VII Pielgrzymka Żywego Różańca do Łagiewnik

„Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia”

Pobierz książeczkę: DOCX ♦ PDF

 

Wprowadzenie

Sanktuarium św. Jana Pawła II – godz. 9.30

Śpiew: Kiedy ranne wstają zorze.

Słowo wprowadzenia – Ks. Stanisław Szczepaniec.

Symbolika mozaik w sanktuarium – ks. Jan Bierowiec

Informacja: „Wielka Zmiana” – film o różańcu (Marcin Węc)

Śpiew: Oddany Maryi.

Wprowadzenie do procesji różańcowej (Ks. St. Szczepaniec):

Wzywając wstawiennictwa św. Jana Pawła II rozpoczynamy procesję różańcową. Będzie ona miała nietypową formę. Przeżyjemy w niej bowiem tylko jedną tajemnicę różańca, tajemnicę zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. Rozważając to zbawcze wydarzenie będziemy się starali poświęcić więcej uwagi wskazaniom, jakie nam przekazał Ojciec Święty Jan Paweł II w liście o różańcu.

Umiejętność dłuższego zatrzymania się przy jednej tajemnicy jest sposobem modlitwy różańcowej, stosowanym w Żywym Różańcu. Członkowie tej wspólnoty poświęcają jednej tajemnicy cały miesiąc. Dziś poświęcimy jej jedną godzinę.

Wyruszamy w procesji mając w sercu wiele intencji. Wyróżniamy te, które nas jednoczą z Ojcem Świętym i dają nam udział w jego modlitwie. Na ten miesiąc papieska intencja ogólna brzmi: „Aby każdy wnosił wkład we wspólne dobro i w budowę społeczeństwa, które stawia w centrum osobę ludzką”. Intencja ewangelizacyjna jest następująca: „Aby chrześcijanie, przystępując do sakramentów i rozważając Pismo Święte, stawiali się coraz bardziej świadomi swojej misji ewangelizacyjnej”.

Procesja różańcowa

Kapłan: Każda modlitwa łaską. Jest nią również kontemplacja tajemnicy Jezusa, którą przeżywamy w różańcu. Dlatego rozpoczynamy tę kontemplację od prośby o dar Ducha Świętego. Niech On pozwoli nam pełniej odkryć wielkość miłości Boga, objawionej w tajemnicy zwiastowania. Niech ta miłość ogarnie nas wszystkich i innych ludzi.

Śpiew: Duchu Święty, przyjdź (3x)

Modlitwa „Ojcze nasz”

L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret” (Łk 1,26).

L2: Ewangelia kieruje naszą uwagę najpierw na Boga, który posłał anioła. Kim jest ten Bóg? Dlaczego posyła anioła do Maryi? To Ojciec niebieski posyła anioła. Ojciec, który w wewnętrznym życiu Trójcy odwiecznie rodzi Syna i stanowi z Nim jedno w Duchu Świętym. Dlatego naszą modlitwę zaczynamy słowami: „W imię Ojca”. Dlatego również rozważanie każdej tajemnicy różańcowej rozpoczynamy od zwrócenia się do naszego Ojca w niebie. Uczyńmy to również teraz.

Śpiew: „Ojcze nasz”.

L1: Zazwyczaj po odmówieniu Modlitwy Pańskiej przechodzimy od razu do odmawiania „Zdrowaś Maryjo”. Dziś jednak zatrzymujemy się dłużej przy modlitwie do Ojca niebieskiego. Św. Jan Paweł II w liście o różańcu pisze: „Po wysłuchaniu Słowa i skupieniu się na tajemnicy, czymś naturalnym jest wzniesienie ducha ku Ojcu. Jezus w każdej ze swoich tajemnic prowadzi nas zawsze do Ojca, do którego stale się zwraca, bo w Jego «łonie» spoczywa (por. J 1, 18). Chce nas wprowadzić w zażyłość z Ojcem, byśmy mówili razem z Nim: «Abba, Ojcze» (por. Rz 8, 15; Ga 4, 6). To w relacji do Ojca czyni nas swymi braćmi i braćmi pomiędzy sobą, dając nam Ducha, który jest jednocześnie Jego i Ojca. «Ojcze nasz», postawione niejako u podstaw medytacji chrystologiczno-maryjnej, rozwijanej przez powtarzanie «Zdrowaś Maryjo», czyni medytację tajemnicy doświadczeniem eklezjalnym, nawet kiedy prowadzi się ją w samotności” (RVM 32).

L2: Papież zachęca nas, abyśmy „wznieśli ducha ku Ojcu”. Wyjaśnia również, że modlitwa skierowana ku Ojcu jest podstawą do dalszej modlitwy, do medytacji o Chrystusie i Maryi, gdyż wszystko ma swoje źródło w Ojcu. Śpiewajmy więc z jeszcze większym skupieniem modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus. Myślmy o Ojcu, który posyła anioła z dobrą nowiną o Zbawicielu.

Śpiew: „Ojcze nasz”.

L1: Rozważamy tajemnicę zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. Czynimy to często. Być może jednak nie zawsze poświęcamy dość uwagi tej prawdzie, że u początku tego zbawczego wydarzenia jest miłość Ojca niebieskiego, że to Ojciec w trosce o swoje dzieci, o każdego z nas, posyła anioła, a potem posyła swego Syna? Z jaką uwagą i miłością powinniśmy się zwracać do Ojca niebieskiego w odmawianiu każdej tajemnicy różańca, skoro każda z nich zrodziła się w Jego ojcowskim sercu, a wypełniona została przez Syna w mocy Ducha Świętego?

L2: Trwajmy w tej modlitwie do Ojca niebieskiego. Wyruszając w procesji różańcowej módlmy się słowami litanii ku Jego czci. W poszczególnych częściach litanii zmienia się refren, który wszyscy powtarzamy. O tej zmianie przypomni kantor. Jeśli śpiew skończy się przed dojściem do drugiej stacji, ostatnią część drogi przejdziemy w ciszy modląc się w sercu do Ojca niebieskiego.

Następuje śpiew litanii.

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Święć się imię Twoje”
Ojcze jedyny, święć się imię Twoje.
Ojcze niezrodzony,
Ojcze przedwieczny,
Ojcze niewypowiedziany,
Ojcze wszechmogący,
Ojcze wszechwładny,
Ojcze wszechogarniający,
Ojcze, Początku bez początku,
Ojcze mieszkający w Synu i w Duchu Świętym,
Ojcze, którego głębię przenika Duch Boży,
Ojcze, który wraz z Synem i Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Przyjdź królestwo Twoje”
Ojcze prawdziwy,
Ojcze doskonały,
Ojcze najświętszy,
Ojcze pełen chwały,
Ojcze bez reszty dający siebie,
Ojcze, Początku naszego zbawienia,
Ojcze wszystkiego i wszystkich,
Ojcze wraz z Synem tchnący Ducha Świętego,
Ojcze odwiecznie rodzący jednorodzonego Syna,
Ojcze, który wraz Synem i Duchem Świętym jednym jesteś Stwórcą,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Zmiłuj się nad nami”
Ojcze bogaty w miłosierdzie, zmiłuj się nad nami.
Ojcze, Źródło ofiarnej miłości,
Ojcze, Źródło wszelkiego autorytetu,
Ojcze, Pamięci niesłychana,
Ojcze, źródłowa Pełnio,
Ojcze żyjący na wieki,
Ojcze większy od wszystkich,
Ojcze, Panie nieba i ziemi,
Ojcze, w którym mieszka Twój Syn,
Ojcze, który wraz z Synem i Duchem Świętym jednym jesteś Zbawcą,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Bądź wola Twoja”
Ojcze objawiający się w Synu, bądź wola Twoja.
Ojcze otaczający chwałą swego Syna,
Ojcze dający wszystko Synowi,
Ojcze powołujący nas do chwały,
Ojcze, który postanowiłeś nas zbawić,
Ojcze, który wybrałeś nas przed założeniem świata,
Ojcze posyłający nam Syna swego,
Ojcze cierpliwie znoszący mękę Syna,
Ojcze, który przyjąłeś ofiarę swego Syna,
Ojcze współcierpiący z Synem,
Ojcze posyłający nam Ducha Świętego,
Ojcze dobry dla niewdzięcznych i złych,
Ojcze powstrzymujący swój gniew,
Ojcze widzący w ukryciu,
Ojcze przebaczający,
Ojcze wskrzeszający umarłych,
Ojcze, który w Kościele gromadzisz rozproszone dzieci swoje,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Wybaw nas od złego”
Ojcze Przedwieczny, przez wcielenie Syna Twego, wybaw nas od złego.
Ojcze Przedwieczny, przez Jego okrutną mękę i śmierć krzyżową,
Ojcze Przedwieczny, przez Jego chwalebne zmartwychwstanie,
Ojcze Przedwieczny, przez posłanie Ducha Syna Twojego,
Ojcze Przedwieczny, przez niewypowiedzialne błagania Ducha Parakleta,
Ojcze Przedwieczny, przez obfite dary Ducha Świętego,
Ojcze Przedwieczny, ku chwale nieskończonego majestatu Twego,
Ojcze Przedwieczny, ze względu na niewysłowione miłosierdzie Twoje,
Ojcze Przedwieczny, abyśmy mogli wiecznie wielbić Ciebie, Syna i Ducha Twojego,

Kantor: Będziemy powtarzać aklamację: „Ojcze, wysłuchaj nas”
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, Ojcze, wysłuchaj nas.
Ojcze nasz, święć się imię Twoje,
Ojcze nasz, przyjdź królestwo Twoje,
Ojcze nasz, bądź wola Twoja,
Ojcze nasz, chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj,
Ojcze nasz, odpuść nam nasze winy,
Ojcze nasz, nie wódź nas na pokuszenie,
Ojcze nasz, zbaw nas ode złego,

Zamiast Baranku Boży śpiewa się: Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami! (3x)

Kapłan: Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, ośmielamy się Ciebie nazywać Ojcem, umocnij w naszych duszach ducha przybranych dzieci, abyśmy mogli osiągnąć obiecane dziedzictwo. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa „Zdrowaś Maryjo”

Kapłan: Po modlitwie „Ojcze nasz” odmawiamy dziesięć razy „Zdrowaś Maryjo”. Dlaczego tak czynimy? Jak należy przeżywać tę część modlitwy? Posłuchajmy wyjaśnienia, jakie daje nam św. Jan Paweł II w liście o różańcu:

L3: „Różaniec proponuje charakterystyczną metodę medytacji tajemnic Chrystusa ze swej natury sprzyjającą ich przyswajaniu. Jest to metoda oparta na powtarzaniu. Dotyczy to przede wszystkim «Zdrowaś Maryjo», powtarzanego aż dziesięciokrotnie przy każdej tajemnicy” (RVM 26).

L4: „Patrząc powierzchownie na to powtarzanie, można by traktować różaniec jako praktykę jałową i nużącą. Jednak do zupełnie innych wniosków na temat koronki można dojść, kiedy uzna się ją za wyraz nigdy nie znużonej miłości, która ciągle powraca do ukochanej osoby z gorącymi uczuciami, które, choć podobne w przejawach, są zawsze nowe ze względu na przenikającą je czułość” (RVM 26).

L3: „Jeśli powtarzanie «Zdrowaś Maryjo» zwraca się bezpośrednio do Matki Najświętszej, to z Nią i przez Nią miłość odnosi się ostatecznie do Jezusa. Powtarzanie ożywiane jest pragnieniem coraz pełniejszego upodobnienia się do Chrystusa, co stanowi prawdziwy «program» życia chrześcijańskiego” (RVM 26).

L4: „Powtarzając w «Zdrowaś Maryjo» słowa anioła Gabriela i św. Elżbiety, czujemy się pobudzani, by szukać wciąż na nowo u Maryi, w Jej ramionach i w Jej Sercu, «błogosławionego owocu Jej żywota»” (RVM 24).

L3: „Powtarzanie w różańcu «Zdrowaś Maryjo» utrzymuje nas w klimacie zachwytu Boga: wyraża rozradowanie, zdumienie, uznanie dla największego w historii cudu. Jest to wypełnienie proroctwa Maryi: «Odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia»” (RVM 33).

L4: „Powtarzanie słów «Zdrowaś Maryjo» jest jakby kanwą, na której rozwija się kontemplacja tajemnic. Chrystus bowiem wskazywany w każdym pozdrowieniu anielskim jest tym samym Chrystusem, którego kolejno wypowiadane tajemnice ukazują jako Syna Bożego i jako Syna Dziewicy” (RVM 18) .

Kapłan: Prośmy Maryję, aby broniła nas przed powierzchownym tylko powtarzaniem Pozdrowienia Anielskiego. Niech nasza różańcowa modlitwa będzie zawsze głębokim zjednoczeniem z Nią, naszą Matką i Nauczycielką. Ją również prośmy, aby wspierała nas w dzisiejszej kontemplacji tajemnicy zwiastowania.

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Bogarodzico, błagamy Ciebie.

L3: „Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami” (Łk 1,28).

L4: Boski wysłaniec zwraca się z wielką czcią do młodej dziewczyny, mieszkającej w skromnym mieszkaniu w Nazarecie. Po pozdrowieniu wymienia trzy szczególne cechy Maryi, jakby wypowiadał trzy tytuły lub trzy imiona, które ukazują Jej wielkość. Zatrzymajmy się chwilę przy tych tytułach.

L3: Pierwszy tytuł brzmi: „Pełna łaski” i wyraża hojność Bożego obdarowania, jakie otrzymała Maryja. Drugi tytuł „Pan z Tobą” wskazuje na szczególną obecność Boga w Jej życiu. Trzeci tytuł: „Błogosławiona jesteś między niewiastami” ukazuje wyjątkowe miejsce Maryi wśród niewiast i wśród wszystkich mieszkańców ziemi. Ona została wybrana na Matkę Syna Bożego.

Kapłan: W kolejnym etapie naszej różańcowej procesji będziemy powtarzać – śpiewając – modlitwę „Zdrowaś Maryjo”. Najpierw jednak pójdziemy przez chwilę w ciszy, aby dzięki osobistej refleksji nasza modlitwa była jeszcze głębiej przeżywana.

Procesja rusza do następnej stacji. Najpierw przez chwilę wszyscy idą w ciszy, potem kantor (lub schola) rozpoczyna śpiew „Zdrowaś Maryjo”. Jeśli śpiew zakończy się przed dojściem do krzyża, ostatni etap wszyscy przechodzą w ciszy.

Doksologia „Chwała Ojcu”

Kapłan: W kolejnej stacji różańcowej procesji chcemy wyśpiewać Bogu uwielbienie. W duchowej wędrówce, w medytacji Bożych tajemnic, doszliśmy do etapu, który Ojciec Święty nazywa szczytem kontemplacji. Posłuchajmy słów papieża:

L5: „Doksologia trynitarna jest celem chrześcijańskiej kontemplacji. Chrystus jest bowiem drogą, która prowadzi nas do Ojca w Duchu. Kiedy do końca trzymamy się tej «drogi», ustawicznie stajemy wobec misterium trzech Osób Boskich, którym należy się chwała, uwielbienie i dziękczynienie. Ważne jest, żeby «Chwała Ojcu», szczyt kontemplacji, zostało w różańcu dobrze uwydatnione. Przy odmawianiu publicznym można je śpiewać, aby odpowiednio uwypuklić ową perspektywę strukturalną, charakteryzującą każdą modlitwę chrześcijańską” (RVM 34).

L6: „W takiej mierze, w jakiej medytacja danej tajemnicy będzie uważna, głęboka, ożywiana – od jednego «Zdrowaś Maryjo» do drugiego – miłością do Chrystusa i do Jego Matki, uwielbienie Trójcy Przenajświętszej na zakończenie każdej dziesiątki, nie sprowadzając się bynajmniej do roli krótkiego zakończenia, uzyska swój właściwy ton kontemplacyjny, aby niejako wynieść ducha ku wyżynom raju i dać nam w pewien sposób przeżyć doświadczenie Taboru, będące przedsmakiem przyszłej kontemplacji: «Dobrze, że tu jesteśmy!»” (RVM 34).

Kapłan: Zanim zaśpiewamy z głębi naszych serc uroczyste „Chwała Ojcu”, wypowiedzmy nasze uwielbienie słowami powtarzanej aklamacji: „Uwielbiamy Cię, Ojcze”.

L5: W Twojej miłości do ludzi, uwielbiamy Cię, Ojcze.
W Maryi, którą uczyniłeś pełną łaski,
W Maryi, która cieszyła się zawsze Twoją obecnością,
W Maryi, która jest błogosławioną między niewiastami,
W Maryi, którą wybrałeś na Matkę swego Syna,
W Maryi, która poczęła z Ducha Świętego,
W Maryi, którą Twój Syn dał nam za Matkę.

L6: We wszystkich darach, jakie otrzymujemy przez Jej wstawiennictwo,
W rzeszach młodzieży, które przybyły na Światowy Dzień Młodych do Krakowa,
We wszystkich, którzy przygotowali to wydarzenie przez wytrwałą modlitwę,
We wszystkich, którzy przygotowywali to spotkanie przez swoją pracę,
We wszystkich, którzy otwarli serca na przyjęcie młodych z całego świata,

Kapłan: Niech nasza modlitwa uwielbienia, ogarniająca tajemnicę zwiastowania i wszystkie wydarzenia, które przeżywaliśmy wzniesie się do Boga w Trójcy Świętej Jedynego.

Śpiew: „Chwała Ojcu” (3x).

Wszyscy: „O, mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy”

Przejście przez Bramę Miłosierdzia

Kapłan: Kończymy pierwszą część wspólnej modlitwy. Kolejny jej etap będzie miał charakter bardziej indywidualny. Jego głównym przeżyciem będzie przejście przez Bramę Miłosierdzia znajdującą się przed wejściem do bazyliki. Przygotujmy się duchowo i przejdźmy przez tę bramę z wiarą. Jezus otwiera przed nami nieskończoną hojność swoich darów. Wylewa na nas strumienie łask ze swego miłosiernego Serca.

Będzie to również czas na chwilę odpoczynku, nabycie pomocy dla zelatorów i członków Żywego Różańca, szczególnie kolejnych zeszytów „Różańcowego szlaku” oraz nowego opracowania, mianowicie „Ceremoniału Żywego Różańca”.

O godz. 11.30 w bazylice wygłoszona zostanie konferencja temat: „Żywy Różaniec w archidiecezji krakowskiej – perspektywy rozwoju”, a o godz. 12.00 rozpocznie się celebracja Eucharystii.

Hymn Żywego Różańca

Przed Mszą Świętą ćwiczenie Hymnu Żywego Różańca. On również będzie pieśnią na wejście.

Ref. Święta Maryjo, Matko Różańcowa,
Bądź pozdrowiona każdym moim „Zdrowaś”.
Niech życie moje, Anielska Królowa,
Będzie różańcowym i ostatnim „Zdrowaś”.

  1. Tak nam brak w życiu anielskich zwiastowań,
    Bożych narodzin, świętych Ofiarowań.
    Pomóż nam, Matko, znów odnaleźć Boga
    W radosnych sercach i rodzinnych progach.
  2. Weselna Matko z Galilejskiej Kany,
    Smutnemu światu uproś cud przemiany,
    Byśmy z różańcem i w Komunii Bożej
    Ujrzeli Pana w świetlanym Taborze.
  3. Chryste, my krzyż swój codziennie dźwigamy,
    Pomóż, bo sił brak i znów upadamy,
    A chcemy dojść aż do ukrzyżowania
    I być świadkami Twego zmartwychwstania.
  4. O Matko Zielna, Matko Wniebowzięta,
    Pamiętaj o nas, jak Matka pamięta,
    Bramą Niebieską bądź nam, Różańcowa,
    Tam Ci będziemy śpiewać wieczne: Zdrowaś…

Eucharystia

w bazylice Miłosierdzia Bożego

Przewodniczy: Biskup Jan Zając.

Formularz mszalny: O Miłosierdziu Bożym.

Czytania z księgi „Msze Święte o Miłosierdziu Bożym”

CZYTANIE PIERWSZE (Pwt 7,6-11)

Bóg nas wybrał, ponieważ nas umiłował

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Mojżesz mówił do ludu: «Ty jesteś narodem poświęconym Panu, Bogu twojemu. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, byś spośród wszystkich narodów, które są na powierzchni ziemi, był ludem będącym Jego szczególną własnością.

Pan wybrał was i znalazł upodobanie w was nie dlatego, że liczebnie przewyższacie wszystkie narody, gdyż ze wszystkich narodów jesteście najmniejszym, lecz ponieważ Pan was umiłował i chce dochować przysięgi danej waszym przodkom. Wyprowadził was mocną ręką i wybawił was z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego.

Uznaj więc, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym, zachowującym przymierze i miłość do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy Go miłują i strzegą Jego praw, lecz który odpłaca każdemu z tych, co Go nienawidzą, niszcząc ich. Nie pozostawia bezkarnie tego, kto Go nienawidzi, odpłacając jemu samemu.

Strzeż przeto poleceń, praw i nakazów, które ja tobie polecam dzisiaj wypełniać».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Refren: Okaż nam Panie, miłosierdzie swoje.

Czy wiecznie będzie się gniewał? *
Nie pamiętaj nam win przodków naszych,
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
bo bardzo jesteśmy słabi.

Refren.

Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, *
dla chwały Twojego imienia;
wyzwól nas i odpuść nam grzechy *
przez wzgląd na swoje imię.

Refren.

Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie *
i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.
My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody, +
będziemy wielbić Ciebie na wieki *
i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kto zachowuje naukę Chrystusa,
w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 15,9-17)

Trwajcie w miłości mojej

+ Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedzia­łem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś ży­cie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi mo­imi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan je­go, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przy­nosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokol­wiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Oto słowo Pańskie.

MODLITWA POWSZECHNA

WSTĘP: Do Boga, który nas wybrał i nas miłuje, zanieśmy nasze pokorne prośby.

  1. Módlmy się za Ojca Świętego i wszystkich pasterzy Kościoła, aby odważnie głosili światu orędzie o nieskończonym miłosierdziu Boga, które jest ratunkiem dla świata.
  2. Módlmy się za naszą Ojczyznę, aby dobroć zwyciężała w niej nad krzywdą, miłosierdzie sięgało dalej niż sprawiedliwość, a gotowość pomocy przezwyciężała postawę obojętności.
  3. Módlmy się za zelatorów i członków Żywego Różańca, aby medytując Boże tajemnice wzrastali w świętości, a przez swoje słowo i świadectwo życia pomogli odkryć piękno modlitwy różańcowej dzieciom, młodzieży i dorosłym.
  4. Módlmy się za ludzi młodych, aby umocnieni przeżyciem Światowych Dni Młodzieży, coraz odważniej nieśli wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym.
  5. Módlmy się za naszych zmarłych, szczególnie za zmarłych członków Żywego Różańca, aby w niebie mogli oglądać twarzą w twarz Boga, którego przez wiarę poznali już na ziemi.
  6. Módlmy się za nas samych, abyśmy umocnieni darami Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, zawsze trwali w miłości Chrystusa i byli Jego świadkami w świecie.

MODLITWA: Boże wszechmogący, chwalimy Cię i wysławiamy za Twą dobroć. Przyjmij prośby, które z wiarą do Ciebie zanosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu.

Biskup: Miłosierny Jezu, po przeżyciu procesji różańcowej i uczestnictwie w Najświętszej Eucharystii pragniemy pozostać przed Tobą w cichej modlitwie. Ty chcesz rozmawiać z każdym z nas osobiście, gdyż każdego wybrałeś i zwracasz się do nas po imieniu. Ku Tobie kierujemy nasze oczy i nasze serca.

Chwila modlitwy w ciszy.

Biskup: Panie Jezu, nasz Zbawicielu, kończąc naszą pielgrzymkę pragniemy oddać głos dzieciom. Wspominamy dzieci, które Ty doprowadziłeś do świętości i jednoczymy się w modlitwie z dziećmi, które są obecne w naszej wspólnocie.

Dziecko 1: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za błogosławione dzieci Hiacyntę i Franciszka, którym w Fatimie objawiła się Twoja Najświętsza Matka i zachęciła ich do modlitwy różańcowej. Oni tę modlitwę chętnie podjęli. Pomóż nam ich naśladować.

Śpiew (po każdym wezwaniu): Jezu, ufam Tobie (1x).

Dziecko 2: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za błogosławioną Imeldę Lambertini, która żyła we Włoszech. Zmarła po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej. Wielka była jej radość, gdy do niej przyszedłeś. Dziś czcimy ją jako patronkę dzieci pierwszokomunijnych. Pomóż nam ją naśladować.

Dziecko 3: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za św. Dominka Savio, który dał wszystkim przykład pięknej modlitwy, częstej spowiedzi i wielkiej miłości do ludzi. Ministranci czczą go jako swojego patrona. Pomóż nam go naśladować.

Dziecko 4: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Antoniettę, która miała niespełna siedem lat, gdy odeszła z tego świata. Czekamy na jej beatyfikację. Napisała wiele listów do Ciebie, w których widać jej dziecięcą, ale głęboką wiarę i miłość. Pomóż nam ją naśladować.

Biskup: Przyjmij, najlepszy Jezu, modlitwę dzieci, z którą wszyscy się jednoczymy. Pobłogosław każde dziecko w naszych rodzinach. Pobłogosław nas wszystkich, abyśmy Ci wiernie służyli.

Śpiew: Przed tak wielkim.

Błogosławieństwo i śpiew uwielbienia.

Śpiew: Zawitaj Matko, Różańca Świętego.