MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

68 maj 2022

Do pobrania: DOCX ♦ PDF

Myśli do homilii

1.W trzecim tygodniu okresu wielkanocnego odczytywaliśmy w liturgii słowa Chrystusa wypowiedziane w Kafarnaum na temat chleba życia. Dziś kończymy tę niezwykłą lekturę z szóstego rozdziału Ewangelii według św. Jana i wsłuchujemy się w słowa Pana: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem”. Ewangeliczny opis uświadamia nam, że słuchacze Jezusa nie potrafili tego zrozumieć. Mówili: „Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?” Nie znali jeszcze tajemnicy Eucharystii. Nie wiedzieli, że Chrystus ukryje się pod osłoną chleba i wina, że w tych widzialnych znakach będzie obecne Jego Ciało i Jego Krew, Jego Bóstwo i Człowieczeństwo. My już wiemy, jak należy rozumieć słowa Zbawiciela. W każdej Mszy Świętej widzimy, jak kapłan bierze do ręki chleb, a potem wino i słyszmy, jak wypowiada nad nimi słowa: „To jest Ciało Moje”, „To jest Krew Moja”.

2. Wśród aktów wynagrodzenia, których oczekuje Niepokalane Serce Maryi, znajduje się również wezwanie, aby przyjmować Komunię Świętą, aby spożywać Ciało Jej Syna. Maryja prosi, aby przyjąć, gdy do nas przychodzi i zjednoczyć się z Nim w miłości. Dzisiejsza Ewangelia pomaga nam głębszej przeżyć to niezwykłe wydarzenie, w którym Syn Boży, ukryty w prostym znaku chleba, przychodzi do człowieka przynosząc mu nieskończenie bogactwo swego boskiego życia i niezwykłą hojność darów Jego boskiego Serca.

3. Przyjmijmy z wielką wiarą Tego, który jest naszym Panem i Zbawicielem. Przyjmijmy Go jako zmartwychwstałego, który daje nam udział w swoim zwycięstwie nad grzechem, śmiercią i szatanem. Jego zwycięstwo jaśnieje szczególnym blaskiem w Maryi, Jego Najświętszej Matce. Tą drogą szli również święci. W maju będziemy przeżywać kanonizację bł. Karola de Foucauld oraz beatyfikację założycielki Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca, Służebnicy Bożej, Pauliny Jaricot. Obydwoje przeżyli nawrócenie, a po nim poszli radykalnie za Chrystusem. Ewangelia stała się regułą ich życia, a gorliwość w niesieniu jej innym ludziom prowadziła ich do czynów heroicznych. Módlmy się, aby nas wspierali na naszej drodze wiary.

Medytacja o tajemnicach różańca

Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Bądź uwielbiony zmartwychwstały Panie, w darze Twojej obecności pośród. Bądź uwielbiony w Niepokalanym Sercu Maryi, do którego się dziś szczególnie zwracamy. Jeszcze świeże są w naszych sercach i umysłach obchody Misterium Paschalnego i Niedzieli Bożego Miłosierdzia. Twoje nieskończone miłosierdzie zostało najpełniej objawione w Twojej męce, śmierci i zmartwychwstaniu – najwyższych dowodach wierności Boga względem człowieka. Klękamy przed Tobą, Panie, w szczególnym czasie. Rozpoczął się maj, miesiąc poświęcony Tej, którą „chwalą łąki umajone, góry, doliny zielone”, a którą na krzyżu, Panie, dałeś nam jako Matkę. Ona powiedziała do św. Faustyny: „Jestem wam Matką z niezgłębionego miłosierdzia Boga” (Dz.449). Dziękujemy Ci, Panie, za ogrom łask, którymi nas obdarowałeś. Niech wyrazem naszego dziękczynienia i wynagrodzenia będzie medytacja o różańcowej tajemnicy zmartwychwstania oraz rozważanie chwalebnych tajemnic różańca. Prowadź nas, Panie, mocą swego Ducha, aby nasza modlitwa podobała się Tobie. Wyrażamy ją najpierw w ciszy naszych serc.

Chwila ciszy

L1: Panie Jezu, Ty chciałeś, aby obraz, w którym jesteś czczony jako miłosierny Zbawiciel, przypominał przede wszystkim tajemnicę Twego zmartwychwstania. Widzimy Cię na nim w białej szacie zwycięzcy. Z Twego boku wypływają strumienie łask, które wysłużyłeś dla nas przez krzyżową mękę. Idziesz do nas z błogosławieństwem. Wpatrujemy się w Twoje kochające oczy, pełne ciepła i miłości, wyrażające pragnienie bliskości i zjednoczenia. Otwórz, Panie, nasze serca, na hojne dary Twego miłosierdzia i przyjmij nasz śpiew, który pragniemy powtarzać po każdej chwili refleksji: „Misericordias Domini in aeternum cantabo” – „Miłosierdzie Pana na wieki wyśpiewywać będę”.

Śpiew: Misericordias Domini.

L2: „Chrystus jest Zmartwychwstałym! Różaniec zawsze wyrażał to doświadczenie wiary, wzywając wierzącego […], by utkwić wzrok w chwale Chrystusa w zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. Kontemplując Zmartwychwstałego, chrześcijanin odkrywa na nowo motywy swojej wiary (por. 1Kor 15,14) i przeżywa ponownie radość Maryi, która nie mniej intensywnie musiała doświadczyć nowego życia uwielbionego Syna” (św. Jan Paweł II, RVM, 23).