 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1.Św. Paweł Apostoł pisze, że do wszystkich warunków jest zaprawiony: „i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatków”. Pisze te słowa z więzienia. Umiał znosić nie tylko trudności życiowe, lecz także wielkie cierpienia. W drugim liście do Koryntian (11,24-28) napisał: „Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po czterdzieści razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie morskiej. Często w podróżach, w niebezpieczeństwach … w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości, nie mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły”.
2. Skąd Apostoł czerpał siły, aby znosić tyle cierpień, nie zrażać się tak wielkimi przeciwnościami i dostosowywać się do każdych warunków życia? W odczytanym dziś fragmencie z listu do Filipian wyznaje: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”. To było źródło jego siły. Słowa Apostoła możemy odnieść także do Maryi. Ją czcimy jako Królową Męczenników. Choć Jej cierpienia miały inny charakter niż te, które przeżywał św. Paweł i jego naśladowcy, to jednak Jej Serce najdotkliwiej przeszył miecz boleści. Ona też w każdej sytuacji pozostała wierna Jezusowi. On był Jej mocą.
3. Do Jej Niepokalanego Serca przychodzimy w pierwszą sobotę miesiąca. Od kilku lat praktykujemy ten zwyczaj, że w miesiącach objawień, a więc od maja do października, rozważamy słowa Maryi, w których wyjaśnia Ona, co sprawia Jej szczególny ból. Natomiast w pozostałych miesiącach roku podejmujemy refleksję nad aktami wynagrodzenia, o które Ona prosi. Uczymy się spełniać te akty coraz doskonalej. Mówiliśmy już o spowiedzi i Komunii Świętej, a także o medytacji różańcowej. Dziś i w najbliższych miesiącach chcemy się skupić na kolejnym akcie wynagrodzenia, o który prosi Maryja. Jest nim odmawianie różańca. Ucząc się go piękniej odmawiać, będziemy się wsłuchiwać w głos Ojca Świętego Leona XIII, który napisał kilkanaście encyklik o różańcu wzywając wszystkich do zaufania Matce Najświętszej.
Medytacja o tajemnicach różańca
Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za dar Twojej Najświętszej Matki, Maryi. Dziękujemy za Jej Niepokalane Serce, które otacza nas wielką miłością i wspiera w każdej potrzebie. Wsłuchujemy się w Jej słowa, w których mówi Ona o cierniach, jakie wbijają się w Jej Serce. Ból Jej sprawiają złe postawy ludzi, a szczególnie niewdzięczność i bluźnierstwa przeciw Jej niepokalanemu poczęciu, dziewictwu i macierzyństwu, a także zaszczepianie w sercach dzieci obojętności i wzgardy wobec Niej oraz urąganie Jej bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach. Pragniemy Jej wynagradzać za te niegodziwości, podejmując działania, o które prosi. W każde z nich chcemy się angażować całym sercem. Pomóż nam, Panie Jezu, dobrze przeżywać sakrament pokuty, z miłością przyjmować Cię w Komunii Świętej, w skupieniu rozważać Twoje życie w różańcowych tajemnicach, a także pięknie odmawiać cząstkę różańca. Dziś szczególnie prosimy: Ukaż nam piękno różańca, daj nam poznać jego moc, ucz nas wypływać na głębię tej niezwykłej modlitwy. Nich umocnieniem dla nas będą słowa wielkiego apostoła różańca, papieża Leona XIII.
L1: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Twego sługę, papieża Leona XIII, któremu powierzyłeś prowadzenie Kościoła w czasach, gdy rozwijał się socjalizm i komunizm, gdy masoneria i prądy filozoficzne odciągały ludzi od Boga, gdy trzeba było bronić robotników przed nadużyciami właścicieli fabryk. Uczył wszystkich oddania się Tobie, Panie, przez Maryję. Nadzieję na przezwyciężanie zła pokładał w modlitwie różańcowej. Dziś chcemy się wsłuchać w jego słowa z encykliki „Supremi apostolatus”. Po każdym odczytanym fragmencie pozostaniemy w chwili ciszy.
L2: Papież pisze: „Obowiązek zleconego Nam najwyższego urzędu apostolskiego i nader trudne warunki obecnych czasów co dzień natarczywiej napominają Nas i prawie przymuszają, abyśmy – im cięższe ciosy spadają na Kościół – tym troskliwiej nim się opiekowali i dbali o jego całość […]. Jak najpilniej staramy się ubłagać wsparcie mocy niebiańskich, które jedynie może sprawić, że Nasze prace i troski osiągną pożądany skutek. Sądzimy, że w tym celu nic nie może być skuteczniejszym i pewniejszym nad zjednanie sobie wiarą i pobożnością wielkiej Boga Rodzicielki, Najświętszej Panny Maryi, aby jako skarbniczka pokoju naszego i rozdawczyni łask niebiańskich, umieszczona w niebie na najwyższym szczycie potęgi i chwały, udzieliła wsparcia swej opieki ludziom, dążącym do owej Wiecznej Ojczyzny poprzez wiele trudów i niebezpieczeństw.
Chwila ciszy.
L1: „W warunkach wzbudzających niepokój i obawy, katolicy zawsze uważali za rzecz pierwszorzędną i uroczystą, uciekać się do Maryi, polegając na macierzyńskiej Jej dobroci. To zaś ukazuje nie tylko najpewniejszą nadzieję, lecz wprost całkowitą ufność, którą Kościół katolicki zawsze i słusznie pokładał w Bożej Rodzicielce. Zaprawdę, Dziewica wolna od zmazy pierworodnej, wybrana na Matkę Boga i przez to samo uczestnicząca z Nim w sprawie zbawienia rodzaju ludzkiego, tak wielką ma moc i łaskę u swego Syna, że większej nigdy nie dostąpił i nie może dostąpić nikt z ludzi, a nawet aniołów. Gdy nadto najmilszą i najprzyjemniejszą rzeczą dla Niej jest udzielać pomocy i pociechy tym, którzy Ją o to usilnie proszą, niewątpliwie o wiele chętniej zechce się skłonić i prawie pośpieszy na głos modłów całego Kościoła”.
Chwila ciszy.
L1: „Najboleśniejszą rzeczą i najbardziej godną opłakiwania jest to, że tyle dusz odkupionych Krwią Jezusa Chrystusa, porwanych jakby jakimś wichrem zbłąkanego wieku, pędzi na oślep ku złemu i popada w wiekuistą zgubę. Potrzeba Bożej pomocy jest więc dzisiaj zaprawdę nie mniejszą jak wówczas, gdy wielki Dominik dla uleczenia otwartych ran zaprowadził odmawianie Różańca Najświętszej Panny Maryi. On bowiem przewidział w świetle niebiańskim, że dla uzdrowienia ówczesnego świata, żadne lekarstwo nie będzie tak skuteczne, jak to, które doprowadzić może ludzi z powrotem do Jezusa Chrystusa, będącego naszą Drogą, Prawdą i Życiem, przez częste rozpamiętywanie dopełnionego przezeń dzieła naszego zbawienia i które by pobudzało do zwracania się do tej Dziewicy, której dane jest zwyciężyć wszystkie herezje, jako do Orędowniczki u Boga”.
Chwila ciszy.
L2: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za świadectwo wiary i zaufania do Maryi, Twej Najświętszej Matki, jakie przekazał nam papież Leon XIII, kierujący Kościołem w drugiej połowie XIX wieku. Umocnieni jego słowami z tym większą gorliwością pragniemy rozważać różańcowe tajemnice i prosić Cię o zmiłowanie, gdyż także dziś wielu ludzi daje się zwieść błędnym ideologiom.
Śpiew do Matki Bożej, np.: „Zawitaj Matko Różańca Świętego”.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Będziemy rozważać radosne tajemnice różańca świętego prosząc naszego Pana, Jezusa Chrystusa, abyśmy z wiarą, nadzieją i miłością trwali na modlitwie różańcowej.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
P: Panie Jezu, Twoja Najświętsza Matka, Maryja, rozważała w sercu słowa Archanioła Gabriela i mocą Ducha Świętego poczęła Cię w swoim łonie. Daj nam wszystkim łaskę rozważania tej tajemnicy w modlitwie różańcowej.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
P: Panie Jezu, Twoja Najświętsza Matka, Maryja, rozważała w sercu wszystko, co przeżyła w czasie nawiedzenia św. Elżbiety. Daj nam wszystkim łaskę rozważania tej tajemnicy w modlitwie różańcowej.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
P: Panie Jezu, Twoja Najświętsza Matka, Maryja, rozważała w sercu wszystko, co się działo w czasie Twego narodzenia w Betlejem. Udziel nam łaski rozważania tych zbawczych tajemnic w modlitwie różańcowej.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
P: Panie Jezu, Twoja Najświętsza Matka, Maryja, rozważała w sercu wszystko, co przeżyła w czasie Twego ofiarowania w świątyni. Daj nam wszystkim łaskę rozważania tej tajemnicy w modlitwie różańcowej.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
P: Panie Jezu, Twoja Najświętsza Matka, Maryja, rozważała w sercu wszystko, co się wydarzyło w czasie pielgrzymki do Jerozolimy. My również pragniemy rozważać w sercu te misteria. Udziel nam, Panie, światła i siły.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).