Na pielgrzymiej drodze przeżyliśmy już uroczystość Narodzenia Pańskiego. Wdzięczni za obecność Syna Bożego w każdym dniu naszego życia, z Nim przeżywamy wszystkie wydarzenia. W wielu wspólnotach przeżywany jest opłatek. Dołączam do życzeń, które są wtedy składane, modląc się, aby wszyscy przyjęli Jezusa, który przyszedł i który przychodzi, doznając mocy Jego miłości. Zachęcamy do przeżywania dekanalnych dni skupienia zelatorów.
ZELATOR styczeń 2023 |
66 |
Z historii różańca
Słowa papieża Leona XIII, który przez wiele lat w swoich encyklikach i listach uczył członków Kościoła modlić się na różańcu, są dla nas umocnieniem u progu Nowego Roku. Papież przypomina, że nadzieję pokładamy przede wszystkim w Bogu i dzięki Jego Opatrzności korzystamy również z dóbr ziemskich. Oto fragmenty listu apostolskiego Leona XIII z 22 września 1891 roku „Octobri mense”.
„Między różnymi kształtami i sposobami uczczenia Bożej Matki trzeba dać pierwszeństwo tym, o których wiemy że są przedniejsze same przez się i Jej milsze, a takim jest, co z przyjemnością wymieniamy w szczególności i usilnie polecamy – Różaniec. W mowie potocznej nazywa się ten sposób modlitwy koroną (czyli wieńcem) z tej przyczyny, że wiąże z sobą w szczęśliwie dobraną całość wielkie tajemnice Jezusa i Maryi, ich radości, boleści i chwałę. Gdy wierni, wspominając pobożnie te dostojne tajemnice, rozważają je i im się przypatrują, dziwną mogą stąd czerpać pomoc dla podtrzymania żywości swej wiary oraz uchronienia jej od zarazy niewiedzy i błędów, a także do podniesienia i utrzymania męstwa swej duszy. Kto bowiem modli się w ten sposób, tego myśl i pamięć, oświecone światłem wiary, unoszą się ku tym tajemnicom z najmilszą usilnością, a zatapiając się w nich i wnikając w ich głębię, nie mogą się dość nadziwić niewymownemu dziełu Odkupienia ludzkości, dokonanemu za tak wielką cenę i przez następstwo tak wielkich zdarzeń. Dusza wtedy zapala się miłością i wdzięcznością wobec tych dowodów Boskiej miłości, utwierdza się i wzrasta w nadziei, bo z większym pragnieniem kieruje się ku zapłacie niebiańskiej, zgotowanej przez Chrystusa tym, którzy się z Nim połączą przez naśladowanie Jego przykładu i uczestnictwo w Jego cierpieniach.
Papieska intencja na styczeń:
„Za wychowawców”
Módlmy się, aby wychowawcy byli wiarygodnymi świadkami, ucząc braterstwa zamiast rywalizacji i wspierając przede wszystkim wrażliwych młodych ludzi.
Rzecz to bowiem dziwna i po ludzku nie do uwierzenia! Świat kroczy swą drogą pełną trudu, opierając się na bogactwach, sile, uzbrojeniu i talentach. Pewnym i spokojnym krokiem kroczy Kościół w ciągu wieków, ufając jedynie Bogu, do którego wznosi oczy i ręce w dziennej i nocnej modlitwie. Chociaż bowiem w roztropności swej nie gardzi innymi, ludzkimi pomocami, które mu za zrządzeniem boskim czas przynosi, to jednak nie w nich pokłada głównie swą nadzieję, lecz raczej w modlitwie, błaganiu i wzywaniu Boga. Tym utrzymuje i wzmacnia swój życiowy oddech, bo skutkiem ustawicznej modlitwy może szczęśliwie, nietknięty zmiennością rzeczy ludzkich w stałym złączeniu z wolą Bożą czerpać życie od samego Chrystusa Pana […]. Tej ważnej nauki mądrości chrześcijańskiej trzymali się po wszystkie czasy i wykonywali ją pobożnie wszyscy chrześcijanie godni tego imienia: modlitwy ich zwykle wznosiły się do Boga tym żywsze i częstsze, gdy na Kościół święty lub najwyższego jego pasterza spadało jakieś nieszczęście, spowodowane przebiegłością i przemocą niegodziwych ludzi.
Jeszcze znakomitszy i boski przykład dał Chrystus, aby Kościół swój nie tylko za pomocą przykazań, lecz na swój własny wzór do wszelkiej zaprawić i przyuczyć świętości. On bowiem, który w całym życiu oddawał się częstej i żarliwej modlitwie, również w ostatnich swych godzinach, gdy w ogrodzie Getsemani z duszą zalaną niezmierną goryczą «smucił się aż do śmierci», wtedy nie tylko modlił się do Ojca, lecz «jeszcze usilniej się modlił» (Łk 22,43). Nie uczynił zaś tego ze względu na siebie, będąc Bogiem, który niczego się nie boi, ani też niczego nie potrzebuje, lecz uczynił to dla nas, dla swego Kościoła, którego przyszłe modły i łzy już wtedy chętnie i miłośnie przyjął i zapłodnił swą łaską”.
Kolędnicy Misyjni
Kolędnicy Misyjni to małe grupy dziecięce lub młodzieżowe składające się głównie z pięciu osób, które w okresie Bożego Narodzenia odwiedzają parafian w ich miejscach zamieszania. Ubrani oni są w stroje nawiązujące do postaci z betlejemskiego Żłóbka. Przychodzą z życzeniami bożonarodzeniowymi, a jednocześnie opowiadają o życiu dzieci w różnych częściach świata. Uświadamiają wszystkim, że Kościół nie kończy się w parafii, ale mamy braci i siostry w odległych krajach. To my jesteśmy odpowiedzialni, by usłyszeli o Panu Jezusie oraz żyli w warunkach pozwalających im na wzrost, rozwój i życie godne dziecka Bożego.
Odwiedzanie domów przez Kolędników Misyjnych stało się w Polsce tradycją, która została zapoczątkowana w 1993 roku przez centralę krajową Papieskich Dzieł Misyjnych w Warszawie. Akcja w niektórych diecezjach podejmowana jest z roku na rok.
Planując akcję, wszyscy biorący w niej udział przygotowują się duchowo i intelektualnie. Modlą się za misje i misjonarzy, poznają geografię, kulturę, języki, zwyczaje ludów i sytuację dzieci w konkretnej części świata. Uczą się również zauważania drugiego człowieka, otwierają się na pomoc potrzebującym i poszerzają horyzonty.
26 grudnia lub w innym dogodnym dla parafii i kolędników terminie w kościele parafialnym ma miejsce uroczyste posłanie Kolędników Misyjnych. Misjonarz nigdy nie idzie sam, nigdy nie mówi o Jezusie sam od siebie. Misjonarz jest zawsze posłany przez Kościół. Znakiem tego jest specjalna modlitwa posłania i błogosławieństwo, które dzieci i animatorzy otrzymują od swoich pasterzy. Na mocy tego posłania wyruszają do parafian, aby nieść radość Bożego Narodzenia. Przy okazji kolędowania zbierane są ofiary przeznaczone na pomoc dzieciom w różnych częściach świata.
Tegoroczny projekt akcji Kolędnicy Misyjni pragnie przybliżyć dzieciom i dorosłym Papuę-Nową Gwineę. Jest to drugie co do wielkości państwo w Oceanii otoczone Oceanem Spokojnym, Morzem Koralowym i Morzem Nowogwinejskim.
Archidiecezjalne Spotkanie Kolędników Misyjnych zaplanowane jest na sobotę 21 stycznia 2023 roku w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie – Białych Morzach.
Michał Dziurkowski
Miesięcznik „Różaniec”
Głównym tematem grudniowego numeru miesięcznika „Różaniec” jest tajemnica Narodzenia Pańskiego. Rozważamy to zbawcze wydarzenie w medytacjach różańcowych, a w przeżyciach roku liturgicznego staramy się tę prawdę jeszcze głębiej przeżyć. Pomocą są również teksty z miesięcznika „Różaniec”. Zachęcamy do jego prenumeraty.
P. Strumiłowski OCist. przypomina, że Tradycja Kościoła zawsze mówiła o potrójnym narodzeniu Chrystusa. Pierwsze jest tajemnicą odwiecznego zrodzenia Syna przez Ojca, drugie to narodzenie się Jezusa z Maryi w Betlejem, a trzecie narodzenie dokonuje się w duszy chrześcijanina. Autor rozważa każdą z tych tajemnic odwołując się do antyfon na wejście z trzech Mszy na Bożego Narodzenie.
Wiele ciekawych artykułów znajdziemy w dziale „Z Maryją przez życie”. Wśród nich refleksje o znaczeniu czystego serca, cudzie narodzin dziecka po wielu latach oczekiwań, niepokalanym poczęciu NMP i nieustannym wpatrywaniu się w Maryję na naszej drodze życia.
Są w tym numerze również krótkie relacje z jesiennych pielgrzymek Żywego Różańca, przeżywanych w diecezjach. Warto zobaczyć, że rodzina różańcowa jest w Polsce liczna, a pielgrzymki są pięknym wydarzeniem w każdej diecejzi. W minionym roku szczególnie dziękowaliśmy za beatyfikację Pauliny Jaricot.
Kalendarz na rok 2023
Rozpoczynając nowy rok liturgiczny w pierwszą niedzielę Adwentu modliliśmy się gorąco w Jerychu Żywego Różańca o potrzebne łaski na wszystkie etapy wędrówki wiary, która wprowadza nas w kolejne lata życia Jezusa Chrystusa, a także Jego Matki Maryi. Ta modlitwa trwa, a na pielgrzymiej drodze przeżyliśmy już uroczystość Narodzenia Pańskiego. Wdzięczni za obecność Syna Bożego w każdym dniu naszego życia, z Nim przeżywamy wszystkie wydarzenia.
W wielu wspólnotach przeżywany jest opłatek. Dołączam do życzeń, które są wtedy składane, modląc się, aby wszyscy przyjęli Jezusa, który przyszedł i który przychodzi, doznając mocy Jego miłości.
Zachęcamy do przeżywania dekanalnych dni skupienia zelatorów. W tym roku wraz z całym Kościołem staramy się głębiej zrozumieć i przeżyć prawdę: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”.
Zaplanujmy udział w ogólnopolskiej pielgrzymce Żywego Różańca na Jasną Górę (3.06.2023) oraz diecezjalną pielgrzymkę Żywego Różańca do sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach (30.09.2023).
W czerwcu planowana jest również pielgrzymka pod hasłem „Otoczmy różańcem dzieci i młodzież” do sanktuarium Matki Bożej w Ludźmierzu. Zaproszeni są przede wszystkim rodzice dzieci pierwszokomunijnych, rodzice bierzmowanej młodzieży oraz rodzice nowo zaślubionych małżonków.
Ks. Stanisław Szczepaniec
z Radą Żywego Różańca Archidiecezji Krakowskiej