Różaniec jest modlitwą pokoju ze względu na owoce miłości miłosiernej, jakie rodzi. Jeśli odmawia się go właściwie, jako modlitwę medytacyjną, to różaniec, pomagając spotkać się z Chrystusem w Jego misteriach, musi również ukazywać oblicze Chrystusa w braciach, zwłaszcza tych najbardziej cierpiących. Tak więc różaniec, kierując nasze spojrzenie ku Chrystusowi, czyni nas również budowniczymi pokoju w świecie. (fragment listu „Rosarium Virginis Mariae” nr 40 św. Jana Pawła II)

logo_zr

ZELATOR

marzec 2022

56

Do pobrania: docxpdf

Beatyfikacja założycielki Żywego Różańca

Po ogłoszeniu daty beatyfikacji służebnicy Bożej Pauliny Jaricot rozpoczęliśmy przygotowania do dobrego przeżycia tej uroczystości. Zgodnie z zapowiedzią dokonują się one trzema nurtami.

Pierwszy to lepsze poznanie życia i myśli naszej Założycielki. Stąd w kolejnych numerach „Zelatora” przybliżana jest jej postać oraz jej myśli.

Drugi nurt to cierpliwe „wypływanie na głębię” modlitwy różańcowej i umacnianie duchowej więzi między członkami róży. Niech ta modlitwa będzie przeniknięta głęboką wiarą, mocną nadzieją i gorącą miłością.

Trzeci nurt przygotowania to troska o powstawanie nowych grup Żywego Różańca. Będziemy się modlić i podejmować wysiłki, aby powstawały grupy różańcowe dorosłych, koła różańcowe rodziców i róże młodzieżowe. Przede wszystkim jednak zachęcam do tworzenia grup różańcowych dzieci, najpierw w postaci dziecięcych Płatków Róż.

Modlitwa o pokój

Św. Jan Paweł II w liście o różańcu wyróżnił dwie intencje tej modlitwy. Pierwszą jest pokój, a drugą rodzina. Dziś, w obliczu wojny, wsłuchujemy się z jeszcze większą uwagą w słowa papieża o pokoju. Rozważmy fragment listu „Rosarium Virginis Mariae” nr 40.

„Trudności, jakie na początku tego nowego tysiąclecia pojawiają się na światowym horyzoncie, skłaniają nas, by uznać, że nadzieję na mniej mroczną przyszłość może w nas wzbudzić jedynie interwencja z Wysoka, zdolna pokierować sercami tych wszystkich, którzy żyją w sytuacjach konfliktowych, i tych, którzy trzymają w swych rękach losy narodów.

Różaniec ze swej natury jest modlitwą pokoju z racji samego faktu, że polega na kontemplowaniu Chrystusa, który jest Księciem Pokoju i « naszym pokojem » (Ef 2,14). Kto przyswaja sobie misterium Chrystusa – a różaniec właśnie do tego prowadzi – dowiaduje się, na czym polega sekret pokoju, i przyjmuje to jako życiowy projekt. Ponadto, mocą swego charakteru medytacyjnego, przez spokojne następowanie po sobie kolejnych «Zdrowaś Maryjo», różaniec wywiera na modlącego się kojący wpływ, który usposabia go do przyjmowania i doświadczania w głębi swego jestestwa oraz do szerzenia wokół siebie tego prawdziwego pokoju, który jest szczególnym darem Zmartwychwstałego (por. J 14,27; 20,21).

Różaniec jest modlitwą pokoju także ze względu na owoce miłości miłosiernej, jakie rodzi. Jeśli odmawia się go właściwie, jako modlitwę medytacyjną, to różaniec, pomagając spotkać się z Chrystusem w Jego misteriach, musi również ukazywać oblicze Chrystusa w braciach, zwłaszcza tych najbardziej cierpiących. Jakże można by w «tajemnicach radosnych» wpatrywać się w misterium Dziecięcia narodzonego w Betlejem, nie odczuwając pragnienia, by przyjmować, bronić i promować życie, biorąc na siebie ciężar cierpienia dzieci we wszystkich zakątkach świata? Jak można by w «tajemnicach światła» iść za Chrystusem Objawicielem, nie podejmując postanowienia, by dawać świadectwo Jego «błogosławieństwom» w codziennym życiu? I jak kontemplować Chrystusa obarczonego krzyżem i ukrzyżowanego, nie czując potrzeby stawania się Jego «Cyrenejczykiem» względem każdego brata przybitego cierpieniem czy zdruzgotanego rozpaczą? A wreszcie, jak można by utkwić wzrok w chwale Chrystusa Zmartwychwstałego i w Maryi ukoronowanej na Królową, nie czując pragnienia, by uczynić ten świat piękniejszym, bardziej sprawiedliwym, bliższym planom Bożym?

Tak więc różaniec, kierując nasze spojrzenie ku Chrystusowi, czyni nas również budowniczymi pokoju w świecie. Mając charakter nieustającego, wspólnego błagania, zgodnie z Chrystusowym wezwaniem, by modlić się «zawsze i nie ustawać» (por. Łk 18,1), pozwala on mieć nadzieję, że również dzisiaj «walka» tak trudna jak ta, która toczy się o pokój, może być zwycięska. Różaniec, daleki od tego, by być ucieczką od problemów świata, skłania nas, by patrzeć na nie oczyma odpowiedzialnymi i wielkodusznymi, i wyjednuje nam siłę, by powrócić do nich z pewnością co do Bożej pomocy oraz z silnym postanowieniem, by we wszelkich okolicznościach dawać świadectwo miłości, która jest «więzią doskonałości» (Kol 3,14).

Mały Modlitewnik

Wydawnictwo Sióstr Loretanek przygotowało „Mały Modlitewnik z Pauliną Jaricot”. To mała, podręczna książeczka, w której znajduje się nowenna za przyczyną Służebnicy Bożej (niedługo błogosławionej), propozycja dotycząca przeżycia samego dnia beatyfikacji, a także litania i inne modlitwy do Założycielki Żywego Różańca, do odmawiania po jej beatyfikacji.

Członkowie Żywego Różańca mogą zamówić w Wydawnictwie odpowiednią ilość tych książeczek, aby indywidualnie i wspólnie modlić się do Boga za wstawiennictwem swojej Założycielki.

Pielgrzymka na beatyfikację

Przypominamy o pielgrzymce na beatyfikację założycielki Żywego Różańca Pauliny Jaricot. Wciąż możliwe są zgłoszenia do grupy pielgrzymkowej, która na razie jest bardzo nieliczna.

Na stronie internetowej Żywego Różańca Archidiecezji Krakowskiej (www.zr.diecezja.pl) oraz na stronie internetowej biura pielgrzymkowego (www.pielgrzymki.pl/pielgrzymki-wolne-miejsca/francja/strona/1.html) są umieszczone informacje o pielgrzymkach, które są organizowane w związku z beatyfikacją Pauliny Jaricot. Można się zapoznać z programem, zasadami ubezpieczenia i innymi ważnymi informacjami, także ze sposobem zgłoszenia się do udziału w pielgrzymce.

Okres Wielkiego Postu

Zbliża się okres Wielkiego Postu, w którym będziemy jeszcze gorliwiej przepraszać Boga za grzechy osobiste i innych ludzi, szczególnie za okrucieństwa wojny, w której giną i cierpią ludzie.

Orędzie Ojca Świętego

Pomocą w modlitwie niech będą słowa z orędzia Ojca Świętego na Wielki Post, w których papież wzywa do odnowienia wiary, nadziei i miłości: „Wielki Post to czas wiary, to znaczy: przyjęcia Boga w naszym życiu i umożliwienia Mu «zamieszkiwania» z nami. Post oznacza uwolnienie naszej egzystencji od wszystkiego, co ją przytłacza, także od przesytu informacji – prawdziwych czy fałszywych – i od dóbr konsumpcyjnych, aby otworzyć drzwi naszego serca dla Tego, który przychodzi do nas ogołocony ze wszystkiego, ale «pełen łaski i prawdy»: Syna Bożego, Zbawiciela. (…)

Przeżywać Wielki Post z nadzieją oznacza mieć świadomość, że w Jezusie Chrystusie jesteśmy świadkami nowego czasu, w którym Bóg „czyni wszystko nowym”. Oznacza, że mamy udział w nadziei Chrystusa, który oddaje swoje życie na krzyżu i którego Bóg wskrzesza trzeciego dnia, «zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od [nas] uzasadnienia tej nadziei, która w [nas] jest». (…)

Przeżywanie Wielkiego Postu miłości oznacza opiekę nad tymi, którzy cierpią, są opuszczeni lub udręczeni z powodu pandemii Covid-19. W kontekście wielkiej niepewności jutra, pamiętając o słowie skierowanym przez Boga do swego Sługi: «Nie lękaj się, bo cię wykupiłem», ofiarujmy wraz z naszym gestem miłości słowo ufności, i sprawmy, by bliźni poczuł się kochany przez Boga jak dziecko.

(…) Każdy etap życia jest czasem wiary, nadziei i miłości. To wezwanie do przeżywania Wielkiego Postu jako drogi nawrócenia, modlitwy i dzielenia się naszymi dobrami, niech nam pomoże powrócić naszą osobistą i wspólnotową pamięcią do tej wiary, która pochodzi od żywego Chrystusa, do nadziei ożywionej tchnieniem Ducha Świętego i do miłości, której niewyczerpanym źródłem jest miłosierne serce Ojca”.

Modlitwa o łaskę dobrego przeżycia Wielkiego Postu

Bądź uwielbiony, wszechmogący Boże, w darze rozpoczynającego się Wielkiego Postu. To czas łaski, w którym wzywasz nas do głębszego zjednoczenia z Jezusem, Twoim Synem, przez rozważanie Twego słowa, modlitwę, jałmużnę i czyny pokutne. Przyjmując w Środę Popielcową popiół na nasze głowy, wyznajemy, że pragniemy odnowy naszego serca. Wylej na nas swego Ducha, abyśmy przez Niego prowadzeni, szli z Jezusem na pustynię, a potem na Golgotę. Chcemy być blisko naszego Pana i Zbawiciela, gdy jest kuszony na pustyni i gdy podejmuje mękę na Golgocie, abyśmy umocnieni Jego miłością, mogli w czasie Wigilii Paschalnej zdecydowanie wyrzec się szatana i wszystkich jego spraw oraz całkowicie oddać się Tobie. Prosimy o te dary przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Maryjo, Matko Boża Różańcowa, módl się za nami!

(Tekst z „Modlitewnika Żywego Różańca”).

Ks. Stanisław Szczepaniec
z Radą Żywego Różańca Archidiecezji Krakowskiej

 

zelator-56_03.2022.docx

zelator-56_03.2022.pdf