 |
ZELATOR październik 2022 |
63 |
Pielgrzymka Żywego Różańca
W sobotę, 24 października, przeżyliśmy XIII pielgrzymkę Żywego Różańca do sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Jej hasłem było dziękczynienie za beatyfikację Pauliny Jaricot, założycielki Żywego Różańca i Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
Pielgrzymkę rozpoczęło przeżycie „Misterium o bł. Paulinie”, w którym ukazana została jej modlitwa, jej troska o misje, jej służba ludziom, a także jej cierpliwość w niesieniu krzyża. To cechy, które chcemy naśladować w życiu. Z uwagą słuchaliśmy zarówno słów przypominających jej postać, jak też tekstów przez nią zapisanych, będących świadectwem jej autentycznej wiary, mocnej nadziei i gorącej miłości.
W modlitwie różańcowej pielgrzymi polecali Bogu przez Maryję aktualne intencje. Rozważania różańcowe oraz odmawianie kolejnych dziesiątków różańca prowadzili przedstawiciele różnych parafii.
Uwieńczeniem pielgrzymki była Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem biskupa Jana Zająca. Zgromadziło się na niej ok. 2 tysiące pielgrzymów, wśród nich także grupy spoza naszej Archidiecezji.
Bardzo dziękuję wszystkim duszpasterzom, a także zelatorom i członkom Żywego Różańca, którzy zorganizowali przyjazd parafialnych grup do Łagiewnik. Dziękuję tym, którzy tę pielgrzymkę przygotowali i czynnie włączyli się w jej przeżycie. Przede wszystkim dziękuję członkom Archidiecezjalnej Rady Żywego Różańca, którzy wzięli na siebie główny trud przygotowania wszystkich wydarzeń pielgrzymkowych.
Słowo arcybiskupa Marka Jędraszewskiego
Arcybiskup Metropolita Krakowski, Marek Jędraszewski, nie mogąc uczestniczyć w pielgrzymce, skierował do pielgrzymów pasterskie słowo.
Czcigodni Bracia w kapłaństwie,
Drodzy Zelatorzy i Zelatorki Żywego Różańca,
Wszyscy Szanowni Pielgrzymi,
Z wielką radością z powodu Waszej obecność w łagiewnickim Sanktuarium Bożego Miłosierdzia kieruję do Was słowa podziękowania za Waszą różańcową modlitwę. Jest to niezwykłe, że Pan Jezus postanowił objawić tajemnicę swego Miłosierdzia świętej siostrze Faustynie – zakonnicy należącej do Zgromadzenia poświęconego Jego Matce. Spotykamy się tu z pewną tajemnicą: Maryja zawsze prowadzi nas do Jezusa, pozwala nam Go lepiej poznawać i mocniej kochać, uczy nas wierności Jego słowu i pomaga w Jego naśladowaniu.
Święty Jan Paweł II Wielki podkreślał znaczenie modlitwy różańcowej w liście z 2002 r.: „Przez różaniec lud chrześcijański niejako wstępuje do szkoły Maryi, dając się wprowadzić w kontemplację piękna oblicza Chrystusa i w doświadczanie głębi Jego miłości. Za pośrednictwem różańca wierzący czerpie obfitość łaski, otrzymując ją niejako wprost z rąk Matki Odkupiciela” (RVM, 2).
Dziękując za Wasze oddanie i dar różańca, proszę Was, abyście pozostali strażnikami tej modlitwy. Strzeżcie jej w Waszym życiu osobistym i rodzinnym. Trwajcie na modlitwie i tej pięknej i prostej modlitwy uczcie. Bądźcie świadkami wiary w orędownictwo Matki Bożej, która pod krzyżem stała się również naszą Matką, Matką Miłosierdzia.
Z pasterskim błogosławieństwem.
Z homilii biskupa Jana Zająca
Eucharystii przewodniczył biskup Jan Zając. W homilii, nawiązując do odczytanej Ewangelii, przypomniał postawę Maryi, która trwała na modlitwie i rozważała w sercu słowo Boże. Według tradycji Boży Wysłaniec przyszedł do Niej wtedy, gdy się modliła. To była bardzo osobista modlitwa. Gdy odpowiedziała Bogu „tak”, zstąpił na Nią Duch Święty i dokonał cudu Wcielenia. Przywołując czytanie z Dziejów Apostolskich ukazujące uczniów Jezusa modlących się z Maryją w Wieczerniku, biskup zwrócił uwagę na znaczenie wspólnej modlitwy, w której uczestniczy Maryja. Po tej wspólnej, wytrwałej i jednomyślnej modlitwie, trwającej dziewięć dni, zstąpił na Apostołów Duch Święty. W dalszej części homilii biskup mówił:
„Od wielu lat, a niektórzy z was przez większość swojego życia, trwacie na modlitwie różańcowej, jednocząc się z Maryją. Wasza modlitwa ma obydwie cechy, które widzimy w postawie Matki Chrystusa. Jest to modlitwa bardzo osobista, płynąca z serca, przeniknięta słowem Bożym, połączona z rozważaniem zbawczych wydarzeń z życia Jezusa i Maryi. Ta modlitwa ma również cechy wspólnotowe, które ją upodabniają do modlitwy Apostołów z Maryją w Wieczerniku. Owocem takiej modlitwy jest zawsze zesłanie Ducha Świętego. On przychodzi i odnawia oblicze ziemi. Odnawia nasze serca, uzdrawia relacje z innymi, umacnia zaangażowanie w sprawy ewangelizacji, wspiera troskę o potrzebujących.
Dziś, w czasie tej pielgrzymki, dziękujemy w sposób szczególny Bogu za beatyfikację założycielki Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca. To ona, bł. Paulina Jaricot, niewątpliwie z natchnienia Ducha Świętego, zaproponowała modlitwę, w której w sposób wyjątkowy łączy się wymiar indywidualny ze wspólnotowym. Każdy członek róży odmawia wyznaczony dla niego dziesiątek różańca czyniąc to w duchowej jedności z pozostałymi członkami wspólnoty. Spotyka się też z nimi, raz w miesiącu, na tzw. zmiance tajemnic różańcowych. Bóg sprawił niezwykły rozwój Żywego Różańca w czasach, kiedy powstała ta forma modlitwy. Dziś modlimy się, aby za przyczyną błogosławionej Pauliny Jaricot, nastąpił ponowny rozkwit róż różańcowych, aby ten sposób odmawiania różańca, równocześnie indywidualny i wspólnotowy, rozszerzał się coraz bardziej, ogarniając grupy dziecięce, młodzieżowe i dorosłych”.
Biskup Zając zachęcał, aby poznawać coraz lepiej założycielkę Żywego Różańca i za jej przykładem realizować powołanie, jakie każdy z nas otrzymał od Boga. Opowiedział również wydarzenie, które stało się udziałem o. Grzegorza Ruksztełło, redemptorysty, posługującego niemal 20 lat na dalekich, wschodnich terenach Rosji.
„Przyszli do mnie ludzie, by poprosić o pogrzeb. Zapytałem ich: – A kto umarł? – Babcia umarła… – mówią. – Czy babcia była katoliczką? – No, my nie wiemy – pada odpowiedź. – Więc dlaczego przyszliście do nas? – A dlatego, że ciągle była jakaś tak zamyślona, jakby się modliła… Więc pewnie katoliczka. I znaleźliśmy w jej domu takie coś… Patrzyłem i nie bardzo chciałem uwierzyć w to, co zobaczyłem. Przede mną na stół «wysypali» różaniec albo coś, co z niego zostało. Drewniane paciorki były wytarte, a łańcuszek nie miał się czego trzymać. Póki był różaniec, żyła, później jej życie rozsypało się tak jak on. Pomyślałem, że na pewno była katoliczką i życzyłbym każdemu, by w swoim życiu wytarł jeden różaniec”.
Parafialne dziękczynienie
Zachęcamy duszpasterzy, zelatorów i członków Żywego Różańca, aby w swoich parafiach kontynuowali modlitwę dziękczynną za beatyfikację Pauliny Jaricot.
Papieska intencja na październik:
„O Kościół otwarty na wszystkich”
Módlmy się, aby Kościół, wierny Ewangelii i odważny w jej głoszeniu, był miejscem solidarności, braterstwa i otwartości, doświadczając coraz bardziej synodalności.
Uwzględnijmy intencje modlitewne, polecone na październikowe nabożeństwa różańcowe przez arcybiskupa metropolitę krakowskiego, Marka Jędraszewskiego, a więc modlitwę o pokój na Ukrainie, a także o błogosławieństwo dla naszej Ojczyzny. Módlmy się również o coraz głębsze rozumienie i przeżywanie modlitwy różańcowej przez członków wspólnoty parafialnej.
W tym roku możemy bardziej uroczyście przeżywać tradycyjną procesję różańcową. Wskazane jest, aby przed rozpoczęciem procesji przeżyć „Misterium o bł. Paulinie”. Jego tekst znajduje się na stronie internetowej Żywego Różańca . Duszpasterze mogą rozważyć przeżycie tego misterium także przy innych okazjach, np. po Mszy Świętej. W Misterium przeplata się opowieść o bł. Paulinie, przytaczane są jej wypowiedzi, a uwieńczeniem każdej refleksji jest prośba o dar modlitwy, o gorliwość misyjną, o gotowość służby ludziom, a także o wytrwałość w niesieniu krzyża.
Ks. Stanisław Szczepaniec
z Radą Żywego Różańca Archidiecezji Krakowskiej