ZELATOR czerwiec 2015

2

Do pobrania: docx ♦ pdf

Pielgrzymka Żywego Różańca do Częstochowy

W sobotę, 6 czerwca, odbyła się III Ogólnopolska Pielgrzymka Żywego Różańca do Częstochowy. Według oceny organizatorów uczestniczyło w niej ok. 35 tys. pielgrzymów i ponad 300 kapłanów. Główną intencją wspólnej modlitwy była rodzina. Uczestnicy prosili Boga za przyczyną Maryi o błogosławieństwo dla wszystkich rodzin, a także dla Synodu Biskupów, który będzie poświęcony tej tematyce.

Świadectwem siły modlitwy różańcowej i mocy Pana Jezusa podzielili się państwo Barbara i Dariusz Kowalscy, małżonkowie z 21-letnim stażem. Wspólną modlitwę różańcową w intencji rodzin poprowadzili: o. Stanisław Przepierski OP, małżonkowie i ich czworo dzieci z archidiecezji warszawskiej. Uroczystej Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Stanisław Stefanek z Łomży. Przypomniał on, że modlitwa o pokój i za rodzinę to stałe intencje papieża Franciszka. Dzięki modlitwie patrzymy na siebie oczami Pana Boga. Owocem wspólnej modlitwy jest trwanie rodziny, gdy pojawiają się trudności. Receptą na skargi rodziców, którzy mówią, że tracą kontakt ze swoimi dziećmi, powinien być różaniec.

W pielgrzymce wzięli udział przedstawiciele wielu parafii naszej archidiecezji ze swoimi duszpasterzami. Była też obecna grupa wolontariuszy Światowych Dni Młodzieży. Prowadzili program słowno-muzyczny i swoim śpiewem włączali się w różne części pielgrzymki.

List dziękczynny dla zelatorów

W poprzednim numerze „Zelatora” została skierowana prośba o przekazanie z parafii listy zelatorów, którzy posługują więcej niż 25 lat. Dotychczas dotarło tylko kilka takich zgłoszeń. Prosimy o dalsze informacje. Na liście należy zamieścić imię i nazwisko, rok rozpoczęcia posługi zelatora oraz parafię, w której tę posługę spełnia. Chodzi o przygotowanie dziękczynnego listu podpisanego przez Księdza Kardynała.

Rekolekcje „Na różańcowym szlaku”

W poprzednim numerze „Zelatora” zostały zapowiedziane rekolekcje dla członków i zelatorów Żywego Różańca. Pierwsza seria nie odbyła się, gdyż nie było na nią chętnych. W drugiej, która miała miejsce w parafii św. Jadwigi Królowej na Krowodrzy w Krakowie, wzięło udział 30 osób, ale w niektórych spotkaniach uczestniczyło ponad 50 osób.

Rekolekcje poświęcone były głębszemu przeżywaniu radosnych tajemnic różańca oraz umiejętności przeżywania modlitwy różańcowej w sposób wskazany przez Ojca Świętego Jana Pawła II w liście apostolskim „Rosarium Virginis Mariae”. Rozmowy prowadzone w czasie rekolekcji w Krakowie wskazywały na to, że potrzebne są rekolekcje wprowadzające w świat modlitwy różańcowej. Musimy się nawzajem wspierać, aby ta wspaniała modlitwa nie była zagrożona powierzchownością.

Świadectwa

Na zakończenie rekolekcji uczestnicy zostali poproszeni o napisanie krótkiej refleksji lub modlitwy. Ich słowa potwierdzają potrzebę takich spotkań. Choć każdy się stara dobrze modlić, to jednak przyjrzenie się specyfice modlitwy różańcowej jest wielką pomocą.

Krótkie świadectwa uczestników, a raczej uczestniczek, gdyż większość stanowiły Panie, dotyczyły głównie dwóch zagadnień. Pierwszym było zwrócenie uwagi na wiele szczegółów, z których składa się każda dziesiątka różańca, a drugim jest tematyka, zamieszczona w zeszycie „Rekolekcje na różańcowym szlaku”. Jest w nich mowa o Bogu w Trójcy Świętej Jedynymi i Jego objawianiu się w radosnych tajemnicach różańca, a także o rodzinie, której tajemnicę objawiają w sposób szczególny radosne tajemnice różańca. Oto kilka świadectw:

„Dziękuję za ukazanie żywej obecności Boga Ojca w każdej tajemnicy różańca świętego” (Anna).

„Rozważania nad tajemnicami różańcowymi pobudziły mnie do większej wdzięczności Panu Jezusowi za wszystko, co dla mnie i dla nas uczynił. Dzięki za Jego obecność w moim, naszym życiu, w domu, razem z Ojcem i Duchem Świętym, Matką Maryją i św. Józefem” (Lucyna).

„Pragnę Bogu wyrazić wdzięczność za błogosławiony czas rekolekcji, podczas których odkryłam aspekt rodzinny w tajemnicach radosnych. Pozwala mi to moją rodzinę, moje problemy i radości zanurzyć w rodzinie Jezusa, odkryć jeszcze bardziej obecność Ojca i Ducha Świętego podczas codzienności. Chwała Panu” (Agnieszka).

„Zrozumiałam, że w modlitwie każde wypowiadane słowo ma ogromną wagę i muszę zwracać większą uwagę na to, co mówię i jakie przesłanie niosą słowa. Dziękuję za zwrócenie uwagi na szczegóły” (Małgorzata).

„Dziękuję za ukazanie wspaniałych wskazówek w odmawianiu różańca” (Maria).

VI Diecezjalna pielgrzymka Żywego Różańca

W tym roku będziemy przeżywać kolejną diecezjalną pielgrzymkę Żywego Różańca do Łagiewnik. Rozpoczniemy w sanktuarium św. Jana Pawła II o godz. 9.30, następnie przejdziemy modląc się do bazyliki miłosierdzia Bożego, gdzie o godz. 12.00 będzie sprawowana Eucharystia.

Nastąpiła zmiana daty tej pielgrzymki. Była ona zapowiedziana na sobotę 26 września, ale ten termin jest nieaktualny. Pielgrzymka odbędzie się w sobotę, 3 października. Do parafii zostaną przesłane plakaty z potrzebnymi informacjami.

W pielgrzymce wezmą udział wolontariusze Światowych Dni Młodzieży. Będziemy się modlić także w tej intencji, aby ludzie młodzi odkryli znaczenie modlitwy różańcowej i praktykowali ją w swoim życiu.

Chcemy również w czasie pielgrzymki zwrócić uwagę na dziecięce wspólnoty Żywego Różańca. Zwracamy się do wszystkich parafii, w których takie grupy istnieją o udział przynajmniej w końcowej części pielgrzymki, czyli Eucharystii w bazylice Miłosierdzia Bożego o godz. 12.00 oraz adoracji Najświętszego Sakramentu, którą przeżyjemy zaraz po Mszy Świętej. Tę adorację poprowadzą dzieci należące do Żywego Różańca.

Świadectwa zelatorów

Do redakcji „Zelatora” dotarło pierwsze świadectwo o posłudze zelatorki w parafii. Zachęcamy innych do dzielenia się swoimi przeżyciami.

„Należę w parafii do Żywego Różańca od 1990 roku. Wstąpienie do Koła zaproponowała mi znajoma w drodze do kościoła. Nieco zdziwiona tą propozycją zgodziłam się. Pomyślałam wówczas; co mi szkodzi, spróbuję. Od tego czasu odmawiałam „Dziesiątki” w drodze do pracy, niekiedy w kościele po Mszy św. Pierwsze soboty w tym okresie nie były jeszcze tak rozpowszechnione, ale «zmianki» odbywały się. Ja, jako kobieta pracująca, rzadko w nich uczestniczyłam. Lecz pewnej soboty coś się zmieniło. Oto kiedy zamierzałam wstać i wyjść, coś mnie «uziemiło. Skierowałam wzrok na figurę Matki Bożej Niepokalanej i zobaczyłam cienki promień światła, taką smugę, która do mnie «biegła». Zrozumiałam, że mam zostać i modlić się wspólnie na różańcu. Od tamtej chwili starałam się systematycznie uczestniczyć w modlitwie różańcowej.

Pełnienie funkcji zelatorki zaproponowała mi jeszcze żyjąca wówczas zelatorka, gdyż nie czuła się na siłach, by nas dalej prowadzić. Był wtedy rok 1994. Zelatorka odeszła do Pana w 1999 r. Uczestniczyłam w jej pogrzebie. Zawsze żegnamy odchodzących z tego świata. Zamawiam Mszę św. w ich intencji, jak również w intencji Żywych Róż […].

Nowe członkinie «zdobywam» wśród okolicznych mieszkańców, wśród znajomych z kościoła. Przykrość odczuwam, gdy odmawiają i mówią: «Ja się modlę w domu, nie muszę należeć». Nie zrażam się. Pukam dalej do innego serca, aby Róża była pełna, aby nie zwiędła. Staram się odmłodzić moją Różę nabywając coraz młodsze członkinie i to daje mi satysfakcję i nadzieję, że Róża przetrwa dalsze lata […]. Jestem wdzięczną dłużniczką Matki Bożej za łaskę, jaką mi okazała, że zechciała mnie widzieć i mieć w szeregach swoich czcicieli i zelatorek. Oby jej chwała pomnażała się, a Żywa Róża nadal rozwijała!” (zelatorka Krystyna).

zelator-02_06-2015.docx

zelator-02_06-2015.pdf