Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1. Przeżywaliśmy wczoraj święto Ofiarowania Pańskiego. Wracamy do tego zbawczego wydarzenia w różańcowej tajemnicy, w części radosnej. Wracamy do niego także w dzisiejszym nabożeństwie pierwszosobotnim. Nieustannego rozważania tajemnic Jezusa uczy nas Maryja, która wszystko zachowywała i rozważała w swoim Sercu.

2. W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus widzi wielki tłum, o którym powiedziano, że są jak owce nie mające pasterza. Wtedy św. Marek dodaje: „I zaczął ich nauczać o wielu sprawach”. My również potrzebujemy tego Jezusowego pouczenia. Dziś, przeżywając pierwszą sobotę miesiąca, wsłuchujemy się w Jego słowa o chlebie życia, o Komunii Świętej. „Chlebem, który Ja dam, jest Ciało moje za życie świata” – mówi Jezus (J 6,52). A Jego Najświętsza Matka wzywa nas, abyśmy ten pokarm przyjmowali z wiarą i miłością.

3. W głębszym przeżyciu zjednoczenia z Jezusem w Komunii Świętej pomaga nam także rozważanie tajemnicy ofiarowania Pana Jezusa w świątyni. Maryja wraz ze św. Józefem spełniają czyny nakazane przez Prawo Przymierza. Wtedy słyszą słowa, które ich zaskakują. Św. Łukasz pisze: „Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono” (2,33). Zdziwienie rodzi pytania i otwiera na medytację, a także na coraz lepsze poznawanie Jezusa i Jego misji. Okazuje się, że przez akt ofiarowania, którego dokonali, lepiej poznali Jezusa. Usłyszeli, że jest On „światłem na oświecenie pogan i chwałę ludu Izraela, że jest przeznaczony na upadek i powstanie wielu” (Łk 2,32).

4. To misterium dokonuje się również w naszym życiu. Gdy w czasie Mszy Świętej uczestniczymy w składaniu Najświętszej Ofiary, poznajemy lepiej Jezusa, który nas do końca umiłował i który dokonał naszego zbawienia. Uświadomienie sobie tej prawdy rodzi zdumienie i otwiera serca na przyjęcie Jezusa w Komunii Świętej. Św. Jan Paweł II uczył nas tego „eucharystycznego zdumienia”, dzięki któremu udział w Eucharystii staje się bardziej dojrzały, skupienie większe, a zjednoczenie z Panem w Komunii Świętej bardziej upragnionego i głębiej przeżywane.

Medytacja o tajemnicy różańca

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu Chryste, obecny w Najświętszym Sakramencie, gromadzimy się przed Tobą w pierwszą sobotę miesiąca, odpowiadając na prośbę Twej Najświętszej Matki. Ona, zatroskana o zbawienie nasze i całego świata, obdarza hojnymi łaskami osoby praktykujące nabożeństwo wynagradzające za zniewagi wyrządzane Tobie i Jej niepokalanemu Sercu. Chce, abyśmy przyjmowali Ciebie w Komunii Świętej i abyśmy czynili to z coraz większą miłością. Ona wraz ze św. Józefem przyniosła Ciebie do świątyni. Akt oddania, którego dokonała, jeszcze bardziej zbliżył Ją do Ciebie i zjednoczył z Tobą. My również pragniemy tego zjednoczenia i z wiarą zbliżamy się do stołu uczty eucharystycznej. Od Maryi, Twej Najświętszej Matki, uczymy się przeżywać Najświętszą Ofiarę i przyjmować Ciebie w Komunii Świętej. Nasze oddanie się wyrażamy śpiewem i refleksją nad tajemnicą Eucharystii.

Śpiew: „Serce moje weź, niech Twą śpiewa cześć. Serce moje, duszę moją, Panie Jezu, weź”.

L1: „Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu”. Każde życie pochodzi od Boga. Maryja i Józef rozumieli i przeżywali tę prawdę szczególnie głęboko. Nie mieli wątpliwości, że Jezus jest Synem Najwyższego i należy do Ojca niebieskiego. Przynoszą więc małe Dziecię do świątyni. Tam starzec Symeon bierze je na ręce i wypowiada prorockie słowa o Jezusie.

Śpiew: „Serce moje weź”.  

L2: My również zostaliśmy przyniesieni przez rodziców do kościoła u progu naszego życia. Tam kapłan, polewając naszą głowę wodą, wypowiadał słowa, które mówiły o naszym zanurzeniu w Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Rodzice mogli powiedzieć słowa podobne do słów Symeona: „Nasze oczy ujrzały zbawienie, które stało się udziałem naszego dziecka”. Ono stało się dzieckiem Ojca niebieskiego, zostało zjednoczone z Synem Bożym i stało się świątynią Ducha Świętego.

Śpiew: „Serce moje weź”.  

L1: Od chwili chrztu nasze życie jest w sposób szczególny zjednoczone z życiem Jezusa Chrystusa. Wtedy otrzymaliśmy udział w Jego misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej. Każda Komunia Święta pogłębia to zjednoczenie z Nim. Przyjmując Ciało Pańskie umacniamy się w naszej trosce o przyjęcie i głoszenie Ewangelii, w naszej zdolności do składania ofiary, a także w naszej komunii z Jezusem. Także dziś, wspominając tajemnicę ofiarowania Jezusa w świątyni, myślimy o naszym oddaniu się Bogu.

Śpiew: „Serce moje weź”.  

L2: Orygenes, chrześcijański pisarz, uczył: „Każdy z nas ma w sobie swoją ofiarę całopalną i sam zapala sobie ogień na ołtarzu całopalenia, aby nieustannie płonął. Jeśli wyrzekam się wszystkiego, co posiadam, jeśli biorę swój krzyż i idę za Chrystusem – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Bożym (…) Jeśli miłuję braci moich tak bardzo, że «oddaję życie za swych braci», jeśli «aż do śmierci toczyć będę walkę za sprawiedliwość i prawdę» – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Boga. Jeśli «uśmiercę członki swoje» dla wszelkiej pożądliwości cielesnej, jeśli «świat został ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata» – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Bożym, i sam jestem kapłanem składającym swoją własną ofiarę”.

Śpiew: „Serce moje weź”.  

L1: Maryja uczy nas tej gotowości do składania ofiary. Uczy nas także otwartości na słowo Boże i wierności Jezusowi, którego przyjmujemy w Komunii Świętej. Jest to jeden z darów ofiarowanych nam w pierwszą sobotę miesiąca. Odkrywamy coraz bardziej wielkość tego daru. Komunia Święta jest dla nas zaszczytem i wyróżnieniem, lekarstwem i umocnieniem, radością i szczęściem. Wyraźmy naszą wdzięczność w cichej modlitwie i radosnym śpiewie.

Chwila ciszy.

Śpiew: „Wszystko Tobie oddać pragnę”.

Cząstka Różańca

P: Panie Jezu Chryste, rozważając Twoje życie w różańcowych tajemnicach światła, pragniemy, aby w naszych sercach wzrastała postawa wdzięczności za Twoje dary i chęć głębszego zjednoczenia się z Tobą.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

P: Przyjmując chrzest, Panie Jezu, nadałeś wodzie moc oczyszczania i uświęcania. Wtedy rozpocząłeś nowy etap w swoim ziemskim życiu. Synu Boży, który w chrzcie świętym uczyniłeś nas swoimi braćmi i siostrami, ucz nas pogłębiać zjednoczenie z Tobą przez częstą Komunię Świętą.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej

P: Rozpoczynając swoją publiczną działalność, zostajesz, wraz z apostołami, zaproszony na ucztę weselną do Kany Galilejskiej. Tam objawiasz swoją chwałę, by uwierzyli w Ciebie uczniowie. Synu Boży, który zapewniasz nam codzienny napój i pokarm, spraw abyśmy głębiej pragnęli Pokarmu z nieba.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Głoszenie Królestwa i wzywanie do nawrócenia

P: Przemierzając wioski i miasta Galilei i Judei głosiłeś prawdę o Królestwie Bożym. Synu Boży, który przyodziewasz nas godową szatą łaski uświęcającej, naucz nas troszczyć się o zjednoczenie z Tobą, byśmy mogli często przyjmować Ciebie w Eucharystii.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Przemienienie na górze Tabor

P: Na górę przemienienia zabrałeś ze sobą tylko najbliższych uczniów. Im też głębiej objawiłeś tajemnicę Twojego Bóstwa. Obdarzeni tą szczególną bliskością, zostali później wezwani do czuwania z Tobą w ogrodzie oliwnym. Synu Boży, ucz nas z częstej Komunii Świętej czerpać siły do przeżywania trudnych wydarzeń codzienności.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ustanowienie Eucharystii

P: Zanim wróciłeś do Ojca, zechciałeś ustanowić Eucharystię, aby pozostać z nami na zawsze. Pozostajesz. A my, wraz z chlebem i winem, składamy na ołtarzu nasze życie, by w Komunii Świętej przyjąć prawdziwego Boga. Synu Boży spraw, abyśmy przez zjednoczenie z Tobą ofiarowali siebie za braci.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

Modlitwa w intencji Ojczyzny.