Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1. W przeżywaniu roku liturgicznego doszliśmy do ostatniego dnia. Wieńczymy tę roczną wędrówkę wiary w pierwszą sobotę, gdy w sposób szczególny czcimy Niepokalane Serce Maryi. Z Nią i przez Nią dziękujemy Bogu za wszystkie otrzymane w tym roku łaski. Dziękujemy również Jej, naszej Matce i Królowej, za opiekę nad każdym z nas, nad naszymi rodzinami i naszą Ojczyzną. Modlitwę dziękczynną łączymy z aktem zawierzenia. Niepokalanemu Sercu Maryi zawierzamy wszystko, co przeżyliśmy na tej duchowej drodze, która rozpoczęła się adwentowym oczekiwaniem na narodzenie Syna Bożego, a kończy świętowaniem Jego Królowania nad całym światem i udziałem zbawionych w wiecznym szczęściu w niebie. Każdy dzień minionego roku zbliżał nas do Boga, każda niedziela była świętowaniem zmartwychwstania Jezusa i zesłania Ducha Świętego, każda sobota, a szczególnie ta pierwsza w miesiącu, była uczczeniem Maryi, Matki Chrystusa.

2. W odczytanej Ewangelii Pan Jezus przestrzega nas, aby nasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych. Wzywa również do czujności i modlitwy. Słowa Zbawiciela dotyczą całego naszego życia, ale dziś przyjmijmy je jako pomoc w głębszym przeżywaniu Komunii Świętej. Taki jest bowiem temat naszych pierwszosobotnich rozważań w tych miesiącach. Chcemy odpowiedzieć na prośbę Maryi o przyjmowanie Komunii Świętej wynagradzającej. Ona cieszy się, gdy jednoczymy się coraz ściślej z Jej Synem, Jezusem Chrystusem. Dziś wzywa nas On do unikania działań, które sprawiają ociężałość naszego serca. Według Niego taki skutek przynosi brak umiarkowania w jedzeniu i piciu oraz zbytnie zaangażowanie w sprawy doczesne. Nie dajmy się zwieść takim pokusom. Niech usłyszane dziś słowa Jezusa: „Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie”, pomagają nam coraz lepiej przygotować się do przeżycia Komunii Świętej i trwania w zjednoczeniu z Jezusem w każdej chwili naszego życia.

Medytacja o tajemnicy różańca

Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dziękować Bogu za dar Komunii Świętej. To drugi warunek nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu Chryste, nasz Królu ukryty w Najświętszym Sakramencie, uwielbiamy Cię w tym ostatnim dniu roku liturgicznego. Gromadzi nas dzisiaj Niepokalane Serce Twojej Matki. Chcemy wraz z Nią dziękować za łaski, którymi nas obdarzyłeś oraz wynagradzać za to, w czym jeszcze jesteśmy słabi i obrażamy Twój majestat. Dziękujemy za każdą Eucharystię i każdą Komunię Świętą, którą w tym roku mogliśmy przyjąć. Dziękujemy, że już tu na ziemi jednoczysz się z nami i umacniasz nas w drodze do wieczności. Przepraszamy, za to, że jeszcze tak dużo w nas egoizmu i myślenia o własnych potrzebach, a ciągle za mało zawierzenia Tobie i ochoty do służby naszym bliźnim. Prosimy, pozwól nam w tym nadchodzącym czasie Adwentu jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą, naucz nas naśladować Twoją miłość i pokorę.

L1: W pierwszosobotnich spotkaniach rozważaliśmy, Panie, prośbę Maryi, o przystępowanie do spowiedzi świętej z intencją wynagradzającą za grzechy i bluźnierstwa, którymi jest obrażana. Stan łaski uświęcającej, na którym tak bardzo Jej zależy, jest konieczny by móc spełnić Jej drugą prośbę, zjednoczyć się z Tobą w Komunii Świętej. Teraz pragniemy trwać w rozważaniu różańcowej tajemnicy ustanowienia Eucharystii. W tym sakramencie, źródle i szczycie życia chrześcijańskiego, ukryłeś Jezu całe bogactwo Kościoła.

L2: W Ewangelii według świętego Jana czytamy, że Jezus „umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował”. Gdy wstał od wieczerzy, zdjął szaty, a przepasawszy się prześcieradłem i wziąwszy misę z wodą, zaczął umywać uczniom nogi. Pamiętamy postawę Piotra, który nie rozumiejąc znaczenia zbawczej czynności, wykonywanej przez swojego Mistrza, początkowo nie godził się na przyjęcie Jego służebnego gestu. Dopiero wyjaśnienie, że jest to konieczne, aby miał udział w uczcie eschatologicznej, przekonuje go do poddania się Jezusowi.

L1: Znamienne, że w swojej Ewangelii umiłowany uczeń Pana, w przeciwieństwie do pozostałych ewangelistów, nie zamieszcza słów ustanowienia Eucharystii. W miejscu formuły konsekracji opisuje służebną postawę Syna Bożego, który spełnia gest przynależny w ówczesnym czasie niewolnikowi. Obmycie nóg, którego z miłością dokonał Jezus, odzwierciedla w niewielkim tylko stopniu uniżenie nieskończonego Boga, jednoczącego się z grzesznym człowiekiem w Komunii Świętej.

L2: Pan nie poprzestał tylko na wykonaniu symbolicznego gestu, ale z troską pyta uczniów: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem” (J 13,12a-15). Przygotowując swoich uczniów do udziału w uczcie zbawionych, potwierdza, że wejdą na nią tylko ci, którzy bez reszty, tak jak On, umiłują swoich braci.

L1: Pamiętając słowa, którymi Zbawiciel poucza nas w dzisiejszej Ewangelii, czuwajmy i módlmy się w każdym czasie, abyśmy jednocząc się z Chrystusem w Komunii Świętej, mogli stanąć przed Nim z naręczem dobrych uczynków w królestwie niebieskim. O to prośmy naszego Króla, w cichej, pokornej modlitwie, przez wstawiennictwo Jego Niepokalanej Matki.

Chwila ciszy.

Śpiew: Bądźże pozdrowiona lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi

P: Dziękujemy Bogu za Jego wielkie uniżenie. On z miłości do nas stał się człowiekiem i pozostał z nami w Eucharystii. Pełni skruchy za nasze przewinienia, rozważajmy radosne tajemnice różańca świętego, aby wynagradzać Panu Jezusowi i Jego Matce za popełnione przez nas grzechy.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP

P: „On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem”. Maryjo, słyszysz słowa Anioła Pańskiego. Głosi prawdę, że komunia Boga z człowiekiem ma się dokonać w Twoim łonie. Przedwieczny przyodziewa się w śmiertelne ludzkie ciało. Matko, wzmacniaj w nas wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety

P: „Ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi”. Pod Twoim sercem niesiesz, Maryjo, Elżbiecie żywego Boga. Pan, niewidoczny dla oczu ciała, dotyka mocą Ducha. Matko, wzmacniaj w nas wiarę, że Bóg poprzez przyjmowaną Komunię Świętą przemienia nasze życie.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa

P: „W zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej”. Maryjo, kładziesz swoje Niemowlę w żłobie. Pan, zjednoczony z nami w narodzeniu, poniesie odkupieńczą śmierć jako człowiek. Matko, ucz nas bezgranicznej miłości do Boga-Człowieka czekającego na nas w Komunii Świętej.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

P: „Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię”. Maryjo, zanosisz do świątyni Syna, któremu zgodnie z poleceniem anioła nadałaś imię: Jezus, Emmanuel, Bóg z nami. Jest zjednoczony z Ojcem i z ludźmi, mocą Ducha. Matko, wzmacniaj w nas pragnienie częstego przyjmowania Komunii Świętej.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

P: „Aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych”. W jerozolimskiej świątyni, Maryjo, nie rozpoznano w Jezusie Syna Bożego, choć podziwiano Jego wiedzę. W niebieskiej świątyni wszelki język wyzna, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca. Pomóż nam, Matko, doskonalej uwielbiać Boga, kiedy jednoczy się z nami w Komunii Świętej.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

P: „Aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych”. W jerozolimskiej świątyni, Maryjo, nie rozpoznano w Jezusie Syna Bożego, choć podziwiano Jego wiedzę. W niebieskiej świątyni wszelki język wyzna, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca. Pomóż nam, Matko, doskonalej uwielbiać Boga, kiedy jednoczy się z nami w Komunii Świętej.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).