 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1. Pan Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii: „Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”. Do tego tematu wraca wiele razy wyjaśniając: „Są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi” (Łk 13,30). Zachęca, by naśladować Jego postawę: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem” (Mt 11,29). Daje nam także za przykład Maryję, swoją Matkę, która śpiewając „Magnificat” uwielbia Boga, a siebie nazywa Służebnicą.
2. Rozważamy tę prawdę w przededniu jubileuszu odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Wielbimy Boga, który wejrzał na cierpienie narodu i dał mu siły do walki o wolność. Dziękujemy również z głębi serca Maryi, do której Polacy zwracali się z wielką ufnością. Na drodze do odzyskania wolności wielką rolę odgrywały Jej sanktuaria. Pielgrzymi odzyskiwali w nich wolność wewnętrzną, zrzucając z siebie jarzmo grzechów przez sakrament pokuty oraz otrzymując umocnienie przez głoszone słowo i dar Komunii z Jezusem.
3. Dziś, w pierwszą sobotę, chcemy nawiązać w sposób szczególny do tego niezwykłego daru jakim jest Komunia Święta. Maryja pragnie, aby Jej dzieci przyjmowały ten Dar od Boga. Dla nich jest to błogosławieństwo, a dla Niej radość. Taki czyn sprawia, że z Jej niepokalanego Serca wypadają bolesne ciernie, którymi są niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich Ona doznaje od ludzi. Ona pragnie, aby nasza komunia z Jezusem się pogłębiała. Ten dar wyprasza dla nas. My zaś przez nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca jeszcze bardziej się na ten dar otwieramy.
4. Dziś pomyślmy o tym, że w Komunii Świętej jednoczymy się z Tym, który jest cichy i pokornego serca i który obdarza ludzi prawdziwą wolnością. On jest najbardziej wolnym człowiekiem, także wtedy, gdy Jego ręce i nogi zostają związane i przybite do krzyża. Słowo „wolność” wypełnia On słowem „miłość”. Jest wolny, by kochać. Nic nie jest w stanie ograniczyć Jego miłości. Nic Go nie powstrzyma w oddaniu siebie człowiekowi. Przyjmie biczowanie i cierniem koronowanie, weźmie krzyż i odda życie, pozostanie z Kościołem po wszystkie dni przez wszystkie dni aż do skończenia świata.
Medytacja o tajemnicy różańca
Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dziękować Bogu za dar Komunii Świętej. To drugi warunek nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: W kolejną pierwszą sobotę miesiąca gromadzimy się u Twoich stóp, Panie Jezu, aby uwielbiać Cię i dziękować Ci za niezliczone dary, których nam udzielasz. Dzisiaj dziękujemy przede wszystkim za dar Komunii Świętej. Jesteś obecny w tej monstrancji, ale także w sercach, które przyjęły Cię podczas Eucharystii. Choć podtrzymujesz swoją Istotą wszelkie stworzenie, w sposób sakramentalny jednoczysz się tylko z człowiekiem. Codziennie, z miłości do nas, godzisz się na nieskończone uniżenie, zstępując na ołtarz i przyjmując postać chleba. Maryja, najdoskonalej zjednoczona z Tobą, rozumie ból Twego Serca, gdy ukochane dzieci, poprzez grzech ciężki, tracą życie nadprzyrodzone duszy i pogrążają się w śmierci. Współcierpiąc z Tobą prosi o przyjęcie Komunii Świętej z intencją wynagradzającą, jako jeden z warunków wypełnienia nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca.
L1: Chcemy więc dziś i w następnych pierwszosobotnich medytacjach rozważać to niezwykłe misterium Komunii Świętej, w którym Chrystus, prawdziwym Bóg i prawdziwy Człowiek w sposób sakramentalny jednoczy się z nami, choć jesteśmy słabi i grzeszni. Naszą przewodniczką w tej medytacji jest Maryja. Ona bowiem nieustannie rozważała w sercu tajemnice Syna i była z Nim najściślej zjednoczona. Między Nimi istniała prawdziwa komunia miłości. Maryja chce do tej komunii z Jezusem prowadzić wszystkie swoje dzieci. Kierujemy więc nasze myśli ku różańcowej tajemnicy ustanowienia Eucharystii.
L2: W Wielki Czwartek, w Wieczerniku, Jezus gromadzi przy sobie najbliższych uczniów, daje im przykład miłosierdzia umywając nogi, tłumaczy ich misję w świecie zapowiadając co nastąpi, poleca w modlitwie Ojcu losy tworzącego się Kościoła, a w końcu daje siebie samego pod postaciami chleba i wina, jako pokarm życia wiecznego.
L1: Święty Mateusz, obecny przy Ostatniej Wieczerzy, tak opisuje to wydarzenie: „A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów»” (Mt 26, 26-28).
L2: Kościół nieustannie rozważa misterium, jakie dokonało się w Wieczerniku w Wielki Czwartek wieczorem. Sobór Watykański II uczy, że Ofiara eucharystyczna jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”. „W Najświętszej Eucharystii zawiera się bowiem całe dobro duchowe Kościoła, to znaczy sam Chrystus, nasza Pascha i Chleb żywy, który przez swoje ożywione przez Ducha Świętego i ożywiające Ciało daje życie ludziom”. Życiodajnym Ciałem Pana karmili się chrześcijanie wszystkich wieków. Umacniali się nim również Polacy walczący o niepodległość Ojczyzny.
L1: Pozostając w cichej modlitwie i adoracji rozważajmy te wielkie tajemnice wiary. Często o nich myślimy w różańcu, gdy odmawiamy tajemnicę ustanowienia Eucharystii. Czynimy to z Maryją, naszą najlepszą Matką. Również teraz pamiętajmy o Jej obecności. Ona wyprosiła nam łaskę Komunii Świętej, Ona też wyprasza nam łaskę adoracji. Trwajmy więc z Nią przy Jezusie, adorując Go z miłością i całkowitym oddaniem.
Adoracja i medytacja w ciszy.
Śpiew: Jezusa ukrytego lub inny.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi
P: Przyjmując Komunię Świętą jednoczymy się z Jezusem, który w Eucharystii uobecnia ofiarę Krzyża. Rozważając tajemnice bolesne różańca, wynagradzajmy Zbawicielowi i Matce Bolesnej, za wszystkie niewdzięczności, zwłaszcza wobec tajemnicy Eucharystii.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
P: «Pogrążony w udręce, jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię» (Łk 22, 44). Rozpoczynało się przelewanie krwi – tej samej Krwi, którą nieco wcześniej ofiarowałeś, Jezu, Kościołowi, jako napój zbawienia. Bądź uwielbiony, Panie, za Twą wielką miłość!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa
P: «Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał Go ubiczować» (J 19,1). Twoje Ciało, które za nas zostało wydane, cierpi bolesne katusze. Przyjmujesz z cichością tę mękę, Jezu, bo z niej rodzi się życie Twojego umiłowanego Kościoła. Bądź uwielbiony, Panie, za Twą wielką miłość!
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
P: «Jezus więc wyszedł na zewnątrz w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek» (J 19, 5). W dzisiejszej ewangelii mówiłeś, Jezu, o ustępowaniu miejsca innym. Ty zająłeś ostatnie miejsce. Bądź uwielbiony, Panie, za Twą wielką miłość!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa
P: «A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj go! Piłat powiedział do nich: Czyż króla waszego mam ukrzyżować?» (J 19,15). Na ziemi, na której zostałeś odrzucony, Jezu, zechciałeś pozostać pod postaciami chleba i wina. W niebie jako Króla ujrzymy Cię twarzą w twarz. Bądź uwielbiony, Panie, za Twą wielką miłość!
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Śmierć Pana Jezusa na krzyżu
P: «A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Dokonało się! I skłoniwszy głowę, oddał ducha» (J 19, 28, 30). Przyjmując Komunię Świętą stajemy się jedno, Jezu, bo Ty płacisz za moje grzechy. Chcesz, aby ta komunia dopełniła się w wieczności. Bądź uwielbiony, Panie, za Twą wielką miłość!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).