82	lipiec 2023

 

Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1.Wydarzenie opisane w dzisiejszej Ewangelii jest stale obecne w życiu i modlitwie Kościoła. Słowa setnika z niewielkimi zmianami wypowiadają uczestnicy Eucharystii przed Komunią Świętą. Mówią, że nie są godni, aby Pan do nich przyszedł, ale świadomość niegodności nie osłabia ich modlitwy. Raczej skłania ich do prośby o słowo Pana, które uzdrawia. Chodzi o uzdrowienie duszy i o oczyszczenie serca, gdyż bez tej postawy nie ma prawdziwej komunii z Jezusem. Każdy z nich woła z pokorą starając się naśladować wiarę setnika: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”.

2. O jakie uzdrowienie duszy prosimy? Chrystus w swoim nauczaniu najczęściej piętnował bak wiary. Doświadczał tego braku nawet ze strony Apostołów. Bolał Go brak wiary i otwarcia na ofiarowaną łaskę. Przypomnijmy tu słowa Pana Jezusa do św. Faustyny: „Ach, jak Mnie to boli, że dusze tak mało się łączą ze Mną w Komunii św. Czekam na dusze, a one są dla Mnie obojętne. Kocham je tak czule i szczerze, a one Mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami one przyjąć ich nie chcą. Obchodzą się ze Mną jak z czymś martwym, a przecież mam serce pełne miłości i miłosierdzia. Abyś poznała choć trochę Mój ból, wyobraź sobie najczulszą matkę, która kocha bardzo swe dzieci, jednak te dzieci gardzą miłością matki; rozważ jej ból, nikt jej nie pocieszy. To słaby obraz i podobieństwo Mojej miłości” (Dzienniczek 1447).

3. Ból, jaki przeżywa najlepsza matka, gdy dzieci gardzą jej miłością, ma nam pomóc głębiej przeżyć ból Jezusa. Równocześnie Jego słowa, skierowane do św. Faustyny, pomagają nam lepiej zrozumieć ból Maryi, której Niepokalane Serce jest zranione cierniami. W tym roku, w miesiącach od maja do października, w których trwały objawienia w Fatimie, chcemy dziękować Bogu szczególnie za dar dziewictwa Maryi oraz dziękować Jej za wybór takiej drogi życia. Chcemy też wynagradzać Maryi za to, że niektóre „dzieci gardzą miłością Matki” i wyśmiewają wybór dziewiczego życia, jakiego dokonała. Kościół przez wszystkie wieki wyznawał wiarę w dziewictwo Maryi. My również tę wiarę wyznajemy.

Medytacja o tajemnicach różańca

 (Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu Chryste, wierzymy, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Doświadczamy Twojej miłości i pragniemy odwzajemniać ją przez naszą miłość. Pragniemy także przeżywać nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca, do których zaprasza nas Maryja, Twoja Najświętsza Matka. Wsłuchujemy się w Jej słowa skierowane do Łucji: „Przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”. Ta intencja towarzyszy nam w naszej modlitwie. Trwając przed Tobą, Panie Jezu, rozważamy tajemnicę zwiastowania, w której Twa Najświętsza Matka mówi o swojej decyzji trwania w dziewictwie. Ty chciałeś się narodzić z Dziewicy, a dziewicza czystość Twej Matki ubogaca nas wszystkich. Nie zawsze jednak ten dar jest przez ludzi rozumiany i doceniany. Chcemy naszą pieśnią wdzięczności wynagradzać za niewdzięczność, która rani Twoje Najświętsze Serce, a także Niepokalane Serce Maryi.

Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”.

L1: Z Ewangelii według św. Łukasza (1, 26-35): „Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym»”.

Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”.

L2: Z Księgi proroka Izajasza (7,14): „Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”. Tekst hebrajski tego proroctwa „Oto Panna brzemienna i rodząca Syna” – mówi, że znakiem dla ludzi jest nie tylko narodzenie obiecanego Mesjasza, ale też sama „Panna rodząca”. Rolę znaku spełnia więc także Maryja, Jej dziewicze macierzyństwo. Jest Ona zapowiedzią i znakiem Bożego zmiłowania, odnowienia więzów przyjaźni stworzenia i Stwórcy.

Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”.

L1: „Kościół zawsze wierzył w wieczne dziewictwo Maryi. Kiedy najstarsze teksty czynią odniesienia do poczęcia Jezusa, nazywają Maryję «Dziewicą», dając do zrozumienia, że uważają tę cechę za zjawisko trwałe, odnoszące się do całego Jej życia. W pierwszych wiekach chrześcijanie wyrazili to przekonanie wiary pojęciem «zawsze dziewica», stworzonym po to, by określić w sposób jedyny i przekonujący osobę Maryi oraz wyrazić w jednym słowie wiarę Kościoła w Jej wieczne dziewictwo”.

Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”.

L2: Wiarę Kościoła w dziewictwo Maryi wyrażali Ojcowie Kościoła i kolejne sobory. Św. Epifaniusz w IV wieku wyznaje: Syn Boży «przyjął ciało, to znaczy prawdziwie narodził się z Maryi zawsze Dziewicy za pomocą Ducha Świętego». Drugi Sobór w Konstantynopolu, w VI wieku, stwierdził: Słowo Boże «przyjęło ciało od świętej i chwalebnej Bożej Rodzicielki zawsze Dziewicy Maryi i z Niej się narodziło». Jej niepokalana czystość i dziewicze macierzyństwo stanowią istotne uzasadnienie dogmatu o Jej wniebowzięciu, ogłoszonym w XX wieku. Naukę tę potwierdza Sobór Watykański II, który głosi, że pierworodny Syn Maryi «nie naruszył dziewiczej czystości Maryi, lecz ją uświęcił».

Śpiew: „Dzięki, o Panie, składamy dzięki”.

L1: Panie Jezu! Wraz z całym Kościołem wyznajemy wiarę w dziewictwo Twej Najświętszej Matki. Uczyniłeś Ją również naszą Matką. Dziękujemy Ci za Jej macierzyńską opiekę, za Jej święte, dziewicze życie, za Jej wierność Tobie we wszystkim. Wielu naszych braci i sióstr nie rozumie wartości dziewictwa. Niektórzy wyśmiewają dziewictwo Maryi, a także dziewictwo tych kobiet, które z natchnienia Ducha Świętego, wybierają stan bezżenny i trwają w czystości. Przepraszamy Cię za bluźnierstwa przeciw dziewictwu Maryi. Pragniemy wynagradzać za te grzechy. Przyjmij naszą modlitwę w ciszy i nasz śpiew ku czci Niepokalanej.

Chwila ciszy.

Śpiew: Cześć Maryi, cześć i chwała lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy w tej modlitwie ból Jej Niepokalanego Serce ranionego cierniami grzechu.

P: Rozważając chwalebne tajemnice różańca, dziękujmy Bogu, za dar dziewictwa Maryi. Wynagradzajmy w tej modlitwie Jezusowi i Jego dziewiczej Matce, za niewdzięczności i zniewagi, których doznają, a w sposób szczególny za bluźnierstwa przeciwko przyjętej przez Maryję łasce dziewictwa.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa

P: Maryjo, zawsze Dziewico, całkowicie oddana Bogu, podtrzymująca płomień wiary w orędzie Zmartwychwstania, wypraszaj łaskę przebaczenia lekceważącym i odrzucającym Twoje dziewictwo.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Wniebowstąpienie Pana Jezusa

P: Maryjo, zawsze Dziewico, radująca się wniebowstąpieniem Twego Jednorodzonego Syna, którego zrodziłaś zachowując chwałę dziewictwa. Wypraszaj łaskę nawrócenia dla tych, którzy nie rozumieją tego daru i go wyśmiewają.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego

P: Maryjo, zawsze Dziewico, pomnażaj naszą radość z zesłania Ducha Świętego i naucz nas słuchać Jego natchnień. Niech On pomoże wszystkim zrozumieć, dlaczego Syn Boży chciał się narodzić z Dziewicy.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie NMP

P: Maryjo, zawsze Dziewico, wzięta z ciałem i duszą do nieba, umacniaj naszą nadzieję, że po zakończeniu ziemskiego życia będziemy oglądać Boga twarzą w twarz i na wieki wychwalać Jego wielkie dzieła.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi

P: Maryjo, zawsze Dziewico, Matko Chrystusa i Matko Kościoła, Królowo nieba i ziemi, Niewiasto obleczona w słońce, przyjmij nasze dziękczynienie za Twoje święte i pełne miłości życie na ziemi oraz Twoją macierzyńską opiekę, jaką nam okazujesz z nieba.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

P: Modlitwa za Ojczyznę.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).