MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

81	czerwiec 2023

Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1.Dzieciątko Jezus mówiło do Łucji 10 grudnia 1925 roku: „Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”. Mówiła o tym również Maryja: „Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość”.

2. Stale przypominamy sobie te słowa, by tym gorliwiej wyciągać bolesne ciernie z Niepokalanego Serca Maryi i nieść Jej radość. Chcemy naprawiać niewdzięczność przez gorące dziękczynienie, wynagradzać za bluźnierstwa przez pokorną i pełną miłości modlitwę, a przepraszać za niewierność przez bardziej radykalne odrzucenie grzechu i przylgnięcie do Boga.

3. W dzisiejszej Ewangelii Jezus demaskuje nieszczere postępowanie arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych. Zastanawiają się oni, skąd pochodzi chrzest Janowy, ale nie są w stanie zaakceptować odpowiedzi, która sama im się narzuca, gdy widzą czyny Jezusa i słyszą Jego słowa. Wybierają więc odpowiedź: „Nie wiemy”. Ona wydaje się bezpiecznym rozwiązaniem. Jednak jest to raczej ucieczka przed prawdą, niż rzeczywista niewiedza. Przyjęcie prawdy o Jezusie, wymagałoby zmiany życia, a do tego jeszcze nie dojrzeli.

4. Ucieczka przed wymaganiami, jakie stawia Ewangelia, grozi nam wszystkim. Ktoś może się chować za słowami: „Nie wiem, jak się modlić”, „nie wiem, jak się zachować, gdy mnie ktoś upokarza”. Wielu zdaje się mówić: „Nie wiem, jak wynagradzać za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakimi ludzie obrażają Niepokalane Serce Maryi”. Odpowiedź zdaje się być prosta. Niewdzięczność naprawia się wdzięcznością, a lekceważenie lub wyśmiewanie przywilejów Maryi wygradza się docenianiem ich i uwielbianiem Boga za nie. Dziś chcemy w modlitwie i rozważaniu różańcowych tajemnic kontynuować naszą wdzięczność Bogu za dar niepokalanego poczęcia Maryi. Niech wspólna modlitwa umocni nas, abyśmy w całym życiu troszczyli się o czystość naszych serc i wierne wypełnianie woli Boga.

Medytacja o tajemnicach różańca

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Uwielbiamy Cię, Panie Jezu Chryste, obecny w Najświętszym Sakramencie i dziękujemy za hojne dary, jakie nieustannie wlewasz w nasze serca. Pomóż nam kontynuować rozważanie tajemnicy fatimskiej. Już w czasie pierwszego objawienia, 13 maja 1917 roku, Maryja zapytała dzieci: „Czy chcecie ofiarować się Bogu, aby znosić wszystkie cierpienia, które On zechce na was zesłać, jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany oraz jako wyproszenie nawrócenia grzeszników?” Siedem lat później Twa Najświętsza Matka, trzymając Ciebie, jako Dziecię, na ręku, objawiła się siostrze Łucji. Pokazała jej swoje Serce otoczone cierniami. Ty zaś, o Panie, powiedziałeś do niej: „Miej litość nad Sercem twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie ranią Je wciąż na nowo, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”. Panie Jezu, ześlij Twojego Ducha, aby nas umocnił w dobrym postanowieniu, które wyrażamy słowami: „Maryjo, najlepsza Matko, chcemy zadośćczynić za grzechy nasze i naszych bliźnich oraz prosić o nawrócenie”. Będziemy powtarzać te słowa w sercu pozostając w ciszy po każdym odczytanym tekście.

Chwila ciszy

L1: Z Ewangelii według św. Mateusza (5,13-16): «Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? (…) Wy jesteście światłem świata. (…) Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Chwila ciszy

L2: Z refleksji św. Alfonsa Liguori: „Nie ma większego bólu dla serca, które kocha, niż świadomość, że ta miłość jest wzgardzona. Zwłaszcza jeśli to serce dało wielkie dowody swej miłości, za które odpłacono mu wielką niewdzięcznością. Jakże więc Pan Jezus musiał cierpieć, gdy widział, że ludzie, których obdarował tak licznymi łaskami, odpłacają Mu zniewagami i wzgardą, jakby był ostatnim z ludzi. Ta myśl powinna nas zachęcić, abyśmy wynagradzali Panu Jezusowi za wyrządzone Mu zniewagi”.

Chwila ciszy

L1: Z Listu z Fatimy Sługi Bożego, ks. Franciszka Blachnickiego: „Kluczowym słowem fatimskiego orędzia jest słowo nawrócenie. Nawrócenie jest tutaj równoznaczne ze słowem zwycięstwo. Celem walki nie jest zniszczenie przeciwnika, ale jego uratowanie przez nawrócenie! Zwycięstwo, jako nawrócenie, jest celem Chrystusowego dzieła odkupienia. Taki ostateczny cel walki musimy mieć jasno w swojej świadomości!”

Chwila ciszy

L2: Dając świadectwo prawdzie bez lęku, bądźmy gotowi przyjąć na siebie cierpienia i prześladowania. Ofiarujmy je z gotowością przebaczenia za tych, którzy są ich sprawcami! Wtedy jesteśmy najsilniejsi miłością. Wtedy zwyciężamy przez Krzyż – tak jak zwyciężył Chrystus. W ten sposób, przyjmując i wypełniając Orędzie Fatimskie w naszej aktualnej sytuacji, wejdziemy na drogę pełnego zwycięstwa. Nie zwyciężymy, jeżeli gwałtowi przeciwstawimy gwałt, ale zwyciężymy zło dobrem!

Chwila ciszy

L1: Nie możemy walczyć zwycięsko i być narzędziem Niepokalanej skoro sami jesteśmy zniewoleni przez grzech! Musimy odwrócić się od grzechu, od wszelkich przejawów swojego egoizmu. W ten sposób wyzwalając siebie, łączymy się coraz pełniej z Niepokalaną i stajemy się zdolni do wyzwalania innych.

Chwila ciszy

L2: Akty wynagradzające to, przede wszystkim, codzienne modlitwy i cierpienia. Łucja opowiadała o wizycie w szpitalu u chorej Hiacynty: „Uściskała mnie, a ja zapytałam ją czy bardzo cierpi”. Odpowiedziała: „Cierpię, ale ofiarowuję to za grzeszników i jako wynagrodzenie Niepokalanemu Sercu Maryi”. Naśladujmy małą Hiacyntę. Czyniąc dobro powtarzajmy modlitwę fatimskich dzieci: „O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie, za nawrócenie grzeszników i za zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi”.

Chwila ciszy

Śpiew: O Maryjo, przyjm w ofierze lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy w tej modlitwie ból Jej Niepokalanego Serce ranionego cierniami grzechu.

P: Rozważając bolesne tajemnice różańca, współczujmy z Sercem Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie wciąż je na nowo ranią. Niech nasza modlitwa będzie aktem wynagradzania Bogu, wyciąganiem cierni wbijanych przez grzech w Jej Niepokalane Serce.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

P: „Jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?” (Mt 26,40). Dzisiaj Pan Jezus modlący się w Ogrójcu kieruje to pytanie do nas. Czuwajmy i módlmy się, abyśmy nie ulegali pokusom.