MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

80 maj 2023

Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1.Rozpoczęliśmy miesiąc maj. W liturgii świętujemy nadal zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Wielbimy naszego Zbawiciela, który mocą swej ofiary krzyżowej i mocą zmartwychwstania pokonał grzech, szatana i śmierć. Patrząc na Maryję i Jej Niepokalane Serce, kontemplujemy najdoskonalszy owoc Chrystusowego odkupienia. W Niej jaśnieje on najpiękniejszym blaskiem. Ona bowiem depce głowę węża, zachowuje serce wolne od grzechu i zostaje z ciałem i duszą wzięta do nieba.

2. Maj to również miesiąc, który Maryja wybrała, by po raz pierwszy przyjść do trojga dzieci w portugalskiej wiosce. My zaś, w pierwszosobotnich nabożeństwach, trwamy w modlitwie wynagradzającej za bluźnierstwa, jakimi ludzie Ją obrażają. W fatimskich objawieniach słyszymy, że szczególnie boleśnie wbijają się w Jej Niepokalane Serce niewdzięczność i bluźnierstwa przeciw Jej niepokalanemu poczęciu, Jej dziewictwu, Jej macierzyństwu wobec Syna Bożego, a także poniżanie Jej wizerunków i odciąganie od Niej niewinnych serc dzieci. W tym roku, w nadchodzących miesiącach, chcemy wielbić Boga w tajemnicy niepokalanego poczęcia Maryi i wynagradzać Jej za lekceważenie i wyśmiewanie tego daru przez ludzi.

3. Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii zwraca się do Filipa z pewnym wyrzutem: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca”. Filip jeszcze nie umie tak patrzeć na Jezusa, aby zobaczyć w Nim również Ojca niebieskiego. To trudna umiejętność, a człowiek nie potrafi jej rozwinąć własnymi siłami. Konieczna jest łaska Ducha Świętego, aby tak wnikliwie i głęboko wpatrywać się w Jezusa. Potrzebujemy tej łaski również w naszej modlitwie do Matki Najświętszej. Prosimy, aby Duch Święty nas prowadził w naszych aktach miłości i wynagrodzenia wobec Maryi. Jej niepokalana czystość i absolutna wierność Bogu nas pociąga swoim pięknem, ale jest nie do zniesienia dla tych, którzy wybrali ciemność kłamstwa i brud grzechu. Oni bluźnią nie tylko słowami, lecz także stylem życia. Wyśmiewają to, co czyste, niewinne, i niepokalane, kłamią zacierając granicę między dobrem a złem. Wynagradzajmy Maryi za te grzechy naszą miłością i naszą modlitwą.

Medytacja o tajemnicach różańca

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za objawienia Twojej Niepokalanej Matki w Fatimie. Pragniemy wsłuchiwać się w Jej słowa i z nową gorliwością wprowadzać je w czyn. Jesteśmy umocnieni zachętą Twego sługi, św. Bernarda: „Kiedy idziemy za Maryją, nie zbłądzimy. Kiedy modlimy się do Niej, nie popadniemy w rozpacz. Kiedy umysł nasz skupiony jest na Niej, nie będziemy się błąkać bez celu. Kiedy Ona nas podtrzymuje, nie upadniemy. Kiedy Ona nas chroni, nie będziemy się lękać. Kiedy nas prowadzi, nie będziemy czuć zmęczenia. Kiedy stoi przy naszym boku, bezpiecznie dotrzemy do domu”. Prowadzeni przez Twego Ducha, Panie, idziemy do Maryi. Pełni zdumienia wpatrujemy się w Jej niezwykły przywilej niepokalanego poczęcia. Pragniemy coraz lepiej poznawać wielkość tej łaski. Pragniemy wielbić Cię za ten dar i wynagradzać za niewdzięczność, a także bluźnierstwa, które ranią Ciebie, a także wbijają się jak ciernie w Jej Serce. Przyjmij, Panie, naszą modlitwę i nasz śpiew, w którym chcemy pozdrawiać Twoją i naszą Matkę.

Śpiew: „Ave, Ave…” (refren pieśni „Po górach, dolinach”.

L1: Z Księgi Rodzaju (3,13.15): „Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę»”.

L2: Z Ewangelii według św. Łukasza (1,26-28): „W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą»”.

L1: Z Pieśni nad Pieśniami (4,7): „Cała piękna jesteś, przyjaciółko moja, i nie ma w tobie skazy”.

Śpiew: „Ave, Ave…” (refren pieśni „Po górach, dolinach”).

L2: Z bulli papież Piusa IX ogłaszającej dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną, i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”.

Śpiew: „Ave, Ave…” (refren pieśni „Po górach, dolinach”).

L1: Kilka lat po ogłoszeniu dogmatu Matka Boża ukazywała się wiele razy św. Bernadecie Soubirous. Czternastoletnia dziewczynka pytała Ją, kim jest. W szesnastym zjawieniu się, 15 marca 1858 roku, Maryja powiedziała: „Ja jestem Niepokalane Poczęcie”.

Śpiew: „Ave, Ave…” (refren pieśni „Po górach, dolinach”).

L2: Z nauczania św. Jana Pawła II: „Maryja jest niewiastą zachowaną od grzechu pierworodnego. Tak postanowił Ojciec i wybrał Ją, by stała się Matką Zbawiciela. Dając ludzkie ciało Synowi Bożemu, który jest «odblaskiem chwały Ojca» Maryja Dziewica, jak żadne inne stworzenie, ujrzała jaśniejące nad sobą oblicze bogatego w łaskę i miłosierdzie Ojca. Niepokalane Poczęcie jest zatem nadzwyczajnym darem i niezwykłym przywilejem! Dzięki niemu Matka Boża, całkowicie zachowana od niewoli zła i szczególnie umiłowana przez Boga, uprzedza w swoim życiu drogę odkupionych, ludu zbawionego przez Chrystusa” (Anioł Pański. 8.12.1998)

Śpiew: „Ave, Ave…” (refren pieśni „Po górach, dolinach”).

L1: „Niepokalana jest wzorem oczekiwania i Matką nadziei. (…) Uczy nas patrzeć w przyszłość z przekonaniem, że Bóg wychodzi nam na spotkanie; my jesteśmy powołani, aby przygotować się na to spotkanie przez modlitwę i czujne oczekiwanie. Uczmy się być gotowi, abyśmy mogli stanąć przed Chrystusem, gdy powróci w chwale. (…) Niech Maryja pomoże nam wyjść na spotkanie Pana z żywą wiarą, radosną nadzieją i czynną miłością” (por. Anioł Pański, 8.12.1997). Prośmy o to w chwili ciszy.

Chwila ciszy.

Śpiew: „Po górach, dolinach”.

Cząstka Różańca

P: Rozważając radosne tajemnice różańca będziemy odwoływać się do słów Maryi zawartych w Magnificat. Wraz z Nią będziemy dziękować za Jej Niepokalane Poczęcie, „za wielkie rzeczy, które uczynił Jej Wszechmocny”.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP

P: „Wielbi dusza moja Pana, (…) gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. Twoje „Fiat”, Maryjo, sprawiło, że poczęłaś z Ducha Świętego, stałaś się Matką Boga – Człowieka.