 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1.Pierwsze czytanie przypomina dziś postać Salomona, do którego przemawia Bóg. Chce mu ofiarować dar i pyta, czego oczekuje. Salomon mógł prosić o bogactwo, zdrowie lub coś innego. Poprosił o „serce rozumne”. Bóg udzielił mu tej łaski. Była niezwykła. Wszyscy podziwiali mądrość Salomona. Wiemy jednak, że król nie zachował ofiarowanej mu mądrości do końca życia. Zaczął bowiem, pod wpływem żon i nałożnic, oddawać cześć obcym bogom. Początek był piękny. Pragnienia godne podziwu. Życie jednak to konieczność codziennych wyborów. Nawet mędrzec i intelektualny geniusz może popełniać podstawowy błąd życiowy i stać się głupcem. Na taką nazwę zasługuje, gdy zaczyna czcić bożki i gubi z oczu prawdę, że jest tylko jeden Bóg.
2. W pewien sposób wszyscy grzesznicy popełniają błąd Salomona. Otrzymali wielkie dary od Boga. W sakramencie chrztu stali się dziećmi Ojca niebieskiego, zjednoczeni z Jego Synem, Jezusem Chrystusem i napełnieni Duchem Świętym. Dary te zostały pomnożone, gdy przyjmowali inne sakramenty. Jednak popełniając grzech odeszli od Boga. Dokonali złego wyboru. Choć wiedzieli, że grzeszne myśli, słowa, czyny lub zaniedbania, nie podobają się Bogu, to jednak dali się uwieść pokusie i poszli za nią.
3. Wyjątkiem jest Maryja, Matka Jezusa. Jej Serce pozostało do końca niepokalane. Nigdy nie odeszła od Boga. Żadnemu bożkowi nie oddała pokłonu. Żadne dobro tego świata nie stało się dla niej na tyle ważne, aby go pragnąć, jeśli nie pragnie go dla Niej sam Bóg. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, dziękujemy Jej za tę jednoznaczną postawę. Kościół czci Ją jako Stolicę Mądrości. Jej mądrość wyraziła się w wierności Bogu. Ona też zachęca wszystkich grzeszników, aby powrócili do Boga i przy Nim pozostali. Mówi do nich jak Matka do dzieci. Właściwe przeżywanie pierwszych sobót, według Jej życzenia, zaczyna się od sakramentu pokuty. Mówiliśmy już o tym, ale wracamy po raz kolejny do tej prawdy, gdyż dobra spowiedź i prawdziwe nawrócenie są trudne. Do tych bardzo wymagających warunków sakramentu pokuty należy zadośćuczynienie za obrazę wszechmocnego Boga, którą sprawia każdy grzech człowieka. Pamiętajmy o tym.
Medytacja o tajemnicach różańca
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Uwielbiamy Cię, Panie Jezu Chryste, obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. Gromadzimy się u Twoich stóp, wezwani przez Niepokalane Serce Maryi. Medytując nad tajemnicami różańca, rozważamy wezwanie naszej Matki do nawrócenia. Wciąż wsłuchujemy się w Jej słowa wypowiedziane w Fatimie, w których wzywa nas do pokuty. Ona wie, jak trudno nam całkowicie i do końca zerwać z grzechem i wiernie trwać przy Tobie. Wie również, że nie zawsze chcemy zadośćuczynić za popełnione winy, a przecież jest to jeden z warunków prawdziwego powrotu do Ciebie. Prosimy Cię, Panie Jezu, ześlij Twojego Ducha, abyśmy przez wstawiennictwo Maryi, Twojej i naszej Matki, lepiej rozumieli potrzebę naprawienia zła, jakie popełniliśmy i gorliwiej podejmowali zadośćuczynienie za grzechy. Niech w naszej modlitwie pomogą nam rozważane teksty i trwanie przed Tobą w ciszy.
Chwila ciszy
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza (23,39-43): „Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju»”.
Chwila ciszy
L2: W adhortacji Reconciliatio et paenitentia Jan Paweł II pisze: „Zadośćuczynienie jest końcowym aktem, który wieńczy sakramentalny znak Pokuty. (…) Jakie jest znaczenie tego zadośćuczynienia czy tej pokuty, którą się wypełnia? Z pewnością nie jest to cena, którą płaci się za odpuszczony grzech i za otrzymane przebaczenie: żadna ludzka cena nie może wyrównać tego, co się otrzymało, owocu przenajdroższej Krwi Chrystusowej”.
Chwila ciszy
L1: Święty papież uczy nas dalej, że „akty zadośćuczynienia (…) są znakiem osobistego zaangażowania, które chrześcijanin podejmuje w sakramencie wobec Boga, aby rozpocząć nowe życie (dlatego zadośćuczynienie nie powinno sprowadzać się tylko do odmówienia pewnych modlitw, ale winno ono obejmować akty czci Bożej, uczynki miłości, miłosierdzia i wynagrodzenia). Akty zadośćuczynienia zawierają przekonanie, że grzesznik, po otrzymaniu przebaczenia, jest zdolny do tego, by włączyć swe własne fizyczne i duchowe umartwienie, dobrowolne a przynajmniej przyjęte, w Mękę Chrystusa, który wysłużył mu przebaczenie”.
Chwila ciszy
L2: Kontemplując życie Jezusa w różańcu, którego odmawianie może być jednym z aktów zadośćuczynienia, musimy pamiętać że, jak dalej poucza nas nasz święty rodak, „także po rozgrzeszeniu pozostaje w duszy chrześcijanina pewien obszar mroku, będący skutkiem ran grzechowych, niedoskonałości skruchy, osłabienia władz duchowych, w których tkwi jeszcze pozostałe zakaźne ognisko grzechu, wciąż wymagające walki z nim poprzez umartwienie i pokutę”.
Chwila ciszy
L1: Wraz z Maryją, rozważajmy co Pan Jezus wycierpiał podczas swojej Męki i śmierci krzyżowej, pamiętając, że była to cena naszego zbawienia. Niech Niepokalana wyprasza nam Ducha Świętego, aby wzbudzał w naszych sercach wdzięczność, miłość i gorliwość w wynagradzaniu Bogu za obrazę, którą sprawia każdy grzech człowieka.
Chwila ciszy
Śpiew: Matko Najświętsza! Do Serca Twego lub inny.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Współcierpienie Maryi z Chrystusem przewyższa zasługi wszystkich innych ludzi, bo jako Niepokalanie Poczęta Matka Boga, przewyższa wszystkich godnością i świętością. Rozważając wraz z Nią tajemnice bolesne różańca, uczymy się coraz lepiej przeżywać sakrament pokuty.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Modlitwa w Ogrójcu
P: Maryjo, przyjmujemy owoce męki Twojego Syna udręczonego cierpieniem w Ogrójcu, gdy poznajemy i wyznajemy nasze grzechy. Matko Bolesna, uproś nam Ducha mądrości, który przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Biczowanie
P: Maryjo, przyjmujemy owoce męki Twojego ubiczowanego Syna, jeżeli szczerze żałujemy za popełnione grzechy. Matko Bolesna, uproś nam Ducha bojaźni Bożej, który pozwoli wylewać łzy skruchy za popełnione winy.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Ukoronowanie cierniem
P: Maryjo, przyjmujemy owoce Męki Twojego Syna, ukoronowanego cierniami, gdy po upadkach, wracamy na drogę świętości. Matko Bolesna, uproś nam Ducha wytrwania w mocnym postanowieniu poprawy.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa
P: Maryjo, przyjmujemy owoce Męki Twojego Syna, niosącego krzyż na Golgotę, gdy szczerze wyznajemy w spowiedzi nasze winy. Matko Bolesna, uproś nam Ducha szczerego żalu prowadzącego do sakramentu pokuty.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Śmierć na krzyżu
P: Maryjo, przyjmujemy owoce Męki Twojego Syna umierającego na krzyżu, gdy zadośćczynimy za popełnione grzechy. Matko Bolesna, uproś nam Ducha miłości, który pozwoli nam, wraz z Tobą, wynagradzać Bogu za grzechy nasze i całego świata.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).