 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1. Kończy się pierwszy tydzień Adwentu. Przeżywamy ten święty czas z Maryją. Łączymy się z Nią w modlitwie różańcowej, w przeżywaniu rorat i w rozważaniu słowa Bożego. Zwracamy się do Niej szczególnie dziś, w pierwszą sobotę miesiąca. Prosimy Ją, aby wspierała nas w przygotowaniu na przyjście Pana. Być może wielu z nas, choć wierzy w Boga, to niekiedy czuje się jak owca nie mająca pasterza. O takich ludziach mówi dziś Chrystus w Ewangelii. Sam spieszy im z pomocą, ale zaznacza też wyraźnie, że chce do ludzi docierać przez tych, których pośle jak robotników na żniwo. To żniwo jest ciągle wielkie, a nawet wydaje się, że przybywa takich obszarów życia, do których powinni dotrzeć robotnicy posłani przez Pana żniwa. Świat dzieci i młodzieży, świat polityki i biznesu, świat rozrywki i zabawy, a przede wszystkim nasza codzienność, to przestrzenie, które muszą być rozświetlone światłem Ewangelii i do których trzeba zaprosić Chrystusa.
2. Prosimy o te wielkie dary przez wstawiennictwo Maryi, naszej niebieskiej Matki. Zwracamy się do Niej nie tylko z prośbą. Chcemy także wynagradzać Jej Niepokalanemu Sercu za wszelkie zniewagi, jakich doznaje od ludzi. 10 grudnia 1925 r. objawiła się siostrze Łucji Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone serce. Dzieciątko powiedziało: „Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”. Słowa te przemawiają z tym większą mocą, że wypowiada je Dzieciątko, a więc Syn Boży, który widzi cierpiące Serce Matki.
3. W dzisiejszym nabożeństwie pierwszosobotnim, rozważając tajemnice różańcowe, będziemy kontynuować naszą modlitwę o głębokie przeżywanie sakramentu pokuty. Tego oczekuje od nas Maryja i pomaga nam swą macierzyńską miłością, aby nasze nawrócenie było autentyczne. Może i do nas trzeba odnieść słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii: „Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie jest królestwo niebieskie”.
Medytacja o tajemnicach różańca
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Wielbimy Cię w Twoim przyjściu do nas. Przyjęliśmy Cię w Komunii Świętej. Jesteś w nas. Zamieszkujesz z Ojcem i Duchem Świętym w naszych sercach. Trwając w uwielbieniu i dziękczynieniu za ten dar, pragniemy w pierwszosobotnim czuwaniu rozważać radosne tajemnice różańca, a także kontynuować naszą modlitwę o łaskę dobrego przeżywania sakramentu pokuty. Wiele razy kierowałeś do nas wezwanie do nawrócenia. Umarłeś na krzyżu za nasze grzechy. Gdy Maryja, Twoja Niepokalana Matka, prosi nas o akty wynagrodzenia za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich doznaje Jej niepokalane Serce, najpierw mówi o sakramencie pokuty. Nie tylko wskazuje na ten sakrament, lecz także wyprasza nam łaskę jego godnego przeżywania. Jako Matka, znająca swoje dzieci wie, że autentyczne nawrócenie, przeżywane w sakramencie pokuty, jest dla nas trudne. Z miłością wspiera nas na każdym etapie przeżywania tego zbawczego wydarzenia. Gdy rozważamy różańcowe tajemnice uwrażliwia nasze sumienia na dobro i zło, na wierność Tobie i odrzucenie pokus. Dziś kierujemy nasze myśli i serca ku tajemnicy Zwiastowania, w czasie której słyszymy orędzie o zbawieniu. Wsłuchujemy się w słowa Pisma Świętego i refleksje nad nimi. Po każdym fragmencie pozostaniemy w chwili ciszy.
Chwila ciszy.
L1: Z Księgi Proroka Izajasza: „Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg (…) przychodzi, by was zbawić»” (Iz 35,4)… Z Ewangelii według św. Łukasza: «Skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!» (Łk 3,2-4).
Chwila ciszy.
L2: „Całe nasze życie powinno być «adwentem», czujnym oczekiwaniem na ostateczne przyjście Chrystusa. Aby przygotować nasze serce na przyjęcie Pana, który – jak mówimy w Credo – pewnego dnia przyjdzie sądzić żywych i umarłych, musimy nauczyć się dostrzegać Jego obecność w wydarzeniach codziennego życia. Adwent jest więc, by tak powiedzieć, intensywnym przygotowaniem do przyjęcia w sposób zdecydowany Tego, który już przyszedł, który przyjdzie i który nieustannie przychodzi” (AG 18.12.2002).
Chwila ciszy.
L1: Maryja najpiękniej przygotowywała się na przyjście Mesjasza. Ona uobecniała w sobie wszystko, czego Bóg oczekiwał od swego ludu i czego oczekuje od nas. Nieustannie zgłębiała słowo Boże, trwała na modlitwie, wierzyła Bogu w sposób niezachwiany, zachowywała nieskalaną czystość serca, trwała w wielkiej pokorze. Gdy przyszedł do Niej wysłannik nieba, Archanioł Gabriel, wyznał, że jest Ona pełna łaski i błogosławiona między niewiastami. Zapowiedział Jej, że pocznie i porodzi Syna, który będzie Synem Najwyższego. Jej odpowiedź jest prosta i jednoznaczna: „Niech mi się stanie według słowa Twego”.
Chwila ciszy.
L2: Imię Jezus oznacza: „Bóg zbawia”. Zostało ono objawione najpierw Maryi, a potem św. Józefowi. Maryja słyszy, że „Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1,35). Jej małżonek słyszy we śnie, że Syn, którego porodzi Maryja, „zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1,21). Świat potrzebuje tego zbawienia. Jest bowiem pogrążony w niewoli grzechu i nie potrafi własnymi siłami się wyzwolić. Przychodzi więc Syn Boży i dokonuje dzieła odkupienia świata. Maryja w „Magnificat” nazywa Go „swoim Zbawcą”. On Ją zachował od wszelkiego grzechu, a przez Nią chce obdarzyć nas wszystkich łaską oczyszczenia w sakramencie pokuty. Przyjmijmy ten dar i wypraszajmy go dla naszych braci i sióstr.
Chwila ciszy.
L1: Raduje się niepokalane Serce Maryi, gdy Jej dzieci się nawracają. Jeśli cieszą się z tego powodu aniołowie w niebie, jak mówił Chrystus, to o ileż bardziej cieszy się Maryja. Z Jej niepokalanego Serca zostaje wyjęty kolejny cierń, który zadawał Jej ból. Módlmy się, aby każda nasza spowiedź była przeżywana z prawdziwym żalem za grzechy, szczerym wyznaniem ich wobec kapłana i autentyczną poprawą życia.
Chwila ciszy.
Śpiew: Oto Pan przybywa, prostujcie drogi swego życia lub inny.
Cząstka Różańca
P: Rozważając wraz z Maryją radosne tajemnice różańca świętego, prośmy o łaskę głębokiego przeżywania sakramentu pokuty i przygotowania na przyjście Pana.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP
P: Maryjo, Anioł mówi Ci, że zostaniesz Matką Syna Bożego. Z nieskończoną ufnością wobec Najwyższego, przyjmujesz ten wielki dar i zadanie. Prosimy Cię, Matko, pomóż nam być wrażliwymi na działanie Ducha Świętego w naszym życiu.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
P: Maryjo, dzielisz z Elżbietą radość z łaski macierzyństwa. Jesteście dla siebie wsparciem w pełnieniu woli Bożej. Wspomagaj nas Matko, w ciągłym nawracaniu się i w częstym korzystaniu z sakramentu pokuty i pojednania.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
P: Maryjo, porodziłaś swoje najdroższe Dziecko w stajni, układasz Go do snu w żłobie. Wiesz, że Twój Syn, wybierając aż tak skrajne ubóstwo, chciał być dostępny dla każdego. Prosimy Cię Matko, wyproś nam mocną wiarę w to, że w spowiedzi nędzarz – człowiek otrzymuje na nowo godową szatę.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
P: Maryjo, wnosisz Jezusa do świątyni. Witają Was Symeon i Anna, którzy w małym Dziecięciu rozpoznają Mesjasza. Prosimy Cię Matko, ucz nas czystym sercem rozpoznawać Boga w sakramentach, na modlitwie i w bliźnich.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Znalezienie dwunastoletniego Jezusa w świątyni
P: Maryjo, patrzysz jak Twój Syn pełni wolę Bożą, jest „w sprawach Ojca”. Radujesz się, że Go odnalazłaś i rozważasz w sercu Jego słowa. Prosimy Cię Matko, ucz nas tak czuwać, dbać o czyste serce, byśmy umieli, na Jego wzór, „być w sprawach Ojca”.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).