71	sierpień 2022

 

Do pobrania: DOCX ♦ PDF

Myśli do homilii

1.W wydarzeniach, jakie miały miejsce na górze Tabor, Apostołowie w pewien sposób śledzą Boży plan zbawienia, który się realizuje w ciągu wieków. Widzą Mojżesza i Eliasza, którzy przypominają dzieje narodu wybranego. Słyszą rozmowę, jaką ci dwaj mężowie prowadzą z Jezusem o Jego odejściu, „którego miał dopełnić w Jeruzalem”. Uwaga Apostołów jest więc skierowana także w stronę Golgoty, ku męce i śmierci Jezusa. W relacji św. Łukasza Mojżesz i Eliasz ukazali się „w chwale”, jaśniejący blaskiem, a przy nich, jeszcze większym, nieziemskim blaskiem jaśniała postać Jezusa. Łatwo w tym znaku dostrzec zapowiedź zmartwychwstania Chrystusa i przyszłej chwały Jego uczniów. Ta ostateczna perspektywa życia człowieka oznacza pełny udział w wewnętrznym życiu Trójcy. Apostołom uświadamia tę prawdę widok przemienionego Jezusa, głos Ojca niebieskiego, a także obłok, będący znakiem Ducha Świętego, który ich ogarnia.

2. Niezwykłe było doświadczenie trzech Apostołów na świętej górze. Nie byli w stanie od razu wszystkiego zrozumieć, ale wszystko zapamiętali. Po zmartwychwstaniu Chrystusa opowiedzieli o tym innym ludziom, a ten przekaz dociera także do nas. Kolejne pokolenia chrześcijan rozważają te wydarzenia widząc w nich coraz wyraźniej realizację Bożego planu zbawienia. Stamtąd, z góry Tabor, widać znaczenie tego, co było, tego, co się dzieje teraz oraz tego, ku czemu wszystko zmierza. Warto więc często wracać w osobistej modlitwie i medytacji do ewangelicznych opisów mówiących o doświadczeniach Apostołów w tym niezwykłym dniu.

3. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, rozważamy te prawdy z Maryją. Nie było Jej na górze Tabor, a mimo to właśnie Ona najgłębiej rozumiała Boży plan zbawienia. Szczególny wgląd w Bożą mądrość i Boże plany dawała Jej czystość serca, gdyż ludzie czystego serca, według słów Jezusa, oglądają Boga. Maryja rozważała z wiarą działanie Boga w Starym Testamencie, uwierzyła w słowa Anioła przy zwiastowaniu, nie wątpiła, że Jej Syn jest Synem Najwyższego i zbawi świat. Jesteśmy przy Niej przepraszając za wszelkie braki w naszej wierze, a dziś także, w pierwszosobotnim nabożeństwie, będziemy Ją prosić o dar mocnej nadziei i pełnego zaufania Jezusowi.

 

Medytacja o tajemnicach różańca

 Kolejna pierwsza sobota miesiąca. Wraz z Maryją wchodzimy na szlak wyznaczony przez tajemnice różańcowe. Tam uczymy się żyć. Dziś prosimy o umocnienie naszej nadziei.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu! Zjednoczeni z Twą Najświętszą Matką rozważamy tajemnice Twego życia, ukazane nam w różańcu. W każdej z nich, od zwiastowania Maryi do ukoronowania Jej w niebie, obdarzasz nas hojnie swoimi darami. Wśród nich jest niezwykły dar nadziei, której tak bardzo potrzebujemy każdego dnia. Spraw, Panie, aby rozważanie różańcowych tajemnic, nieustannie umacniało naszą nadzieję i nasze zaufanie wobec Ciebie. Prosimy o to przez wstawiennictwo Twej Najświętszej Matki, którą Kościół czci jako Matkę nadziei. Do Niej wołamy słowami pieśni.

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L1: Z Listu św. Pawła do Rzymian: „Chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,2-5).

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L2: Bóg, „w swoim wielkim miłosierdziu, przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa, na nowo zrodził nas do żywej nadziei” (1P 1,3). Otrzymaliśmy ten dar w sakramencie chrztu świętego wraz z darem życia Bożego w nas. To niezwykły dar. Trzeba go bronić i troszczyć się o jego wzrost. Pismo święte zachęca nas, abyśmy trwali w nadziei (Hbr 10,23), nadzieję doskonalili (Hbr 6,11), w Bogu ją pokładali (1Tm 4,10), nią się weselili (Rz 12,12), i do końca ją zachowali (Hbr 3,14).

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L1: „Co to jest nadzieja? Co ona znaczy? – pytał na Jasnej Górze, św. Jan Paweł II, i odpowiadał – Znaczy: «Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!» (Rz 12,21). Zło można zwyciężać. To jest właśnie siła nadziei. […] Nadzieja, jest mocą człowieka. Ona czyni go mocnym również wśród cierpień i doświadczeń. Wśród przeciwieństw” (św. Jan Paweł II, 12.06.1087).

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L2: Nasza nadzieja rośnie, gdy kontemplujemy tajemnicę Wcielenia Syna Bożego. Przeżywamy prawdę, że Bóg jest z nami, że stał się człowiekiem, że jest podobny do nas we wszystkim, oprócz grzechu. Nasza nadzieja rośnie, gdy kontemplujemy kolejne tajemnice Chrystusa, a szczególnie Jego śmierć na krzyżu. Jeśli On tak nas umiłował, to możemy Mu do końca i bez reszty zaufać. On nas nie zawiedzie. Nasza nadzieja rośnie, gdy kontemplujemy chwalebne tajemnice różańca, gdyż otwiera się przed nami perspektywa zwycięstwa nad śmiercią i wiecznego życia z Bogiem.

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L1: W encyklice o nadziei chrześcijańskiej papież Benedykt XVI pisze, że „pierwszym, istotnym miejscem uczenia się nadziei jest modlitwa. Jeśli nikt mnie już więcej nie słucha, Bóg mnie jeszcze słucha. […] Jeśli nie ma już nikogo, kto mógłby mi pomóc – tam, gdzie chodzi o potrzebę lub oczekiwanie, które przerastają ludzkie możliwości trwania w nadziei – On może mi pomóc”.

Śpiew: Matko, która nas znasz (tylko refren)

L2: Trwając przy Chrystusie wstępującym do nieba i przy Maryi, która została tam wzięta z ciałem i duszą, wpatrzmy się także w męczenników. Oni, swoim przelaniem krwi za wiarę, dają największe świadectwo nadziei. Więcej, uzasadniają tę nadzieję, która w nich jest. Głoszą bowiem prawdę, że jedynie w Chrystusie człowiek znajduje prawdziwą pełnię życia (por. „Spe salvi”, 32-34). Módlmy się w ciszy dar nadziei i łaskę zaufania Jezusowi.

Chwila ciszy.

Śpiew, np.: W swoim wielkim miłosierdziu lub Jezu, ufam Tobie.

 

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Dzieci niosą nadzieję. Jezus mówił, że do takich, jak one, «należy królestwo Boże» (Mk 10,14). Modląc się o dar nadziei wynagradzajmy Chrystusowi i Maryi za bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do Niepokalanej Matki. Prośmy o pokój na świecie.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa

P: Panie Jezu, gdybyś nie zmartwychwstał, próżna byłaby nasza wiara (por. 1Kor 15,14). Twoje zmartwychwstanie jest dla nas źródłem nadziei, że i nasze ciała przywrócisz do życia. Umacniaj w nas, Panie, nadzieję na życie wieczne.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Wniebowstąpienie Pana Jezusa

P: Panie Jezu, Ty powiedziałeś: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Idę przygotować wam miejsce” (J 14,2). Umacniaj w nas nadzieję, że zabierzesz nas do siebie i że zamieszkamy tam, gdzie Ty jesteś (por. J 14,3).

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego

P: Panie Jezu, nie zostawiłeś nas sierotami. Dałeś nam Pocieszyciela, Ducha Prawdy. Umacniaj w nas, Chryste, nadzieję, że jeśli tylko prosić będziemy, On, Paraklet, wszystkiego nas nauczy, i przypomni nam wszystko, co nam powiedziałeś (por. J 14,16-26).

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

P: Panie Jezu, zabrałeś Maryję z ciałem i duszą do nieba. Ta, która stworzyła Ci dom i trwała z Tobą aż po krzyż, jest z Tobą na wieki. Spraw Chryste, aby Ona, Matka niezawodnej nadziei, pomagała nam poszerzać i zagospodarowywać przestrzeń nadziei w naszych sercach.  

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

P: Panie Jezu, uczyniłeś Maryję, najpokorniejszą z pokornych, Królową nieba i ziemi. Naszą Królową. Gdy myślimy o Niej, wziętej do nieba, umacnia się nasza nadzieja, że wraz z Nią będziemy radować się na wieki Twoją, o Panie, obecnością. Udziel nam tej łaski, przez Jej wstawiennictwo.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).