 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1.Nadszedł dzień ósmy po narodzeniu Jezusa. W tradycji Izraela miał on ważne znaczenie. W Ewangelii czytamy, że „gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki”. Była to uroczystość gromadząca rodzinę, sąsiadów i znajomych. Jest ona opisana przy nadaniu imienia Janowi Chrzcicielowi: Sąsiedzi i krewni „przyszli ósmego dnia, aby obrzezać dziecię i chcieli mu nadać imię ojca jego Zachariasza” (Łk 1, 59). Zapewne również Maryja i Józef nie byli sami, gdy trzeba było dokonać tego obrzędu, ale też nie było to większe grono krewnych i sąsiadów. Byli ciągle w Betlejem, daleko od Nazaretu.
2. Dziś przeżywamy uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Czcimy Ją w tajemnicy Jej dziewiczego macierzyństwa. Czynimy to w dniu, w którym Jej Syn, przez nadanie Mu imienia, objawia się jako Zbawiciel, a Ona jako Matka Tego, który jest wielki i został nazwany Synem Najwyższego, jako Matka Tego, któremu Bóg da tron Jego ojca, Dawida, a Jego panowaniu nie będzie końca. W Jego imieniu zawiera się niezwykła treść. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy: „Imieniem, które zawiera wszystko, jest właśnie imię, które Syn Boży otrzymuje w swoim Wcieleniu: JEZUS. Ludzkie wargi nie są w stanie wypowiedzieć Boskiego Imienia, ale Słowo Boże, przyjmując nasze człowieczeństwo, powierza je nam i możemy go wzywać: «Jezus», «JHWH zbawi». Imię Jezus obejmuje wszystko: Boga i człowieka oraz całą ekonomię stworzenia i zbawienia. Modlić się, mówiąc «Jezus», oznacza wzywać Go, wołać do Niego w nas. Tylko Jego imię zawiera Obecność, którą oznacza. Jezus jest Zmartwychwstałym i ktokolwiek wzywa Jego Imienia, przyjmuje Syna Bożego, który go umiłował i siebie samego wydał za niego” (KKK 2666).
3. Z tym imieniem na ustach zwracamy się do Maryi, to święte imię wypowiadamy na początku Nowego Roku. Jezusowi i Jego Najświętszej Matce dziękujemy za dar Wcielenia i zawierzamy każdy dzień roku 2022, który rozpoczęliśmy.
Medytacja o tajemnicach różańca
Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Uwielbiamy Cię, Panie Jezu, wraz z aniołami, którzy nad Betlejem śpiewali „Chwała na wysokości Bogu”. To był piękny śpiew. Poruszył pasterzy, a potem stał się częścią uroczystej liturgii Kościoła. Jest powtarzany także w licznych kolędach. Dziś, kończąc świętowanie oktawy Twego Narodzenia i oddając cześć Twej Najświętszej Matce, w uroczystość poświęconą Jej macierzyństwu, kontynuujemy ten śpiew uwielbienia. Pragniemy, aby nasza modlitwa, przeżywana w pierwszą sobotę miesiąca, była również wynagrodzeniem Niepokalanemu Sercu Maryi za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich doznajecie Ono od ludzi. Postawy raniące Jej serce nie ustają w dzisiejszym świecie, lecz przybierają coraz to nowe formy. Tym gorliwiej podejmujemy rozważanie tajemnic różańcowych i spełnianie aktów wynagrodzenia. Rozważamy tajemnicę Twego narodzenia.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało” (J 1, 1-4).
L2: Wierzymy, że Dziecię leżące w żłobku, to prawdziwy Syn Boży. On jest odwiecznym Słowem Ojca. Przez Nie wszystko się stało. On jest Początkiem i Końcem. On jest naszym Życiem. Wyznajmy tę wiarę w cichej modlitwie oraz wspólnym śpiewie kolędy.
Chwila ciszy.
Śpiew: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”.
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan»” (Łk 2,8-11).
L2: Przyjmujemy z wiarą orędzie, ogłoszone przez aniołów, że narodził się nam Zbawiciel. Na Niego czekała ludzkość. On jest nadzieją wszystkich grzeszników. Niech radość wypełni nasze serca. Dziękujemy Panu w cichej modlitwie i radosnym śpiewie: „Chrystus się rodzi, nas oswobodzi”.
Chwila ciszy.
Śpiew: „Dzisiaj w Betlejem”.
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2,6-7).
L2: Z Maryją wpatrujmy się w Jezusa, którego Ona owija w pieluszki i kładzie w żłóbku. Ona uczy nas kochać Go całym sercem, służyć Mu z miłością i zawierzyć Mu całkowicie. Niech nasza modlitwa płynie z serca, pełnego wdzięczności i pragnącego wynagradzać za grzechy. Trwajmy w cichej adoracji i radosnym śpiewie uwielbienia.
Chwila ciszy.
Śpiew: „Gdy śliczna Panna”.
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie” (Łk 2,15-16).
L2: Rozważając ubóstwo Chrystusa narodzonego w stajence i leżącego w żłobie, módlmy się za tych, którzy dziś nie mają dachu nad głową i pracy, którym brak środków do życia i pokoju serca. Niech umocni ich łaska naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, a nasze serca niech się staną bardziej wrażliwe na potrzeby drugiego człowieka. Polecajmy Panu te intencje w cichej modlitwie i uczcijmy Go naszym śpiewem.
Chwila ciszy.
Śpiew: „Ach, ubogi żłobie”.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Rozważmy radosne tajemnice różańca. Niech nasze serca będą blisko Maryi, która przyjmuje słowa anioła, nawiedza Elżbietę, rodzi Syna w Betlejem, ofiaruje Go w świątyni i jest z Nim w Nazarecie.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP
P: Maryjo, jak bardzo Ci Bóg zaufał. Od Twojego „fiat” uzależnił plan zbawienia. Codziennie też uzależnia wiele swoich działań od naszej zgody i naszej gotowości współpracy z Nim. Wypraszaj nam, Matko, łaskę ufnego mówienia Bogu „tak”.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
P: Niesiesz, Maryjo, Elżbiecie Skarb, który począł się w Twoim łonie. I uczysz, że Bóg każdego z nas również posyła, abyśmy szli i służyli tym, których stawia na naszej drodze. Ucz nas, Matko, odwagi do podejmowania trudnej drogi do drugiego człowieka.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
P: Żaden człowiek nie wymyśliłby takiej scenerii dla narodzin Zbawiciela. Twoja wiara, Maryjo, pozwoliła Ci wznieść się ponad to, co zewnętrzne. Pomóż nam, Matko, dostrzegać działania Boga w tym, co niepozorne i ubogie. Pomóż nam czcić Go w żłóbku i adorować w Najświętszym Sakramencie.
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
P: Ofiarowałaś, Maryjo swój Skarb Bogu. W ten sposób zgodziłaś się na wszystko, co Bóg dla Ciebie przygotował. Zaufałaś całkowicie, choć wiedziałaś, że Twoją duszę przeniknie miecz. Pomagaj nam, Matko, ufać Bogu do końca i we wszystkim.
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
P: Wróciłaś, Maryjo, wraz z Józefem, do Jerozolimy, aby szukać Syna. Szukałaś konsekwentnie i wytrwale. Ucz nas, Matko, rezygnowania z utartych ścieżek życia, aby nieustannie szukać i odnajdywać Pana. Pomóż nam znajdować Go zawsze, gdy Go zgubimy.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).