58	lipiec 2021

Do pobrania: DOCX ♦ PDF

Myśli do homilii

1.Pomyślmy o przeżyciach św. Tomasza Apostoła, którego dziś w liturgii czcimy. Apostołowie przekonują go, że widzieli zmartwychwstałego Mistrza. On jednak odpowiedział, że nie wierzy. Mówił tak, choć wcześniej był świadkiem licznych cudów dokonanych przez Chrystusa. Widział uzdrowienie niewidomych i głuchych, chromych i dręczonych przez złe duchy, widział jak Pan ucisza burzę na jeziorze i idzie do apostołów po wodzie, zdumiewał się cudownym rozmnożeniem chleba i wskrzeszeniem niektórych zmarłych. Nowe wydarzenie, o którym opowiadali mu pozostali apostołowie, było jeszcze większe. Ich Mistrz, który został ukrzyżowany, zmartwychwstał i żyje. Tamte cuda św. Tomasz widział, więc nie musiał w nie wierzyć. Teraz stanął przed nową trudnością. Miał uwierzyć temu, co mówili inni. Z tym sobie nie poradził.

2. Chrystus przychodzi mu z pomocą w podwójny sposób. Po pierwsze ukazuje mu się i Tomasz może Go zobaczyć. Po drugie upomina go, aby nie był niedowiarkiem, lecz wierzącym. Również nam przychodzi On z pomocą w podobny sposób. Jest zawsze obecny w sakramentach i swoim słowie, jest w drugim człowieku i w dokonujących się wydarzeniach. Jednak są w naszym życiu również dni szczególne, w których On przychodzi do nas w taki sposób, że nasze serce drży. Choć nie jest to objawienie zewnętrzne, to jednak doświadczamy głębokiego poruszenia serca i mówimy: „On tu jest”. Potrzebujemy również tej drugiej pomocy, którą otrzymał św. Tomasz. Niech mocną brzmią w naszych uszach słowa: „Nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.

3. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, odnosimy to Chrystusowe upomnienie również do wiary w niepokalane poczęcie NMP. Być może jesteśmy wciąż niedowiarkami w tym sensie, że ten maryjny przywilej uważamy za mniejszy niż on jest naprawdę i że nie umiemy się nim cieszyć oraz za niego dziękować Bogu. Właśnie niewdzięczność jest jednym z cierni, które wbijają się w niepokalane Serce Maryi i powinniśmy go usuwać naszą wdzięcznością. Wynagradzajmy Jej też za tych, którzy ten Boży dar, ofiarowany naszej Matce, lekceważą i wyśmiewają.

 

Medytacja o tajemnicach różańca

 Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu, dziękujemy Ci za Maryję, Twoją i naszą Matkę. Dziękujemy Ci, za Jej nieustanną obecność pośród nas i Jej matczyną opiekę. Dziękujemy Ci za dary, którymi Ją ubogaciłeś, a przez Nią również nas. Zaproszeni przez Nią w Fatimie do aktów wynagrodzenia za niewdzięczność i za bluźnierstwa kierowane w Jej stronę, pragniemy wypełniać tę prośbę. Przez kolejne miesiące, w różańcowej medytacji, rozważamy tajemnicę imienia, którym nazwała siebie w Lourdes: „Jestem Niepokalane Poczęcie”. Z nim wiążą się następne. Anioł w Nazarecie, w czasie Zwiastowania, nazwał Maryję „pełną łaski”, a Elżbieta „błogosławioną między niewiastami”. Nas również Bóg „napełnił wszelkim błogosławieństwem duchowym”  i w Chrystusie „wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani”. W rozważaniu tych cudownych tajemnic poprowadzą nas myśli z encykliki św. Jana Pawła II  Redemptoris Mater. Napełnij nas, Panie Jezu, swoim Duchem, abyśmy lepiej rozumieli wielkość daru, ofiarowanego nam za cenę krzyża i wypraszanego przez pełną łaski, błogosławioną między niewiastami, Niepokalaną Matkę.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L1: Maryja zostaje definitywnie wprowadzona w tajemnicę Chrystusa przez zwiastowanie anielskie. Zwiastun mówi do Dziewicy: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą”. Maryja „zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie”, co znaczą te niezwykłe słowa, a w szczególności wyrażenie „łaski pełna”.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L2: Po zwiastowaniu anielskim Dziewica z Nazaretu zostaje nazwana „błogosławioną między niewiastami”. Jest to błogosławieństwo duchowe. Płynie z miłości jednoczącej współistotnego Syna z Ojcem w Duchu Świętym. Do Maryi odnosi się ono w mierze szczególnej i wyjątkowej. Za sprawą Jezusa Chrystusa wszyscy jesteśmy nim ubogaceni. Błogosławieństwo spływa na nas także, gdy powtarzamy słowa pozdrowienia anielskiego.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L1: W duszy Maryi, „Córy Syjonu” odsłonił się niejako cały „majestat łaski” – tej łaski, jaką „Ojciec obdarzył nas Umiłowanym”. Zwiastun mówi wszak do Maryi: „łaski pełna” – mówi zaś tak, jakby to było Jej właściwe imię. Nie nazywa swej rozmówczyni imieniem własnym „Miriam”, ale właśnie tym nowym imieniem: „łaski pełna”.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L2: Co znaczy imię „łaski pełna”? Dlaczego anioł tak nazywa Dziewicę z Nazaretu? W języku Biblii „łaska” oznacza szczególny dar, który ma swe źródło w trynitarnym życiu Boga samego – Boga, który jest miłością. Owocem tej miłości jest wybranie . Wybranie to jest zatem ze strony Boga odwieczną wolą zbawienia człowieka przez uczestnictwo w Bożym życiu w Chrystusie. Następstwem tego przedwiecznego daru, tej łaski wybrania człowieka przez Boga, jest jakby zaczyn świętości, jakby źródło tryskające w duszy człowieka jako dar Boga samego, które poprzez łaskę ożywia i uświęca wybranych.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L1:  Kiedy czytamy, że zwiastun mówi do Maryi „łaski pełna”, kontekst ewangeliczny pozwala nam zrozumieć, że chodzi tutaj o szczególne błogosławieństwo pośród wszelkich „błogosławieństw duchowych w Chrystusie”. Maryja jest w sposób zupełnie szczególny i wyjątkowy związana z Chrystusem. Jak uczy Sobór: Maryja „zajmuje pierwsze miejsce wśród pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują od Niego zbawienia i dostępują go”.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L2:  Wedle miary wyrażonej w uroczystym nauczaniu Kościoła, ów „majestat łaski” objawił się w Bogurodzicy przez to, że została Ona odkupiona „w sposób wznioślejszy”. Za sprawą bogactwa łaski Umiłowanego, ze względu na odkupieńcze zasługi Tego, który miał stać się Jej Synem, Maryja została uchroniona od dziedzictwa pierworodnego grzechu.

Śpiew pierwszej część modlitwy „Zdrowaś Maryjo”.

L1: W cichej modlitwie dziękujmy Bogu za dar niepokalanego poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wszyscy jesteśmy tym darem ubogaceni. Świat stał się piękniejszy, gdy pojawiła się na nim Maryja depcącą głowę węża. Niech nasza modlitwa będzie także wynagrodzeniem za bluźnierstwa przeciw Jej niepokalanemu poczęciu.

Chwila ciszy.

Śpiew, np.: „Matko, która nas znasz”.

 

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Odpowiadając na prośbę Matki Najświętszej odmówmy cząstkę różańca. Rozważmy tajemnice radosne dziękując za dar Bożej łaski i wszelkiego błogosławieństwa.

Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

P: Maryjo, Panno „łaski pełna”, z miłością wsłuchujesz się w słowa zwiastowania i z wielką pokorą rozważasz Boże przesłanie. Ucz nas, Matko, z radością i wdzięcznością przyjmować łaskę powołania do świętości.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety

P: Maryjo, Panno „łaski pełna”, Elżbieta nazywa Cię „błogosławioną między niewiastami. Wyproś nam, Matko, dar wdzięczności za błogosławieństwo, którego źródłem jest miłość Ojca i Syna w Duchu Świętym, a które jest skierowane do każdego z nas.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa

P: Maryjo, Panno „łaski pełna”, wpatrująca się z miłością w Boże Dziecię, ucz nas Twojego patrzenia na braci którzy, mocą chrztu są, wraz z nami, odwiecznie wybrani w Chrystusie i przeznaczeni do godności przybranych synów Ojca Przedwiecznego.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

P: Maryjo, Panno „łaski pełna”, słuchasz słów Symeona i rozumiesz, że swoje posłannictwo będziesz musiała przeżywać w cierpieniu u boku cierpiącego Syna. Ucz nas łączyć nasze cierpienia z Twoimi i z krzyżem Chrystusa.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Odnalezienie Pana Jezusa

P: Maryjo, Panno „łaski pełna”, z pokorą przyjmujesz odpowiedź Syna, że musi być w tym, co należy do Ojca. Pomóż nam często rozważać Ewangelię, zachowywać słowa Jezusa w naszych sercach i żyć nimi na co dzień.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).