Do pobrania: DOCX ♦ PDF

Myśli do homilii

1.„Choćby ci dał Pan chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, ale oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo”. Słuchał tych słów proroka Izajasza naród wybrany. Słuchała ich Maryja i rozważała je w swoim sercu. Dzi1)ś my wsłuchujemy się w tę obietnicę i te wskazania, jakie daje nam Bóg. Jest w nich mowa o chlebie ucisku i wodzie utrapienia, a więc o bolesnych doświadczeniach, które spotykają każdego z nas, a niektórych dotykają w sposób szczególnie dotkliwy. Mamy jednak zapewnienie, że nie jesteśmy sami i że nie brak nam pouczenia, w którą stronę iść. „Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo”.

2. Jaka jest ta drogą, którą mamy kroczyć? Kiedy nasze działania są schodzeniem w bok, na bezdroża ciemności i kłamstwa? Nasza droga prowadzi do Betlejem. Mamy iść do Jezusa, przyjąć Go i z Nim iść przez życie. Każde oddalenie się od Niego jest schodzeniem z drogi prawdy i dobra. Każda rezygnacja z codziennych spotkań z Nim na modlitwie jest osłabieniem naszej woli, a skutek tego łatwiej dajemy się zwieść pokusom tego świata.

3. Matka Najświętsza, do której przychodzimy w pierwszą sobotę miesiąca z aktami wynagrodzenia za grzechy, zachęca nas do odmawiania różańca. W tej modlitwie, poprzez kolejne tajemnice z życia Jezusa, prowadzi nas pewną drogą, począwszy od Jego poczęcia, poprzez narodzenie, wzrastanie i publiczną działalność, aż do Jego wejścia w mękę i śmierć. Uwieńczeniem drogi jest zmartwychwstanie i wejście do nieba. Chcemy coraz gorliwiej i z coraz większą wiarą przeżywać tę modlitwę. W ubiegłym miesiącu rozpoczęliśmy rozważania o różańcu, które przekazywał Kościołowi w swoich encyklikach i listach Ojciec Święty Leon XIII. Wskazuje w nich na konieczność zwracania się do Maryi. Jej trzeba zaufać, Ją prosić o wstawiennictwo, Ją naśladować w życiu. Dziś, w nabożeństwie pierwszosobotnim, będziemy umacniać się papieskimi zachętami.

Medytacja o tajemnicach różańca

 Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Bądź uwielbiony, nasz Panie i Zbawicielu, w darze Adwentu. Bądź uwielbiony we wszystkich, którzy w Starym Testamencie oczekiwali na Twoje przyjście. Bądź uwielbiony w Maryi, która jak nikt inny pragnęła przyjścia Mesjasza i którą wybrałeś na swoją Matkę. Z Nią oczekujemy na Twoje ostateczne przyjście, a także na przeżycia uroczystości Twego Narodzenia. Od Niej uczymy się wierzyć w Ciebie, gdy wielu wątpi. Ona uczy nas modlić się, gdy liczni przestają z Tobą rozmawiać. Ona pokazuje nam, jak pełnić Twoją wolę, gdy tak wielu szuka tylko samych siebie. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, wzywa nas Ona do aktów wynagrodzenia za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich dopuszczają się ludzie, a w naszej epoce grzechy te osiągają formy dotąd niespotykane. Im więcej tych, którzy bluźnią Tobie, Panie Jezu i Twej Najświętszej Matce, tym gorliwiej pragniemy wynagradzać naszą miłością i wiernością. Prosimy, abyś odnowił i umocnił naszą modlitwę różańcową, która jest jednym za aktów miłości i wynagrodzenia. Przemawiaj do naszych serc słowami Twego sługi, papieża Leona XIII, wielkiego apostoła różańca. Po każdym odczytanym fragmencie papieskiej encykliki chcemy trwać w ciszy przed Tobą.

L1: Z encykliki Supremi apostolatus: „Czcigodni Bracia! Ile Wam zależy na czci Maryi i zbawieniu społeczeństwa ludzkiego, tyle usiłujcie ożywiać pobożność ludów i zwiększać ich ufność do Najświętszej Dziewicy. Sądzimy bowiem, że za Bożą łaską nawet w tych najburzliwszych dla Kościoła czasach u największej części chrześcijańskiego ludu trwa mocno i rozkwita dawna cześć i pobożność względem Najdostojniejszej Dziewicy. Niechaj więc tą Naszą zachętą pobudzone, a Waszymi głosami zapalone pokolenia chrześcijańskie z coraz silniejszym zapałem ducha szukają u Maryi wiernej opieki i niech się starają pokochać coraz to więcej zwyczaj odmawiania Różańca Najświętszej Panny Maryi, który przodkowie nasi uważali nie tylko za lekarstwo zawsze skuteczne przeciw złemu, lecz także za szlachetną ozdobę chrześcijańskiej pobożności. Zgodne i pokorne błagania chętnie przyjmie Niebiańska Patronka rodzaju ludzkiego i łatwo uprosi, że dobrzy wzrosną w chwalebnych cnotach, a zbłąkani opamiętają się i wrócą na drogę zbawienia, aby Bóg, karzący występki, skłonił się ku łaskawości i miłosierdziu, i oddaliwszy niebezpieczeństwa, przywrócił światu chrześcijańskiemu i społeczeństwu upragniony pokój. Tą nadzieją podniesieni na duchu z całych sił błagamy Boga przez Tę, w której On złożył pełnię wszelkiego dobra, aby Wam, Czcigodni Bracia udzielił wszystkich największych swych niebiańskich darów”.

Chwila ciszy.

L2: Z listu apostolskiego Superiore anno, w którym papież nawiązuje do ogłoszonej rok wcześniej encykliki i zachęca do trwania na modlitwie różańcowej, gdyż zagrożenie wiary i upadek obyczajów nie ustępują. Papież pisze: „Gdy więc trwają nadal powody, które jak powiedzieliśmy, pobudziły Nas ubiegłego roku do rozbudzenia publicznej pobożności, sądzimy, ze jest Naszym obowiązkiem, Czcigodni Bracia, w tym roku również zachęcić ludy chrześcijańskie, aby trwając w tym sposobie modlitwy, który zwie się Różańcem Najświętszej Panny Maryi, zasługiwały sobie na możną opiekę Potężnej Bożej Rodzicielki. Gdy bowiem u nieprzyjaciół imienia chrześcijańskiego taka jest zaciekłość w osiągnięciu zamierzeń, potrzeba mu obrońców niemniejszej stałości woli, gdyż szczególnie pomoc niebiańska i udzielane nam od Boga dobrodziejstwa często bywają owocem naszej wytrwałości […]. Patrzmy również na przykład Apostołów, którzy oczekiwali największego przyobiecanego sobie Daru, to jest Ducha Świętego, Pocieszyciela, trwając jednomyślnie na modlitwie z Maryją, Matką Jezusową. I teraz bowiem chodzi o rzecz trudną i wielkiej wagi, o upokorzenie nieprzyjaciela dawnego i najprzebieglejszego w pełnym rozwoju potęgi, o odzyskanie wolności Kościoła i jego Głowy, o zachowanie i ochronę tego, co strzeże bezpieczeństwa rodzaju ludzkiego i potrzebne jest do zdrowego jego rozwoju. Trzeba się wiec starać, żeby w tych opłakanych dla Kościoła czasach zwyczaj odmawiania Różańca Najświętszej Panny Maryi starannie i pobożnie zachowano, szczególnie dlatego, że modlitwy te, tak ułożone, iż przypominają wszystkie po kolei tajemnice zbawienia naszego, najbardziej się nadają do podtrzymywania ducha pobożności”.

Chwila ciszy.

L1: Powiedziałeś nam dziś, Panie, przez proroka Izajasza: „To jest droga, idźcie nią!”. Dla nas Ty jesteś Drogą. Tą drogą pragniemy iść nie zbaczając ani na lewo ani na prawo. Umacnia nas na tej drodze modlitwa różańcowa, na którą wskazują nasi pasterze. Chcemy ją przeżywać z wielką wiarą i miłością, ucząc się od Maryi, Twej Najświętszej Matki, rozważania w sercu tajemnic radosnych i światła, bolesnych i chwalebnych.

Śpiew do Matki Bożej, np.: „Zdrowaś Maryjo”.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Rozważając radosne tajemnice różańca, dziękujmy Maryi za Jej macierzyńską miłość i wynagradzajmy Jej za grzechy popełnione przeciw ludzkiemu życiu.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

P: Dziękujemy Ci, Maryjo, za Twoje „tak” wypowiedziane wobec Anioła. Poczęłaś wtedy w swoim łonie Syna Bożego. Pragniemy Ci, najlepsza Matko, wynagradzać za wszystkich, którzy zabijają nienarodzone dzieci.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety

P: Dziękujemy Ci, Maryjo, za Twoje spotkanie ze św. Elżbietą, które objawia wielkość i godność macierzyństwa. Pragniemy Ci, najlepsza Matko, wynagradzać za tych, którzy domagają się legalizacji aborcji na życzenie.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa

P: Dziękujemy Ci, Maryjo, za dar Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, którego porodziłaś w Betlejem. Pragniemy Ci, najlepsza Matko, wynagradzać za tych, którzy głoszą, że aborcja należy do podstawowych praw kobiety.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

P: Dziękujemy Ci, Maryjo, za przedstawienie Jezusa w świątyni, którego dokonałaś wraz ze swoim mężem, św. Józefem. Pragniemy Ci, najlepsza Matko, wynagradzać za ojców, którzy nie bronią zagrożonego życia ich dzieci.

L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

P: Dziękujemy Ci, Maryjo, za prowadzenie Jezusa do świątyni Jerozolimskiej na święto Paschy. Pragniemy Ci, najlepsza Matko, wynagradzać za rodziców, którzy nie prowadzą swoich dzieci do Boga.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).