mb_fatimska

MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

34

6 lipca 2019

Do pobrania: DOCXPDF

Myśli do homilii

s31.Ewangelia dzisiejsza opisuje rozmowę Jezusa z uczniami Jana na temat postu. Pan Jezus dokonuje rozróżnienia. Są dni, kiedy trzeba świętować i są dni postu. Co decyduje o wyborze jednego lub drugiego działania? Pan Jezus odwołuje się do obrazu uczty weselnej. Nie jest ona dla uczniów czasem postu, lecz radosnego świętowania. Potem dodaje: „Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wówczas będą pościć”. Zbawiciel wyróżnia post, który wierzący podejmują dlatego, że „zabrano im Pana młodego”. Stało się tak w czasie wydarzeń paschalnych, a w ciągu wieków dzieje się tak, gdy Jezus Chrystus, jest osądzany, upokorzony i skazywany na śmierć w swoich wyznawcach i w każdym cierpiącym człowieku. Mówił bowiem: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.

2. W naszym życiu post przeplata się ze świętowaniem. Post jest wyrazem udziału w męce Jezusa, a najgłębszym motywem świętowania jest udział w Jego zmartwychwstaniu. W tym roku, w pierwszosobotnich nabożeństwach, chcemy szczególnie otwierać się na radość, jaką przynosi nam Chrystus. Pisze o niej św. Paweł VI w adhortacji o radości chrześcijańskiej: „Nikt nie został wyłączony z radości przyniesionej przez Pana Jezusa […]. Ale trzeba dotrzeć do tajemnego powodu niezgłębionej radości, jaka mieszka w Jezusie i jest Jego własnością. Można ją odkryć przede wszystkim w Ewangelii według św. Jana, która przekazuje intymne słowa Syna Bożego wcielonego. Jeśli od Jezusa płynie tak wielki spokój, tak wielkie bezpieczeństwo, tak wielka dyspozycyjność – to przyczyną tego jest niewymowna miłość ze strony Ojca, jaką On w sobie głęboko odczuwa […]. Jest to owa wzajemna, nierozdzielna miłość, którą utożsamia się z Jego egzystencją jako Syna i stanowi tajemniczą zasadę życia trynitarnego”.

3. W tej trynitarnej radości uczestniczy Maryja. Szczególnym powodem Jej radości jest bycie Matką Syna Bożego. My również cieszymy się tym Jej przywilejem i naszą radością wynagradzamy Jej za poniżanie Jej dziewiczego macierzyństwa i inne grzechy, które ranią Jej Niepokalane Serce.

Medytacja o tajemnicy różańca

 s2Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którym jest obrażana.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

K: Bądź pochwalony, Panie Jezu, obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. Gromadzimy się przed Tobą na prośbę Twojej Matki. Jej radością jest przyprowadzanie serc do Ciebie, jedynego Odkupiciela świata. Ona, współpracując z Tobą w dziele zbawienia, współcierpi widząc jak jesteś odrzucany i jak znieważane jest Twoje prawo. Niektórzy ludzie obrażają także bezpośrednio Ją, Twoją Rodzicielkę, wyśmiewając tajemnicę Jej dziewiczego macierzyństwa. Za to wszystko chcemy Maryi w tę pierwszą sobotę miesiąca wynagradzać, rozważając tajemnicę cudu w Kanie Galilejskiej i prosząc Ją, aby nas prowadziła w modlitwie.

L1: Święty Jan Apostoł w swojej Ewangelii dwukrotnie stawia nam przed oczy Matkę Chrystusa: na początku Jego działalności – w Kanie Galilejskiej oraz na końcu – pod krzyżem. Dwukrotnie w tych momentach słyszymy również uroczyście skierowane do Niej przez Syna słowo: Niewiasto. Ewangelista pomaga nam zrozumieć, że Maryja otrzymała od Boga specjalne zadanie współuczestnictwa w zbawczym dziele Syna.

L2: Podczas wesela w Kanie, to Maryja, uważna na potrzeby bliźnich, dostrzega brak wina. Swoje strapienie przedstawia Synowi, słysząc w odpowiedzi słowa: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja? Czy więc Jezus odmówił Matce? Jak wiemy na Jej prośbę uczynił swój pierwszy cud. Zwracając się do Niej w ten sposób raczej podkreśla i pragnie również Jej uświadomić, że Jej rolą będzie prosić o inne wino, gdy nadejdzie Jego godzina.

L1: Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Chrystus powiedział do sług: Napełnijcie stągwie wodą. Nie poleca napełnić wodą bukłaków służących do przechowywania wina, ale stągwie służące do rytualnych zewnętrznych obmyć żydowskich. Następnie przemienia wodę, którą obmycie nie powodowało oczyszczenia wewnętrznego, w wyborne wino, będące symbolem czasów mesjańskich, czasów łaski i rzeczywistego oczyszczenia z grzechów. I to wino poleca spożywać biesiadującym.

L2: Nie sposób nie zauważyć powiązania wydarzeń z Kany z późniejszymi wydarzeniami z Wieczernika, kiedy Jezus sam stwierdza, że nadeszła Jego godzina i podaje uczniom kielich z winem mówiąc: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Tak otrzymujemy napój oczyszczenia serc ludzkich, czyli Krew Chrystusa przelaną na Krzyżu. W czasie celebracji Eucharystii wino zostaje przemienione słowem Chrystusa w Jego Krew, podawaną wierzącym jako napój życia.

L1: W godzinie Jezusa, pod krzyżem, spotykamy ponownie zatroskaną Bożą Matkę. Maryja słyszy słowa: Niewiasto! Oto syn Twój! Gdy zostaje rozlana Krew Chrystusa, Krew Baranka, w której płuczą swe szaty i je wybielają wierzący w Niego, Ona jako Matka rodzącego się Kościoła, modli się za wszystkich, za których Jej Syn oddaje życie. Opatrzność Boża w Jej ręce złożyła w Kanie Galilejskiej wyzwolenie wszechmocnego działania Chrystusa, a potem, na Golgocie, w godzinie Jezusa, w Jej macierzyńskie ręce złożyła sprowadzenie łaski odkupienia na ludzi.

L2: W cichej modlitwie kontemplujmy piękno miłości Bożej Rodzicielki do swojego jedynego Syna i całego Kościoła. Prośmy Pośredniczkę wszelkich łask o potrzebne dary dla duszy i ciała, i wynagradzajmy Jej za wszystkie grzechy, którymi jest obrażana, szczególnie za grzechy przeciwko Jej Bożemu Macierzyństwu.

Adoracja i medytacja w ciszy. Śpiew: „Matko Niebieskiego Pana” lub inny.

Cząstka Różańca

s4Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić cząstkę różańca. W modlitwie towarzyszy nam również intencja wynagradzająca za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Dziękujemy Ci, Matko, za Twój współudział w dziele naszego odkupienia. Prosimy Cię o umiejętność wpatrywania się w życie Jezusa tak, jak Ty je widziałaś i swoim matczynym Sercem kontemplowałaś.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

P: O Boże mój, dziękuję Ci, że jako człowiek, przyjmując w Jordanie obmycie wodą, zgadzasz się wziąć na siebie moje grzechy. Wierzę, że mój chrzest był włączeniem w Twoje boskie życie. Uwielbiam Ciebie, że uczyniłeś mnie swoim dzieckiem. Ufam, że doprowadzisz mnie na niebiańską ucztę, gdzie będę mógł jeszcze głębiej miłować Ciebie.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Cud w Kanie Galilejskiej

P: O Boże mój, dziękuję Ci, że podczas weselnej uczty objawiłeś swoją chwałę. Dzięki znakowi, który uczyniłeś, umacnia się moja wiara w Ciebie. Uwielbiam Ciebie, że już tu na ziemi mogę uczestniczyć w Twojej eschatologicznej radości. Ufam, że doprowadzisz mnie na niebiańską ucztę, gdzie będę mógł jeszcze głębiej miłować Ciebie.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia:  Głoszenie Królestwa Bożego

P: O Boże mój, dziękuję Ci za przyniesienie Twojego Królestwa na ziemię. Wierzę w głoszoną przez Ciebie naukę i pragnę wypełniać jej wskazania. Uwielbiam Ciebie, że nieustannie pozwalasz mi nawracać się i nie wypominasz popełnionych błędów. Ufam, że doprowadzisz mnie na niebiańską ucztę, gdzie będę mógł jeszcze głębiej miłować Ciebie.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Przemienienie na górze Tabor

P: O Boże mój, dziękuję Ci, że pozwalasz mi kontemplować swoje przemienione oblicze. Wierzę, że dzięki Temu otrzymuje siły, aby przezwyciężać codzienne trudności. Uwielbiam Ciebie, który już tu na ziemi pozwalasz mi cieszyć się udziałem w Twoim Bóstwie. Ufam, że doprowadzisz mnie na niebiańską ucztę, gdzie będę mógł jeszcze głębiej miłować Ciebie.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ustanowienie Eucharystii

P: O Boże mój, dziękuję Ci, za największy dar, który otrzymałem od Ciebie. Wierzę, że w Eucharystii do mojego serca przychodzi prawdziwy Bóg. Uwielbiam Ciebie, bo zapominasz o swojej wielkości i jednoczysz się ze mną grzesznikiem. Ufam, że doprowadzisz mnie na niebiańską ucztę, gdzie będę mógł jeszcze głębiej miłować Ciebie.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).