Do pobrania: DOC ♦ PDF

Myśli do homilii

1.Pierwsza sobota lutego przypada w święto Ofiarowania Pańskiego. Jesteśmy z Maryją w Jej drodze do świątyni, w Jej przeżyciach w tym świętym miejscu, a także w Jej powrocie do domu. Wielkie i ważne wydarzenia wypełniają nasze myśli i serce na etapie oczekiwania, podczas ich przeżywania, a także po ich zakończeniu.

2. Z tej perspektywy popatrzmy dziś – już po raz kolejny – na drugi czyn, którego oczekuje od nas Maryja, aby wynagrodzić Jej za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich doznaje od ludzi. Tym czynem jest Komunia Święta, a więc sakramentalne zjednoczenie z Jezusem, który przychodzi do nas pod postacią chleba. Maryja pragnie tego dla swoich dzieci i gdy pogłębia się komunia między nimi a Jej Synem, Jej Niepokalane Serce wypełnia radość.

3. W głębszym przeżyciu zjednoczenia z Jezusem w Komunii Świętej pomagają nam zbawcze wydarzenia, które wspominamy dziś w liturgii Kościoła. Maryja idzie do świątyni z Jezusem, tam spełnia wskazane czyny, spotyka Symeona, Annę i innych ludzi, a także słyszy słowa, które mówią o Jezusie. Te słowa Ją zaskakują. Św. Łukasz pisze: „Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono”. Zdziwienie otwiera na medytację, a także na coraz lepsze poznawanie Jezusa i Jego misji.

4. Kiedy idziemy do kościoła, by uczestniczyć w Eucharystii, wspomnijmy o Maryi i św. Józefie idących do świątyni. Dokonują tam aktu ofiarowania, ale okazuje się, że przez ten akt poznają lepiej Jezusa słysząc, że jest On „światłem na oświecenie pogan i chwałę ludu Izraela, że jest przeznaczony na upadek i powstanie wielu”. W naszym przeżywaniu Eucharystii najpierw słuchamy słowa, następnie składamy ofiarę, a przeżycia te są uwieńczone przyjęciem Komunii Świętej. Jeśli uważnie słuchamy słowa i z głęboką wiarą uczestniczymy w Ofierze, to rodzi się w nas ciągle na nowo zdumienie, że sam Syn Boży, nieskończony i wszechmocny, jednoczy się z nami, słabymi i grzesznymi. Niech to zdumienie towarzyszy nam w każdej Eucharystii i każdej Komunii Świętej. Niech pozostaje z nami po zakończeniu Mszy Świętej, w naszej modlitwie i codziennym życiu.

Medytacja o tajemnicy różańca

Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dziękować Bogu za dar Komunii Świętej. To drugi warunek nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu Chryste, obecny w Najświętszym Sakramencie, gromadzimy się przed Tobą na prośbę Twojej Niepokalanej Matki. Ona, zatroskana o zbawienie nasze i całego świata, obdarza hojnymi łaskami osoby praktykujące nabożeństwo wynagradzające za zniewagi wyrządzane Jej Sercu. Chce, abyśmy przyjmowali Ciebie w Komunii Świętej i abyśmy w to wydarzenie angażowali się całym sercem. Obchodząc święto Twego Ofiarowania w świątyni chcemy rozważać tę tajemnicę w medytacji różańcowej.

L1: „Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu”. Każde życie pochodzi od Boga. Maryja i Józef rozumieli i przeżywali tę prawdę szczególnie głęboko. Nie mieli wątpliwości, że Jezus jest Synem Najwyższego i należy do Ojca niebieskiego. Przynoszą więc małe Dziecię do świątyni. Tam starzec Symeon bierze je na ręce i wypowiada prorockie słowa o Jezusie.

L2: My również zostaliśmy przyniesieni do kościoła, u progu naszego życia, przez naszych rodziców. Tam kapłan, polewając naszą głowę wodą, wypowiadał słowa, które mówiły o naszym zanurzeniu z Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Rodzice mogli powiedzieć słowa podobne do słów Symeona: „Nasze oczy ujrzały zbawienie, które stało się udziałem naszego dziecka”. Ono stało się dzieckiem Ojca niebieskiego, zostało zjednoczone z Synem Bożym i stało się świątynią Ducha Świętego. 

L1: Od chwili chrztu nasze życie jest w sposób szczególny zjednoczone z życiem Jezusa Chrystusa. Wtedy otrzymaliśmy udział w Jego misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej. Każda Komunia Święta pogłębia to zjednoczenie z Jezusem. Przyjmując Ciało Pańskie umacniamy się w naszej trosce o przyjęcie i głoszenie Ewangelii, w naszej zdolności składania ofiary, a także w naszej komunii z Jezusem. Także dziś, rozważając ofiarowanie Jezusa w świątyni, myślimy o naszym oddaniu się Bogu.

L2: Rozważmy słowa Orygenesa: „Każdy z nas ma w sobie swoją ofiarę całopalną i sam zapala sobie ogień na ołtarzu całopalenia, aby nieustannie płonął. Jeśli wyrzekam się wszystkiego, co posiadam, jeśli biorę swój krzyż i idę za Chrystusem – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Bożym (…) Jeśli miłuję braci moich tak bardzo, że «oddaję życie za swych braci», jeśli «aż do śmierci toczyć będę walkę za sprawiedliwość i prawdę» – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Boga. Jeśli «uśmiercę członki swoje» dla wszelkiej pożądliwości cielesnej, jeśli «świat został ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata» – złożyłem całopalną ofiarę na ołtarzu Bożym, i sam jestem kapłanem składającym swoją własną ofiarę”.

L1: Tej postawy ofiary, a także otwartości na słowo Boże i wierności Jezusowi, którego przyjmujemy w Komunii Świętej, uczy nas Maryja. Pierwszą sobotę miesiąca, w której zaprasza nas Ona nas do przyjmowania Komunii świętej w postawie wynagradzającej, możemy przeżywać jako dzień szczególnej łaski, którą wyprasza nam u Boga. Dar głębszej Komunii z Jezusem jest bowiem łaską wyjątkową. Jest dla nas zaszczytem i wyróżnieniem, lekarstwem i umocnieniem, radością i szczęściem. 

L2: Rozważajmy w cichej modlitwie zbawcze wydarzenia, jakie miały miejsce w świątyni jerozolimskiej czterdzieści dni po narodzeniu Jezusa. Bądźmy z Maryją i św. Józefem przy Jezusie, przyjmując Go w nasze życie i oddając Mu siebie bez reszty w każdej Komunii Świętej.

Adoracja i medytacja w ciszy. Śpiew: Dzisiaj w Betlejem lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi

P: Panie Jezu Chryste, rozważając Twoje życie w tajemnicach światła różańca świętego, pragniemy, aby w naszych sercach wzrastała postawa wdzięczności za Twoje dary i chęć głębszego zjednoczenia się z Tobą.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

P: Przyjmując chrzest, Panie Jezu, nadałeś wodzie moc oczyszczania i uświęcania. Chodź sam nie potrzebowałeś obmycia, stałeś się solidarny z grzesznikami. Wtedy też, umocniony miłością Ojca i Ducha, rozpocząłeś nowy etap w swoim ziemskim życiu. Synu Boży, który w chrzcie świętym uczyniłeś nas swoimi braćmi, ucz nas pogłębiać zjednoczenie z Tobą przez częstą Komunię Świętą.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej

     P: Rozpoczynając swoją publiczną działalność, wraz z apostołami zostajesz zaproszony na ucztę weselną do Kany Galilejskiej. Tutaj nie tylko zaspokajasz fizyczną potrzebę biesiadników, ale przede wszystkim objawiasz swoją chwałę, by uwierzyli w Ciebie uczniowie. Synu Boży, który zapewniasz nam codzienny napój i pokarm, spraw abyśmy głębiej pragnęli Pokarmu z Nieba.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Głoszenie Królestwa i wzywanie do nawrócenia

P: Przemierzając wioski Galilei i Judei nauczałeś o Królestwie Bożym. Odwoływałeś się także do obrazu uczty. Gdy na uczcie znalazł się człowiek bez stroju weselnego, został wyrzucony na zewnątrz. Synu Boży, który przyodziewasz nas godową szatą łaski uświęcającej, naucz nas troszczyć się o zjednoczenie z Tobą, byśmy mogli często przyjmować Ciebie w Eucharystii.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Przemienienie na górze Tabor

P: Na górę przemienienia zabrałeś ze sobą tylko najbliższych uczniów. Im głębiej objawiłeś tajemnicę Twojego Bóstwa. Obdarzeni tą szczególną bliskością, zostali później wezwani do czuwania z Tobą w ogrodzie oliwnym. Synu Boży, ucz nas z częstej Komunii Świętej czerpać siły do przeżywania trudnych wydarzeń codzienności.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ustanowienie Eucharystii

P: Zanim wróciłeś do Ojca, zechciałeś ustanowić Eucharystię, aby pozostać z nami na zawsze. By mogła dokonać się konsekracja, przynosimy chleb i wino – składamy na ołtarzu nasze życie, a potem w Komunii Świętej otrzymujemy prawdziwego Boga. Synu Boży, który ofiarowałeś się za nas na krzyżu, spraw abyśmy przez zjednoczenie z Tobą ofiarowali siebie za braci.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).