MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

95	sierpień 2024

Do pobrania: PDF

Myśli do homilii

1. Śmierć św. Jana Chrzciciela, o której mówi dzisiejsza Ewangelia, jest bolesnym wydarzeniem. Nastąpiła na skutek zdecydowanej postawy proroka wobec grzechu Heroda i była znakiem zapowiadającym śmierć Jezusa. Powołaniem Jana Chrzciciela było przygotowanie dróg dla Mesjasza. Wskazywał na Niego zdecydowanym i pełnym mocy słowem, a swoją prorocką misję uwieńczył oddaniem życia w obronie prawa Bożego dotyczącego rodziny. Mówił do Heroda: „Nie wolno ci mieć żony brata twego”. Sam wychował się w rodzinie głęboko wierzącej, posłusznej Bożym przykazaniom. Przy jego narodzinach Zachariasz, jego ojciec, odzyskawszy mowę, natchniony przez Ducha Świętego wyśpiewał wspaniały hymn uwielbienia, powtarzany przez Kościół przez wszystkie wieki do dnia dzisiejszego. W zupełnie innej atmosferze wzrastała córka Herodiady. Matka nie dała jej dobrego przykładu, a Herod również nie był dla niej wzorem postępowania. W konsekwencji stać ją było na to, aby poprosić o przyniesienie na misie głowy Jana Chrzciciela.

2. Rodzina jest pierwszym miejscem, w którym człowiek uczy się kochać Boga i ludzi albo lekceważyć Stwórcę i wykorzystywać braci. Jednym ze znaków mówiących o tym, jakie priorytety mają rodzice i jakie postawy kształtują u swoich dzieci, jest sposób przeżywania niedzieli. Przeżywanie tego świętego dnia po Bożemu promieniuje pozytywnie na całe życie człowieka i rodziny, a lekceważenie świętości niedzieli oddala człowieka od Boga i Jego przykazań. Przypominamy te prawdę w naszych pierwszosobotnich spotkaniach, gdyż zdajemy sobie sprawę, że wśród cierni raniących niepokalane Serce Maryi, jest ten, który polega na przeżywaniu niedzieli w taki sposób, jakby Boga nie było. Niedziela jest dla chrześcijan wielkim dziękczynieniem za wszystkie dary Boże, także za dar Maryi, za Jej Niepokalane Poczęcie, za Jej przeczyste dziewictwo, za Jej Boże macierzyństwo i wszystkie łaski, jakimi miłosierny Bóg napełnił Jej serce.

3. W czasie Mszy Świętej, a także w nabożeństwie pierwszosobotnim, w rozważaniu tajemnic różańcowych, módlmy się za rodziny, a także o trzeźwość w naszym narodzie.

Medytacja o tajemnicy różańca

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu, uwielbiamy Cię obecnego w Najświętszym Sakramencie, obecnego także w nas i pośród nas. Wraz z Maryją, aniołami i naszymi świętymi patronami wpatrujemy się w Twoje Oblicze i prosimy Maryję, aby nieustannie wprowadzała nas na głębię modlitwy różańcowej. Ono wzywa nas, abyśmy codziennie odmawiali różaniec, a gdy to czynimy, odsłania przed nami wielkość tej modlitwy. Odkrywamy, że różaniec jest streszczeniem Ewangelii, że jest wpatrywaniem się w Ciebie, Panie, i wchodzeniem w relację z Tobą, jest rozważaniem Twojego nauczania i uczeniem się Twojego stylu życia. Przewodniczką na tej drodze jest Maryja, Twoja i nasza Matka. Dziękujemy Ci, Jezu, za dar tej modlitwy. Dziękujemy za wszystkich, którzy codziennie przesuwają w rękach paciorki różańca, rozważając w sercu wielkie prawdy wiary. Ześlij nam, Panie, Ducha Świętego, aby nas prowadził w dzisiejszych rozważaniach i daj nam łaskę pokochania modlitwy różańcowej.

Chwila ciszy.

L1: Z Ewangelii według św. Jana (2,1-5): „Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie»”.

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! (pierwsza zwrotka)

L2: „Istotnym znamieniem duchowości chrześcijańskiej jest wysiłek ucznia, by upodabniać się coraz bardziej do swego Mistrza (por. Rz 8,29). […] Na duchowej drodze różańca, opartej na nieustannym kontemplowaniu – razem z Maryją – Chrystusowego oblicza, ten wymagający ideał upodabniania się do Niego jest osiągany przez obcowanie, które moglibyśmy nazwać «przyjacielskim». Wprowadza nas ono w naturalny sposób w życie Chrystusa i pozwala nam jakby «oddychać» Jego uczuciami”.

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! (druga zwrotka)

L1: Bł. Bartłomiej Longo stwierdza: «Jak dwóch przyjaciół, którzy często razem przestają, zazwyczaj upodabnia się również w obyczajach, tak też my, prowadząc serdeczne rozmowy z Jezusem i Maryją przez medytowanie tajemnic różańca i rozwijając razem to samo życie przez komunię, możemy, […] stać się do Nich podobni i nauczyć się od tych najwyższych przykładów życia pokornego, ubogiego, ukrytego, cierpliwego i doskonałego».

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! (trzecia zwrotka)

L2: „Różaniec przenosi nas mistycznie, byśmy stanęli u boku Maryi, troszczącej się o ludzkie wzrastanie Chrystusa w domu w Nazarecie. Pozwala Jej to wychowywać nas i kształtować z tą samą pieczołowitością, dopóki Chrystus w pełni się w nas nie «ukształtuje» (por. Ga 4,19). To działanie Maryi, oparte całkowicie na działaniu Chrystusa i zupełnie Mu podporządkowane, «nie przeszkadza w żaden sposób bezpośredniej łączności wiernych z Chrystusem, ale ją umacnia»”.

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! (czwarta zwrotka)

L1: Modlitwę, którą Chrystus i Duch Święty wzbudzają w naszym sercu, Maryja wspiera swym matczynym wstawiennictwem. «Modlitwa Kościoła jest jakby prowadzona przez modlitwę Maryi». Jeśli bowiem Chrystus, jedyny Pośrednik, jest Drogą naszej modlitwy, to Maryja, najpełniej jaśniejąca Jego blaskiem, ukazuje Drogę. […] Na weselu w Kanie Galilejskiej Ewangelia przedstawia właśnie skuteczność wstawiennictwa Maryi, która występuje wobec Jezusa jako rzeczniczka ludzkich potrzeb: «Nie mają już wina» (J 2,3).

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! (piąta zwrotka)

L2: Różaniec jest równocześnie medytacją i prośbą. Wytrwałe błaganie zanoszone do Matki Bożej opiera się na ufności, że macierzyńskie wstawiennictwo wszystko może uzyskać od Serca Syna. Jest Ona «wszechmocna z łaski», jak – używając śmiałego wyrażenia, które należy właściwie rozumieć – określił to bł. Bartłomiej Longo. Św. Jan Paweł II w czasie swojej pierwszej audiencji po zamachu, 7 października 1981r., powiedział: „Modlitwa różańcowa jest modlitwą wdzięczności, miłości i ufnej prośby. Do tej modlitwy różańcowej zachęcam was i zapraszam. Odmawiajcie różaniec! Ufam, że tradycja odmawiania różańca w mojej Ojczyźnie będzie dalej podtrzymywana i rozwijana. Tego życzę z całego serca duszpasterzom i rodakom w mojej Ojczyźnie”. Módlmy się o ten dar w cichej modlitwie.

Chwila ciszy.

Śpiew: „Różańcowa Pani nieba ziemi”.

Cząstka Różańca

P: Odpowiadając na prośbę Matki Bożej Różańcowej wpatrzmy się, wraz z Nią, w oblicze Jej Syna ukazane w tajemnicach chwalebnych. Dziękujmy Bogu za dar i moc różańca świętego. Wynagradzajmy Maryi naszą modlitwą za zniewagi i bluźnierstwa, których nieustannie doświadcza.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa

P: Zmartwychwstały Panie, nasz Zbawicielu, uwielbiamy Cię i dziękujemy Ci. Wpatrujemy się w Twój pusty grób, który jest dla nas znakiem, że my także kiedyś zmartwychwstaniemy.