 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1.W poprzednich miesiącach tematem naszych rozważań była wiara oraz nadzieja. Przychodzimy do Boga, gdyż wierzymy w Jego obecność. Uznając Jego nieskończoną miłość i miłosierdzie, Jego wszechmoc i dobroć, okazujemy Mu płynące z serca zaufanie. Słowa „Jezu, ufam Tobie” należą do najpiękniejszych modlitw, jakie wypowiadamy. Dziś, w kolejną pierwszą sobotę miesiąca, skierujmy naszą uwagę ku miłości.
2. Św. Jan Apostoł wyjaśnia, że „my miłujemy Boga, ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1J 4,19). Z miłości Bóg stworzył świat, z miłości powołał każdego z nas do udziału w swoim boskim życiu, z miłości do nas posłał swego Syna, aby nas wyzwolił z niewoli grzechu. Miłość Boga uprzedza nasze istnienie, towarzyszy nam każdego dnia naszego ziemskiego życia i prowadzi nas do wewnętrznego świata Trójcy, który jest światem miłości. Pismo Święte jest Księgą o miłości Boga do człowieka. Tę miłość najpiękniej potrafiła dostrzec i przyjąć Maryja. Dla Niej wszystko mówi o miłości Boga do człowieka, o miłości wielkiej, zawsze wiernej, cierpliwej i serdecznej, niosącej pomoc i ratunek. W dzisiejszym psalmie responsoryjnym powtarzaliśmy refren: „Pan blisko wszystkich, którzy Go wzywają”. Dostrzegajmy tę Jego bliskość, będącą znakiem umiłowania.
3. W nabożeństwie pierwszosobotnim, przeżywanym po Mszy Świętej, będziemy rozważać prawdę o miłości Boga do nas, którą poznajemy w kolejnych tajemnicach różańca. Rozważamy w nich całe bogactwo słów i czynów miłości. Zachwyca nas miłość Boga, a także miłość Maryi i innych osób, którą rozważamy w tajemnicach radosnych. Kontemplujemy orędzie o miłości, jakie jest nam przekazywane w tajemnicach światła. Z drżeniem serca wpatrujemy się w niezwykłe czyny miłości, spełnione przez Jezusa w czasie Jego męki. Również tajemnice chwalebne różańca promieniują prawdą o miłości, która zwycięża i do której należy ostatnie słowo. Różaniec, będący kontemplacją życia i działania Jezusa oraz Maryi, to opowieść o miłości i szkoła miłości. Rozważajmy każdą tajemnicę różańca w tym duchu.
Medytacja o tajemnicach różańca
Pierwsza sobota miesiąca. Wraz z Maryją wchodzimy na szlak wyznaczony przez tajemnice bolesne, aby rozważać „miłość jaką Bóg ma ku nam”.
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Panie Jezu, pomóż nam w lepszym poznawaniu bezwarunkowej miłości Ojca, jaką darzy On swoje stworzenie. Choć często powtarzamy za św. Janem, że «Bóg jest miłością», to jednak nie zawsze o tym pamiętamy. Niekiedy, szczególnie w chwilach cierpienia, trudno nam żyć tą prawdą i odpowiedzieć miłością na miłość. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, wpatrując się w przykład Twej Najświętszej Matki, chcemy tę prawdę wyznać pieśnią i poznawać ją w rozważaniu różańcowych tajemnic.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L1: Z Pierwszego Listu św. Jana Apostoła: „Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim” (1J 4,7-8.16).
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L2: Rozważanie tajemnic różańca świętego to wielka lekcja o Bogu, bezwzględnie wiernemu swojej odwiecznej miłości do człowieka. Ta miłość wyraziła się w tym, że Ojciec «zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu» (1J 4,9). Od Niego mamy uczyć się prawdy o miłości, która jest z Boga i jest życiodajna. Ona daje nam życie.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L1: Tej prawdy uczymy się najpierw w tajemnicach radosnych. Syn Boży, przyjmując ciało z Maryi Dziewicy, stał się człowiekiem. Ten, w którym ma początek wszelkie istnienie i wszelka miłość, uświęca, napełnia Bożą miłością niewinność wieku dziecięcego, codzienny trud życia rodzinnego i ludzkiej pracy, oraz niesienie miłości drugiemu człowiekowi.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L2: «Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim» – uczy św. Jan. Rozważamy to nauczanie w tajemnicach światła. Chrystus jest Słowem posłanym od Ojca. Głosi On królestwo i wzywa do nawrócenia. W tajemnicy chrztu w Jordanie oraz w czasie wesela w Kanie zapowiada wielkie dary miłości Boga – sakramenty święte. W Wieczerniku przekazuje nowe przykazanie miłości i ustanawia sakrament miłości – Eucharystię, w której pozostaje z nami na zawsze.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L1: Miłość Boga do człowieka najpełniej wyraża krzyż Chrystusa. Zanurzyć się w rozważaniu tajemnic bolesnych, to zanurzyć się w tej miłości, która «życie swoje oddaje». Osądzenie, biczowanie, ukoronowanie, niesienie krzyża i ukrzyżowanie to kolejne znaki tej miłości. Objawia się ona również w macierzyńskiej miłości Maryi, która pod krzyżem stała się naszą Matką.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L2: Tajemnice chwalebne – zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, zesłanie Ducha Świętego – to odkrywanie prawdy o zwycięstwie Bożej miłości nad grzechem i śmiercią, odkrywanie tajemnicy odkupienia człowieka i napełniania go Duchem Świętym. Ta Boża miłość domaga się od nas odpowiedzi, wypełnienia słów Chrystusa: «przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał». Na tej drodze prowadzi nas Maryja, Matka pięknej Miłości, wniebowzięta Królowa nieba i ziemi.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
L1: Chrystus pyta każdego z nas: «Czy miłujesz mnie? Czy miłujesz mnie bardziej?» Każdego dnia bardziej? Pozostańmy w chwili ciszy, uwielbiajmy Jego nieskończoną miłość i odpowiedzmy na pytania, które nam postawił.
Chwila ciszy.
Śpiew: Bóg jest Miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.
Cząstka Różańca
P: Rozważając, zgodnie z życzeniem Matki Najświętszej, cząstkę różańca, wpatrujmy się w cierpienia Jezusa poniesione z miłości do nas i dla naszego zbawienia. Przy każdej tajemnicy będziemy prosić Zbawiciela, aby nasza miłość wzrastała, aby posiadała cechy, o których mówi św. Paweł Apostoł w hymnie o miłości.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrojcu
P: Panie Jezu, to miłość zaprowadziła Cię do Ogrójca, by przyjąć kielich gorzkiej męki, pokonać grzech i śmierć oddzielające człowieka od Bożej miłości. Dziękujemy Ci, Panie, i prosimy: ucz nas miłości, która «nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą» (1Kor 13,6).
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa
P: Panie Jezu, badacze Całunu Turyńskiego odkrywają przed nami ogrom kaźni biczowania, jakiego doświadczyłeś z miłości do nas. Tej miłości, która bierze na siebie każdy nasz grzech. Dziękujemy Ci, Panie, i prosimy: ucz nas miłości, która «we wszystkim pokłada nadzieję» (1Kor 13,7).
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
P: Panie Jezu, ludzka pycha, złość i nienawiść nałożyła Ci na głowę najbardziej bolesną, cierniową koronę. Przyjąłeś ją z miłości do nas. Dziękujemy Ci, Panie, i prosimy: ucz nas miłości, która «jest łaskawa, nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą» (1Kor 13,7).
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa
P: Panie Jezu, krzyż, który przyjąłeś na swoje ramiona nie przestaje mówić o Bogu Ojcu, który jest nieskończenie wierny miłości do człowieka. I o tym, że ta miłość jest potężniejsza od każdego zła, w które jesteśmy uwikłani. Dziękujemy Ci, Panie, i prosimy: ucz nas miłości, która «wszystko znosi i wszystko przetrzyma» (1Kor 13,7).
L: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Śmierć Pana Jezusa na krzyżu
P: Panie Jezu umierający na krzyżu, Twoje przebite włócznią Serce pulsuje odkupieńczą miłością, która ma moc przezwyciężenia każdego grzechu. W Nim ma źródło wszelka miłość w naszych ludzkich sercach. Dziękujemy Ci, Panie, i prosimy: ucz nas, że «miłość nigdy nie ustaje» (1Kor 13,8), pomóż «wierzyć miłości, jaką Bóg ma ku nam» (por. 1J 4,16).
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).