 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1.„Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie»” – mówi Chrystus w dzisiejszej Ewangelii. Sam przemierza miasta i wioski, głosząc naukę i uzdrawiając chorych. Posyła również apostołów, aby mówili ludziom, że królestwo Boże jest bliskie, że Bóg puka do drzwi, że przychodzi na ziemię w Jezusie Chrystusie. Gdy Zbawiciel się zbliża, zbliża się królowanie Boga, gdy On jest przyjęty przez człowieka, w ludzkim sercu zamieszkuje Bóg. Wtedy jaśnieje światło, płonie ogień i tętni życie.
2. Słuchamy tych słów w Adwencie, czasie oczekiwania i przygotowania na przyjście Pana. Słuchamy ich w pierwszą sobotę miesiąca, w przededniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. Z Nią głosimy prawdę, że Pan przychodzi, że Jego przyjście jest bliskie. Chcemy z Nią oczekiwać, z Nią się przygotowywać, do Niej się upodabniać. Ona została zachowana od grzechu pierworodnego. My zostaliśmy uwolnieni od tego grzechu przez chrzest święty, a w sakramencie pokuty Bóg oczyszcza nas z grzechó1)w przez nas popełnionych.
3. W objawieniach fatimskich zostaliśmy wezwani do podjęcia czynó2)w wynagradzających za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich dopuszczają się ludzie wobec Boga i wobec Maryi. Pierwszym z tych czynów jest sakrament pokuty, drugim przyjęcie Komunii Świętej, a kolejnym medytacja tajemnic różańca przez 15 minut. Maryja nie tylko zachęca nas do podejmowania tych czynów, lecz także pomaga nam dobrze je przeżyć. Powinniśmy wypływać na głębię, a nie zatrzymywać się na powierzchni. W poprzednich latach rozważaliśmy dwa pierwsze wymagania, jakie stawia nam Maryja. W tym roku podejmiemy refleksję nad trzecim wymaganiem, jakim jest piętnastominutowa medytacja tajemnic różańcowych. Można odnieś3)ć wrażenie, że jest to wymaganie najczęściej pomijane, jakby sprawiało najwięcej kłopotu. Trzeba więc poświęcić tej umiejętności więcej uwagi. Najbardziej pomocne jest wpatrywanie się w przykład, jaki daje nam Maryja. Ona „rozważała w sercu wszystko, co dotyczyło Jej Syna”. Ona też uczy nas takiej umiejętności.
Medytacja o tajemnicach różańca
Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Witamy Cię, nasz Zbawicielu, i adorujemy Twoją cichą obecność pośród nas w Najświętszym Sakramencie. Jak w każdą pierwszą sobotę miesiąca przyprowadza nas do Ciebie Twoja Matka. Ona najpiękniej z ludzi przeżyła swój adwent. Ponad dwa tysiące lat temu, gdy Ojciec niebieski zechciał, abyś przyszedł na świat jako człowiek, przyjęła Cię z dziewiczą, najgłębszą i najczystszą miłością. Oddana całkowicie dziełu odkupienia, pełna łaski, ściśle zjednoczona z Bogiem, przez wieki przygotowuje ludzkie serca na Twoje przyjście. Maryja wie, że rozważanie tajemnic Twojego ziemskiego życia i miłości do człowieka, którą było przepełnione, jest ogromną pomocą w zjednoczeniu z Tobą. Dlatego pragnie uczyć nas głębokiej modlitwy serca i wyprasza nam obecność Ducha Świętego. Niech medytacja różańcowych treści będzie wynagrodzeniem za grzechy, które ranią Twoje i Jej Serce.
L1: „Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.”
L2: Maryjo, czemu jesteś tak silnie wzruszona? Dziwią Cię usłyszane przed chwilą słowa. Co znaczy pełna łaski? Czysta, niepokalana, wszystka piękna jesteś Przyjaciółko Boga. Zmaza pierworodna nigdy w Tobie nie postała. Jedyna poczęta bez grzechu, wybrana z całego stworzenia przez Boga. Widzę, że milczysz. Czy może lękasz się anioła? Przejęta rozważasz w sercu co zostaje Ci objawione, czemu zostałaś nazwana błogosławioną.
L1: „Anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca»”.
L2: Co to za niesłychana nowina? Słyszysz Maryjo, jak Boży posłaniec zwiastuje, że zostaniesz Matką. Ty, Dziewica, nieznająca męża. Ciebie Monarcha wieczny od wieków swojemu, za Matkę obrał Słowu Jednorodzonemu. Jesteś błogosławiona ze względu na Syna. Bóg-Jahwe pyta czy zgodzisz się zostać Matką Zbawiciela. Oczekiwanego od wieków, który przychodzi zmiażdżyć głowę węża. Tego, którego panowaniu nie będzie końca.
L1: „Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego»”.
L2: Raduj się Maryjo. Od tej pory nic nie będzie takie samo. Twoje fiat zmieni porządek świata. Nowe życie w Twoim łonie, Bóg-człowiek, On przywróci nam utracone szczęście. Mojżesz nie mógł wejść do Namiotu Spotkania, gdy spoczywał na nim obłok i chwała Pana, lecz ta chwała napełni Ciebie. Zostałaś zachowana od grzechu, aby móc stać się przeczystym mieszkaniem Boga.
L1: „Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł”.
L2: Ave Maryjo. Poznałaś, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Boże działanie przekracza wszelkie ludzkie zamysły i wyobrażenia. Stwórca opuścił niebo szukając bardziej niż królewskiego pałacu kochającego i oddanego serca. Przyjąć sercem Serce Boga. Matko, ucz mnie życia w skupieniu, abym umiał usłyszeć każde słowo Boga; ucz mnie je zachowywać i rozważać jak Ty. Kończymy przeżywanie pierwszego tygodnia adwentu, czy jestem gotowy na przyjście Pana? Jak troszczę się o swoje i innych zbawienie?
Adoracja i medytacja w ciszy. Śpiew: „Spuśćcie nam na ziemskie niwy”
.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Niepokalana Matko, rozważając tajemnice radosne różańca świętego, pragniemy trwać wraz z Tobą w radosnym oczekiwaniu na przyjście Zbawiciela. Ucz nas całym sercem kochać Pana.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP
P: Niepokalana. Zawsze kiedy słyszy Boże słowo, w pełni przyjmuje i wypełnia Jego objawienie. Matko, pozwól i pomóż przez wierność modlitwie, zwłaszcza w chwilach zniechęcenia, wynagradzać za bluźnierstwa przeciwko Twojemu Niepokalanemu Poczęciu.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
P: Niepokalana. Zawsze kiedy dowiaduje się o ludzkich potrzebach, z pośpiechem śpieszy na ratunek. Matko, pozwól i pomóż przez wierność w wypełnianiu obowiązków, zwłaszcza gdy zupełnie nie mamy ochoty, wynagradzać za bluźnierstwa przeciwko Twojemu Dziewictwu.
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Zbawiciela
P: Niepokalana. Zawsze kiedy w Jej dłonie Bóg składa nowe ludzkie życie, z radością przytula je do Serca. Matko, pozwól i pomóż przez wierność w miłości naszych bliźnich, zwłaszcza w momentach gdy jesteśmy przez nich ranieni, wynagradzać za bluźnierstwa przeciwko Twojemu Bożemu Macierzyństwu.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
P: Niepokalana. Zawsze kiedy do głębi dotyka Ją trudne doświadczenie, z ufnością zawierza wszystko Bożej Opatrzności. Matko, pozwól i pomóż przez wierne trwanie przy Bogu, zwłaszcza w chwilach niezrozumiałego cierpienia, wynagradzać za bluźnierstwa tych, którzy starają się zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę a nawet nienawiść do Ciebie, Niepokalanej Matki.
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Znalezienie 12-letniego Jezusa w świątyni
P: Niepokalana. Zawsze kiedy gubi się Jej umiłowane dziecko, wytrwale i do skutku go poszukuje. Matko, pozwól i pomóż przez wierne wypełnianie Bożej woli, zwłaszcza w chwilach najgłębszych ciemności, wynagradzać za bluźnierstwa tych, którzy urągają Ci bezpośrednio w Twoich świętych wizerunkach.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).