mb_fatimska

MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

42

7 marzec 2020

Do pobrania: DOCXPDF

Myśli do homilii

s31.Gromadzimy się na Eucharystii w pierwszą sobotę miesiąca u progu Wielkiego Postu. Jest to czas pokuty i modlitwy, czas nawrócenia, które domaga się nie tylko żalu za grzechy i otrzymania rozgrzeszenia, lecz także wynagrodzenia za popełnione zło. Przeżywanie pierwszych sobót miesiąca pomaga nam głębiej zrozumieć potrzebę takiego działania. Wśród aktów wynagradzających, jakich oczekuje od nas Maryja, jest także rozważanie tajemnic z życia Jezusa. Mogłoby się wydawać, że taki czyn nie ma charakteru wynagradzającego, że nie naprawia zła, jakie zostało dokonane przez ludzi i że nie jest wyciąganiem cierni, które przez niewdzięczność i bluźnierstwa wbijają się w Jej Niepokalane Serce. A jednak takie spojrzenie byłoby błędne. W rzeczywistości rozważanie słów i czynów Jezusa zbliża do Niego i sprawia, że człowiek potrafi głębiej przeżywać spowiedź, ściślej jednoczyć się z Jezusem w Komunii Świętej i bardziej świadomie odmawiać różaniec. Dlatego rozważanie słowa Bożego i stylu życia Jezusa ma ogromne znaczenie dla naszego nawrócenia i dla podejmowania czynów wynagradzających za grzechy.

2. Przeżywając Wielki Post chcemy jeszcze gorliwiej uczyć się od Maryi rozważania w sercu wszystkiego, co dotyczy Jezusa. Z Nią rozważamy tajemnicę pobytu Jezusa na pustyni, którą przeżywaliśmy w ubiegłą niedzielę i z Nią chcemy wpatrywać się w wydarzania, jakie dokonały się na górze Tabor, które będziemy rozważać jutro. Z Nią też wsłuchujemy się w dzisiejsze czytania mszalne. Stawiamy sobie pytanie: Co Ona przeżywała w sercu, gdy rozważała słowa z Księgi Powtórzonego Prawa, w których Bóg wzywa do chodzenia Jego drogami? Jak bliskie musiały być dla Niej słowa Pana Jezusa, który mówi w Ewangelii, że Jego uczniowie mają stawiać sobie wyższe wymagania niż celnicy i grzesznicy.

3. W dzisiejszej, 15-minutowej medytacji, którą będziemy przeżywać, chcemy z uwagą wpatrywać się w przykład Maryi i prosić Ją, abyśmy pozostawali w Jej szkole medytacji. Ona nieustannie rozważała w swoim niepokalanym Sercu wszystko, co mówił i co czynił Jezus, Syn Boży.

 

Medytacja o tajemnicach różańca

 s2Zgodnie z prośbą Matki Bożej, w 15-sto minutowej medytacji nad tajemnicami różańca, wynagradzajmy Jej za wszystkie zniewagi i niewdzięczności, którymi jest obrażana.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Niepokalana Maryjo! Wraz z Tobą gromadzimy się przed Jezusem w pierwszą sobotę miesiąca. W Twojej Osobie Bóg zostawił nam wzór świętości, bo Ty współuczestnicząc z Synem w dziele zbawienia, najdoskonalej wypełniłaś Jego wolę. Przeniknięta Bożym Duchem od chwili poczęcia, wsłuchiwałaś się w kierowane do Ciebie przez Boga słowa, zachowywałaś je i rozważałaś w Sercu. Boże słowo było lampą dla Twoich stóp i światłem na Twojej ścieżce, nie tylko w momentach radości i chwały, ale i w godzinie męki Zbawiciela. Prosimy, ucz nas rozważać i zachowywać Boże tajemnice, abyśmy uświęcali się czerpiąc z modlitwy siłę do dobrego przeżywania codzienności. Niech nasza medytacja nad tajemnicami różańca będzie przyjęta przez Ciebie jako wynagrodzenie za grzechy i bluźnierstwa, którymi ranione jest Twoje Niepokalane Serce.

L1: Od czasu cudownych wydarzeń towarzyszących początkowi życia Jezusa na ziemi do chwili rozpoczęcia przez Niego publicznej działalności minęło około trzydzieści lat. Zwiastowanie w Nazarecie przez Anioła; ubogie narodzenie w Betlejem; hołd pasterzy przywiedzionych do stajenki przez posłańców z nieba; pokłon mędrców, których prowadziła gwiazda; proroctwa Symeona i Anny w jerozolimskiej świątyni i dalsze lata życia w Nazarecie. O żadnym wydarzeniu nie zapomniała i nigdy nie zwątpiła w to, że Bóg realizuje swój zbawczy plan. „Zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2,18-19).

L2: Szczególne wydarzenie nastąpiło, gdy Jezus miał lat dwanaście i po uroczystościach paschalnych został w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Kiedy wrócili szukając Go, On siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Kto mógł przypuszczać, że w przyszłości to On będzie nauczycielem Izraela. Teraz Jego zachowanie rodzi zdziwienie: „«Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?»” (Łk 2,48-49) Trudno było w tej chwili zrozumieć słowa Dziecka, lecz „Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu”  (Łk 2,51).

L1: Osiemnaście lat po tym jedynym opisanym w Ewangelii wydarzeniu z całego okresu dorastania Jezusa, pożegna On swoją Matkę i pójdzie w kierunku Jordanu. Tam, po przyjęciu chrztu z rąk Jana, rozpocznie kluczowy okres swojego pobytu na ziemi. Umocniony głosem Ojca i prowadzony przez Ducha, będzie walczył z szatanem, głosił Boże królestwo i wzywał do nawrócenia. Maryja zaś stanie się świadkiem historii zbawczych wydarzeń, które doprowadzą do Jego śmierci i zmartwychwstania. Swoim Niepokalanym Sercem pierwsza pojmie, że „czas jest krótki” i będzie towarzyszyć działaniom Jezusa. Dzięki nieustannej kontemplacji, do której wzywa i nas, zrozumie, że zbliża się Jego godzina. „A kiedy zabrakło wina, (…) mówi do Niego: «Nie mają już wina» (…) i dalej «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie»” (J 2,5).

L2: 33 lata według historyków miał Jezus w chwili ukrzyżowania. Umęczony fizycznie i duchowo, opuszczony przez wybranych, wyszydzony przez tych, którym okazał tyle miłości, przyjął przekleństwo krzyża. A w milczeniu na Golgocie stała Matka. W Sercu powtarzała słowa: „Niech Mi się stanie według Twego słowa!” i rozważała to, czego Jezus dokonuje. A wraz z Matką stał najmłodszy z apostołów, późniejszy autor mistycznej Ewangelii – święty Jan, nazwany przez umierającego Pana Jej synem. On usłyszał i zapisał słowa: „Oto syn Twój – Oto Matka twoja” (J 19,26-27).

L1: Kardynał Ratzinger, komentując tajemnicę fatimską, wyjaśnia, że w „języku biblijnym «serce» oznacza centrum ludzkiego istnienia, skupiające w sobie rozum, wolę, temperament i wrażliwość, w którym człowiek znajduje swą jedność i swe wewnętrzne ukierunkowanie. «Niepokalane serce» to według [Ewangelii św. Mateusza (Mt 5,8)] serce, które dzięki oparciu w Bogu osiągnęło doskonałą jedność wewnętrzną i dlatego «ogląda Boga». Kult Niepokalanego Serca Maryi oznacza zatem zbliżanie się do takiej postawy serca, w której fiat – «bądź wola twoja» – staje się centrum kształtującym całą egzystencję”. Sednem kultu Niepokalanego Serca Maryi jest więc mówienie Bogu „tak” jak Ona, czyli we wszystkich okolicznościach naszego życia. Zwłaszcza wtedy, gdy wszystko w nas jest na „nie”.

L2: Panie Jezu obecny w Najświętszym Sakramencie, w ciszy chcę Cię prosić, abyś nauczył mnie być jak Maryja; abyś nauczył mnie w sercu rozważać i zachowywać Twoje tajemnice; abym z nich czerpał siłę do życia zgodnego z Ewangelią, i przez jej wypełnianie dojrzewał do świętości.

Dalszą część 15-minutowej medytacji przeżywamy w ciszy. Po niej następuje śpiew, np.: „Krzyżu Chrystusa”.

.

Cząstka Różańca

s4Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Niepokalana Matko, stojąc w poddaniu Bożej woli pod krzyżem Odkupiciela, w Twojej wierze zachowałaś wiarę całego Kościoła. Prosimy, wyproś nam serca wrażliwe i czujne na przychodzącego Boga.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

P:  Mój Zbawicielu, nie wstydzisz się Twojej ludzkiej słabości, ale pozwalasz kontemplować Twoje uniżenie. Naucz mnie, Panie, radzić sobie z trudnościami na modlitwie i nie wątpić w Twoją bliskość w momentach próby.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa

P: Mój Zbawicielu, będąc niewinnym bez protestu przyjmujesz niesłuszny wyrok i poddajesz swoje ciało biczowaniu. Naucz mnie, Panie, zgadzać się na trudne i niesprawiedliwe sytuacje w moim życiu i przeżywać je wraz z Tobą.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

P: Mój Zbawicielu, Twój Boży majestat wychwala całe stworzenie, jednak pozwalasz wyszydzić Go człowiekowi. Naucz mnie, Panie, widzieć prawdziwą istotę wszystkich rzeczy i dziękować za wszystko Tobie.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa Pana Jezusa

P:  Mój Zbawicielu, uczyłeś miłować swoich nieprzyjaciół, a będąc Synem Ojca niebieskiego oddajesz życie za przyjaciół i wrogów. Naucz mnie, Panie, kochać i modlić się za tych którym jeszcze nie przebaczyłem.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Ukrzyżowanie Pana Jezusa

P: Mój Zbawicielu, z Twojego przebitego Serca wypłynęły krew i woda. Tam wzięły początek sakramenty Kościoła. Naucz mnie, Panie, ufnie i z głęboką wiarą czerpać łaski ze źródeł Twojego miłosierdzia.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).