mb_fatimska

MODLITWA
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA

31

6 kwietnia 2019

Do pobrania: DOCPDF

Myśli do homilii

s3

1.Kończy się czwarty tydzień Wielkiego Postu. Jutro zasłonimy krzyże w naszych kościołach. Nie będziemy mogli bezpośrednio patrzeć na krzyż i Chrystusa ukrzyżowanego. Zasłona ma nas skłonić do refleksji. Uświadamia nam, że to, co się dokonało na krzyżu, jest wielką tajemnicą. W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy, jak ludzie spierali się o to, kim jest Jezus. Jedni twierdzili, że jest Mesjaszem, a inni temu przeczyli. Strażnicy, którzy mieli Go pojmać, nie uczynili tego, gdyż dostrzegli w Nim kogoś niezwykłego. Mówili: „Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak jak ten człowiek”. Faryzeusze ich skarcili, a Nikodem starał się stawiać pytania i szukać odpowiedzi.

2. Rozważamy to misterium w pierwszą sobotę miesiąca wpatrując się w Maryję. Ona wierzyła, że Jezus, z którym była od chwili poczęcia i przeżywała kolejne etapy Jego życia, jest prawdziwym Bogiem, którego żaden ludzki umysł nie zdoła do końca poznać. Również krzyż był dla Niej tajemnicą, którą najpierw przeżywała, trwając wiernie przy Jezusie, a potem niewątpliwie wracała do tych wydarzeń odkrywając coraz bardziej ich znaczenie. Raczej nie słyszymy, aby stawiała pytanie: Dlaczego mojego Syna spotkało takie cierpienie? Dlaczego muszę patrzeć na Jego śmierć i przeżywać w sercu całą Jego mękę? Jezus wiedział, dlaczego bierze krzyż na ramiona. Ona, Jego Matka, również była świadoma, że dokonuje się misterium zbawienia świata, że Bóg wyrywa człowieka z niewoli grzechu i otwiera przed nim udział w swoim boskim życiu. Jej wiara pozwalała Jej widzieć więcej, niż może powiedzieć rozum. Mocą wiary coraz głębiej wnikała w treść tajemnicy zbawienia.

3. Chrystus ustanowił Eucharystię, aby wszyscy wierzący w Niego mogli uczestniczyć w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. W czasie tej celebracji słyszymy słowa: „Oto wielka tajemnica wiary”. Choć widzimy gesty kapłana i słyszymy jego słowa, to jednak sama rzeczywistość zbawienia pozostaje poza zasłoną znakó1)w. Maryja, wzywając nas do przyjmowania Komunii Świętej, jako aktu miłości wynagradzającej za grzechy, pomaga nam głębiej zjednoczyć się z Jezusem, który cierpi i umiera. Przyjmijmy Jej pomoc i zbliżmy się do Jej niepokalanego Serca.

Medytacja o tajemnicy różańca

s2Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dziękować Bogu za dar Komunii Świętej. To drugi warunek nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie, z pokorą klękamy przed Tobą przeżywając kolejny dzień Wielkiego Postu. W pierwszą sobotę miesiąca zgromadziła nas Twoja Matka. Ona pragnie uczyć swoje dzieci głębszego zjednoczenia z Tobą, szczególnie poprzez przyjmowanie Komunii Świętej, i wynagradzania za popełnione grzechy. Gdy w czterdziestym dniu po Twoich narodzinach, ofiarowała Cię w świątyni, usłyszała słowa proroctwa, że Jej duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Stając pod krzyżem, staje się świadkiem Twojego odrzucenia i w pełni uczestniczy w Twojej zbawczej Ofierze.

L1: Rozważając w sercu, wraz z Maryją, tajemnicę ukrzyżowania Pana Jezusa, chcemy wsłuchiwać się w słowa z encykliki  „Ecclesia de Eucharistia”, świętego Jana Pawła II, aby głębiej zrozumieć związek Ofiary eucharystycznej z Ofiarą krzyża.

L2: «Pan Jezus tej nocy, której został wydany» (1 Kor 11, 23), ustanowił Ofiarę eucharystyczną swojego Ciała i swojej Krwi. Słowa apostoła Pawła przypominają nam dramatyczne okoliczności, w jakich narodziła się Eucharystia. Zawiera ona niezatarty zapis męki i śmierci Pana. Nie jest tylko przywołaniem tego wydarzenia, lecz jego sakramentalnym uobecnieniem. Jest ofiarą Krzyża, która trwa przez wieki. Prawdę tę dobrze wyrażają słowa, jakimi w rycie łacińskim lud odpowiada na wypowiadaną przez kapłana aklamację: «Oto wielka tajemnica wiary» – «Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu».

L1: Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia. Nie pozostaje ono ograniczone do przeszłości, skoro «to, kim Chrystus jest, to, co uczynił i co wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej, przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne.

L2: Gdy Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę śmierci i zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne i «dokonuje się dzieło naszego Odkupienia». Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie dla zbawienia rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca, dopiero wtedy, gdy zostawił nam środek umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć i korzystać z jej niewyczerpanych owoców.

L1: Panie Jezu, z głębokim żalem przepraszamy Cię za te dni, w których przychodząc na Eucharystię, zapominaliśmy że uczestniczymy w zbawczym wydarzeniu. Prosimy oświeć nasze serca łaską Twojego Ducha, abyśmy lepiej rozumieli, że biorąc udział we Mszy Świętej, każdorazowo stajemy na Golgocie pod Twoim krzyżem. W cichej adoracji chcemy dziękować za miłość, którą okazałeś nam oddając za nas swoje życie i jednocząc się z nami w Eucharystii.

Adoracja i medytacja w ciszy. Śpiew: „W krzyżu cierpienie” lub inny.

Cząstka Różańca

s4Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi

P: Maryjo, wraz z Tobą chcemy rozważać bolesne tajemnice różańca. Niech nasza modlitwa będzie wynagrodzeniem za grzechy i bluźnierstwa, którymi jest obrażane Twoje Niepokalane Serce. Wyproś nam łaskę skupienia, abyśmy duchowo trwali przy Jezusie, który dokonuje naszego odkupienia.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

P: Matko, duchowo łączysz się z Jezusem, który trwając na modlitwie poci się krwawym potem. Jeśli wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Umocniony miłością Ojca, Jezus bierze na siebie grzechy całego świata. Maryjo, naucz mnie przez głębokie zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej, zapierać się siebie i pełnić wolę Ojca.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa

P: Matko, cierpisz słysząc wydany niesprawiedliwie na Twojego Syna wyrok. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otwiera ust swoich, kiedy jest znieważany i policzkowany. Przyjmuje bolesną mękę biczowania, błogosławiąc w duchu swoich oprawców. Maryjo, naucz mnie przez głębokie zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej, przyjmować w milczeniu niezawinione cierpienie.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia:  Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

P: Matko, dostrzegasz z daleka twarz Twojego Syna. Tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego stała się niepodobna do ludzi. Twoje Serce, pomimo cierniowej korony, umie rozpoznać i kochać najpiękniejszego człowieka. Maryjo, naucz mnie przez głębokie zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej, w każdym grzeszniku dostrzegać oblicze Boga.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa Pana Jezusa

P: Matko, towarzyszysz ostatniej drodze Chrystusa. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, obarczył się naszym cierpieniem i dźwiga nasze boleści, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Cierpisz widząc krzyżową belkę na ramionach Syna. Maryjo, naucz mnie przez głębokie zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej, pomimo gęstniejących ciemności wytrwać w wierze.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

P: Matko, umęczona wraz z Synem, stoisz pod krzyżem do ostatniego tchnienia Jezusa. Pamiętasz słowa proroka Izajasza: „Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu”. Twój Syn zwyciężył.  Maryjo, naucz mnie przez głębokie zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej, pragnąć bardziej Królestwa niebieskiego niż ziemskiego życia.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).