Do pobrania: DOC ♦ PDF

Myśli do homilii

Wsłuchując się w odczytywane dziś słowo Boże chcemy z jeszcze większą gorliwością odpowiedzieć na prośbę Maryi, abyśmy w pierwsze soboty spełniali czyny wynagradzające za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakie Ją spotykają. Jednym z tych czynów jest przyjmowanie Jezusa w Komunii Świętej. Pomocą w głębszym przeżyciu tego wielkiego daru są słowa św. Jana Pawła II z encykliki o Eucharystii.

„W pewnym sensie Maryja wyraziła swoją wiarę eucharystyczną, jeszcze zanim Eucharystia została ustanowiona, przez sam fakt ofiarowania swojego dziewiczego łona, aby mogło się dokonać Wcielenie Słowa Bożego. Eucharystia odsyłając do męki i zmartwychwstania, wyraża jednocześnie ciągłość z tajemnicą Wcielenia. W zwiastowaniu Maryja poczęła Syna Bożego również w fizycznej prawdzie ciała i krwi, antycypując w sobie to, co w jakiejś mierze realizuje się sakramentalnie w każdym wierzącym, który przyjmuje pod postacią chleba i wina Ciało i Krew Pańską.

Istnieje ponadto głęboka analogia pomiędzy fiat wypowiedzianym przez Maryję na słowa archanioła i amen, które wypowiada każdy wierny kiedy otrzymuje Ciało Pańskie. Maryja była wezwana do wiary, że Ten, którego poczęła «za sprawą Ducha Świętego», był «Synem Bożym» (por. Łk 1,30-35). W ciągłości z wiarą Dziewicy, tajemnica eucharystyczna wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy, że ten sam Jezus, Syn Boży i Syn Maryi, uobecnia się w całym swoim Boskoludzkim jestestwie pod postaciami chleba i wina.

«Błogosławiona [jest], która uwierzyła» (Łk 1,45): Maryja w tajemnicy Wcielenia antycypowała także wiarę eucharystyczną Kościoła. Kiedy nawiedzając Elżbietę nosi w łonie Słowo, które stało się ciałem, Maryja w pewnym sensie jest «tabernakulum» – pierwszym «tabernakulum» w historii, w którym Syn Boży (jeszcze niewidoczny dla ludzkich oczu) pozwala się adorować Elżbiecie, niejako «promieniując» swoim światłem poprzez oczy i głos Maryi. Czy zatem Maryja kontemplująca oblicze Chrystusa dopiero co narodzonego i tuląca Go w ramionach, nie jest dla nas niedoścignionym wzorem miłości i natchnienia podczas każdej naszej Komunii eucharystycznej?” (EdE 55).

Medytacja o tajemnicy różańca

Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dziękować Bogu za dar Komunii Świętej. To drugi warunek nabożeństwa pierwszych pięciu sobót miesiąca.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Panie Jezu Chryste, obecny w Najświętszym Sakramencie, klękamy przed Tobą w kolejną pierwszą sobotę miesiąca, wezwani przez Maryję, Twoją Najświętszą Matkę. Ona gromadzi przy sobie kochające serca, aby uczyć je pełniejszego zjednoczenia z Tobą. Prosi nas o wynagradzanie za niewdzięczności i bluźnierstwa, którymi jest obrażana. Wzywa do przyjmowania w tej intencji Komunii Świętej i umacnia naszą wiarę w Twoją obecność w Sakramencie Eucharystii. Wyznajemy wraz z Natanaelem: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!».

L1: Rozważamy tajemnicę ustanowienia Eucharystii. Wsłuchujemy się w słowa św. Jana Pawła II (przypomniane w czasie homilii): „Jeśli Eucharystia jest tajemnicą wiary, która przewyższa nasz intelekt, a przez to zmusza nas do jak najpełniejszej uległości Słowu Bożemu, nikt tak jak Maryja nie może być wsparciem i przewodnikiem w takiej postawie. Nasze powtarzanie dzieła Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy, które jest wypełnianiem Jego nakazu: «To czyńcie na moją pamiątkę!», staje się jednocześnie przyjęciem zaproszenia Maryi do okazywania Mu posłuszeństwa bez wahania: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie» (J 2,5). Z matczyną troską, poświadczoną podczas wesela w Kanie, Maryja wydaje się nam mówić: «Nie wahajcie się, zaufajcie słowu mojego Syna. On, który mógł przemienić wodę w wino, ma moc uczynić z chleba i wina swoje Ciało i swoją Krew».

L2: „W pewnym sensie Maryja wyraziła swoją wiarę eucharystyczną, jeszcze zanim Eucharystia została ustanowiona, przez sam fakt ofiarowania swojego dziewiczego łona, aby mogło się dokonać Wcielenie Słowa Bożego. Eucharystia odsyłając do męki i zmartwychwstania, wyraża jednocześnie ciągłość z tajemnicą Wcielenia. W zwiastowaniu Maryja poczęła Syna Bożego również w fizycznej prawdzie ciała i krwi, antycypując w sobie to, co w jakiejś mierze realizuje się sakramentalnie w każdym wierzącym, który przyjmuje pod postacią chleba i wina Ciało i Krew Pańską”.

L1: „Istnieje ponadto głęboka analogia pomiędzy fiat wypowiedzianym przez Maryję na słowa archanioła i amen, które wypowiada każdy wierny kiedy otrzymuje Ciało Pańskie. Maryja była wezwana do wiary, że Ten, którego poczęła «za sprawą Ducha Świętego», był «Synem Bożym» (por. Łk 1,30-35). W ciągłości z wiarą Dziewicy, tajemnica eucharystyczna wymaga od nas wiary na wzór wiary Dziewicy, że ten sam Jezus, Syn Boży i Syn Maryi, uobecnia się w całym swoim Bosko-ludzkim jestestwie pod postaciami chleba i wina”.

L2: „«Błogosławiona [jest], która uwierzyła» (Łk 1,45): Maryja w tajemnicy Wcielenia antycypowała także wiarę eucharystyczną Kościoła. Kiedy nawiedzając Elżbietę nosi w łonie Słowo, które stało się ciałem, Maryja w pewnym sensie jest «tabernakulum» – pierwszym «tabernakulum» w historii, w którym Syn Boży (jeszcze niewidoczny dla ludzkich oczu) pozwala się adorować Elżbiecie, niejako «promieniując» swoim światłem poprzez oczy i głos Maryi. Czy zatem Maryja kontemplująca oblicze Chrystusa dopiero co narodzonego i tuląca Go w ramionach, nie jest dla nas niedoścignionym wzorem miłości i natchnienia podczas każdej naszej Komunii eucharystycznej?”

L1: W chwili ciszy rozważajmy postawę Maryi, Niewiasty Eucharystii, w przyjmowaniu i adorowaniu Boga. Prośmy o głębsze poznanie Kim jest Ten, który z miłości ukrywa się pod postaciami chleba i wina, aby w Komunii Świętej zamieszkać w naszych sercach.

Adoracja i medytacja w ciszy.

Śpiew: Dzisiaj w Betlejem lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić jedną część różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi

P: Trwając w okresie Bożego Narodzenia, dziękujemy Bogu za dar wcielenia Syna Bożego. Razem z Maryją, w różańcowych tajemnicach, rozważamy wielkie rzeczy, którem nam Pan uczynił.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie NMP

P: Maryjo, wypowiadając swoje fiat zgadzasz się całą sobą na przyjęcie Boga. Zanim poczęłaś Go w swoim łonie, przyjęłaś Go w Twoim Niepokalanym Sercu, dzięki niezachwianej wierze, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Niewiasto Eucharystii, wypraszaj nam mocną wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety

P: Maryjo, każde spotkanie z Tobą, jest także spotkaniem z Bogiem. Najwyższy wejrzał na Twoje uniżenie i sprawił, że wszystkie pokolenia ludzi uciekają się do Ciebie. Przez Twoje Niepokalane Serce wiedzie najprostsza droga do zjednoczenia z Jezusem. Niewiasto Eucharystii, wypraszaj nam mocną wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa

P: Maryjo, przez Twoje pośrednictwo Jezus pragnie objawiać się światu. W Twoich ramionach Mędrcy ze Wschodu ujrzeli Dziecię i upadli na twarz oddając Mu pokłon. Niepokalanym Sercem najpełniej poznałaś Boga i uczysz nas Go kontemplować. Niewiasto Eucharystii, wypraszaj nam mocną wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni

P: Maryjo, spełniasz wiernie wszystkie polecenia Boga. Przynosisz do Świątyni Dziecię Jezus, światło na oświecenie pogan i chwałę swego ludu Izraela. Dzięki posłuszeństwu Twojego Niepokalanego Serca, cały świat może oglądać Boże zbawienie. Niewiasto Eucharystii, wypraszaj nam mocną wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

P: Maryjo, troszczysz się o obecność Jezusa w naszych sercach. W trakcie pielgrzymki do Jerozolimskiej świątyni poznałaś smutek i lęk zagubienia Jezusa. Modlisz się za nas, abyśmy nigdy nie odłączyli się od Niego przez nasz grzech. Niewiasto Eucharystii, wypraszaj nam mocną wiarę, że w Komunii Świętej przyjmujemy Boga.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.

(Można odmówić inne modlitwy, jeśli taka jest praktyka we wspólnocie. Jeśli modlitwa była przeżywana przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, następuje błogosławieństwo).