 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1. „Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom»”. Największa i najgłębsza radość podchodzi od Ducha Świętego. Jest to radość ściśle złączona z uwielbieniem Boga. Jezus „rozradował się” i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze”. Jezus widzi działanie Ojca, które jest zakryte przed mądrymi tego świata, a staje się widzialne przez ludzi prostego serca. Widzi działanie Ojca w apostołach, którzy wrócili szczęśliwi po wypełnieniu misyjnego zadania. Widzi to działanie Ojca przede wszystkim w Maryi, która również łączy radość z uwielbieniem Boga. Swój śpiew rozpoczyna słowami: „Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim”.
2. Rozważamy te prawdy dziś, w pierwszą sobotę października. Wpatrujemy się w wielkie dzieła Boże, dokonane w historii zbawienia, a w sposób szczególny wspominamy te, które dzieją się na naszych oczach. Świętujemy jubileusz odzyskania przez Polskę niepodległości, wspominamy „Różaniec do granic”, który rok temu zgromadził miliony Polaków. Jedni modlili się na granicach, a inni w parafiach i w domach. Wdzięcznym sercem wspominamy również łaskę modlitwy w pierwsze soboty miesiąca, w których staramy się wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakich doznaje od ludzi. W kolejne soboty, od maja do września, przepraszaliśmy za grzechy przeciw Jej Niepokalanemu Poczęciu, Dziewictwu i Bożemu Macierzyństwu, a także za grzechy wszczepiania obojętności w serca dzieci i urągania Maryi w Jej wizerunkach.
3. Wynagradzanie za pięć rodzajów bluźnierstw było również dla nas okazją do głębszej refleksji nad pięcioma skarbami, o których mówi Maryja. Jakże wielkim skarbem, danym nam wszystkim, jest Jej Niepokalane Poczęcie, Jej nieskalane Dziewictwo i Jej Boże Macierzyństwo. Jakże cenne są w oczach Boga i Maryi niewinne serca dzieci, a także obrazy i rzeźby przedstawiające Niepokalaną. Dziś, dziękując Bogu za ukazanie nam na nowo tych skarbów i za wszystkie inne dary, możemy wraz z Jezusem rozradować się w Duchu Świętym i uwielbiać Ojca niebieskiego.
Medytacja o tajemnicy różańca
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Klękamy dzisiaj przed Tobą, Panie Jezu, w kolejną pierwszą sobotą miesiąca, aby podziękować Ci za wszystkie skarby, którymi nas obdarowujesz. Dziękujemy za to, że stworzyłeś piękny świat i na nim jako koronę stworzenia umieściłeś człowieka. Dziękujemy, za dar odkupienia, że stałeś się jednym z nas i oddałeś życie dla naszego zbawienia. Dziękujemy, że przez chrzest włączyłeś nas do swojej rodziny i pozwalasz w Duchu Świętym wołać: „Abba, Ojcze!” Uwielbiamy Cię, Panie, za to że nasze imiona zapisane są w niebie i oczekujemy z radością spotkania z Tobą w wiecznej ojczyźnie. Uwielbiamy Cię także za Maryję, Matkę, która nas prowadzi i strzeże na drogach doczesności. Rozważając, zapisaną w tajemnicach różańcowych, Twoją miłość do nas, pragniemy wynagradzać za wszystkie zniewagi, którymi jesteś obrażany Ty, Panie i Twoja Najświętsza Matka.
L1: Z Ewangelii według św. Jana (J 19, 25-27): A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
L2: W zapiskach więziennych kardynała Stefana Wyszyńskiego czytamy: „Nie umiem napisać tego, czego doznaję od mojej Pani Jasnogórskiej i Matki. Każda sobota jest wielkim świętem, każdy dzień – przyjaznym wsparciem. Raduję się tym, że pod krzyżem Chrystus oddał nas swej Matce i zobowiązał Ją do macierzyństwa wobec wszystkich dzieci swoich. Chrystus w sobotę był w grobie, ale przy nowym Niemowlęciu, dopiero co narodzonym na krzyżu – przy Kościele – została Jego Matka, jak ongiś w Betlejem. W sobotę niemowlęcym Kościołem rządziła Matka Boga. Dlatego sobota jest taką niezwykłą radością”.
L1: Wspominamy Maryjo, chwile z Twojego ziemskiego życia. W Nazarecie przeszło 2 tysiące lat temu, z połączenia największej niestworzonej Miłości, Ducha Świętego, z Twoją miłością najdoskonalszego człowieka, począł się Emmanuel, Bóg z nami. Stojąc pod krzyżem umierającego na Golgocie Syna, w równie tajemniczy sposób, stajesz się Matką Jego Mistycznego Ciała – Kościoła.
L2: Widzisz jak z przebitego boku Chrystusa wypływają krew i woda. Tak spełnia się pragnienie Boga. Tam mają swoje źródło sakramenty będące życiem Kościoła. Rana zadana po śmierci włócznią Sercu Jezusa nigdy nie zniknie. To Serce nigdy się nie zamknie na nas. Zawsze będzie otwarte. Zawsze będą z Tego boku płynąć strumienie łask i zmiłowań.
L1: Maryjo, niepokalana Dziewico, Boża Rodzicielko, jesteś obecna przy narodzinach każdego chrześcijanina. Zdeptałaś głowę szatana. Przeczystym wzrokiem oglądasz tajemnice Syna, pamiętasz Jego ostatnie słowa. Wykonało się. Wykonało się zbawienie świata. Odtąd każdy zanurzony w wodzie, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, będzie dzieckiem Boga. A Ty z matczyną miłością będziesz troszczyła się przez wieki o Ciało Kościoła.
L2: Maryjo, prosząc pokornie o Twoje wstawiennictwo, pragniemy pozostać w ciszy, radując się kontemplacją niezgłębionych tajemnic miłości ukrzyżowanego Boga. Dziękujemy za każdy z Jego darów, szczególnie za Twoją obecność, najczulsza Matko, w naszej codzienności. Oddajemy Ci siebie bez zastrzeżeń. Posługuj się nami dla większej chwały Boga.
Adoracja i medytacja w ciszy.
Śpiew: Zawitaj Królowo Różańca Świętego lub inny.
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić cząstkę różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Trwając w modlitewnym skupieniu będziemy rozważać tajemnice światła dziękując Jezusowi za niezwykłe dary Niepokalanego Poczęcia Maryi, Jej Dziewictwa i Macierzyństwa, a także za niewinne serca dzieci i piękno wizerunków Niepokalanej.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica 1: Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
P: Panie Jezu, mimo że nie potrzebujesz oczyszczenia, zanurzasz się wodach Jordanu, przyjmując chrzest z rąk człowieka. Mając udział w Twoich synostwie, mamy też udział w życiu Trójjedynego Boga. Najpełniej uczestniczy w nim, nigdy nieskalana grzechem, Maryja. Uwielbiamy Cię Boże w tajemnicy Niepokalanego Poczęcia naszej Matki.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica 2: Przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej
P: Panie Jezu, czynisz pierwszy cud na prośbę Maryi, mimo że nie nadeszła jeszcze godzina Twoja. Niepokalana, w pełni zjednoczona z Bogiem i oddana bez reszty planowi zbawienia, pragnie przyśpieszyć Twoje królowanie. Ona przewodzi w pielgrzymce wiary całemu Kościołowi. Uwielbiamy Cię Boże w tajemnicy przeczystego i wiecznego Dziewictwa Maryi.
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica 3: Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
P: Panie Jezu, objawiając na ziemi tajemnice Królestwa, uczysz, że kto pełni wolę Ojca Twojego, ten jest Ci bratem, siostrą i matką. Żyjąc w posłuszeństwie Duchowi Świętemu, należymy do Twojej rodziny. Poddana Mu bez reszty Niepokalana Dziewica, dzięki Jego cudownej interwencji, poczęła w swoim łonie Zbawiciela świata. Uwielbiamy Cię Boże w tajemnicy Bożego Macierzyństwa Maryi.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica 4: Przemienienie na górze Tabor
P: Panie Jezu, ukazujesz chwałę swojego Bóstwa prostym rybakom, zakryłeś bowiem swoje tajemnice przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Jeszcze pełniej poznała je skromna Dziewczyna z Nazaretu. Pragnie prowadzić maluczkich do Ciebie. Uwielbiamy Cię Boże we wszystkich dziecięcych sercach, tak drogich Maryi.
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica 5: Ustanowienie Eucharystii
P: Panie Jezu, przychodzisz i pozostajesz z nami, z Duszą i Bóstwem, w Ciele i Krwi, podczas sprawowania Najświętszej Ofiary. Twoja obecność jest żywa i prawdziwa. Wraz z Tobą przychodzi zawsze Maryja. Matka przypomina nam o swojej opiece także w inny sposób – poprzez liczne wizerunki. Uwielbiamy Cię Boże we wszystkich ikonach Maryi.
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.