Do pobrania: DOCX ♦ PDF

Myśli do homilii

1. Kończy się drugi tydzień Wielkiego Postu. Wraz z całym Kościołem trwamy na drodze nawrócenia i pokuty, rozważając słowo Boże. W czwartek słuchaliśmy przypowieści Chrystusa o bogaczu i Łazarzu, wczoraj odczytywana była przypowieść o dzierżawcach winnicy, którzy nie tylko nie oddali właścicielowi należnego plonu, ale pobili jego sługi, a umiłowanego syna zabili. Dziś brzmi w naszych uszach przypowieść o miłosiernym ojcu i jego dwóch synach. Każda z tych przypowieści mówi o zagrożeniach, które stają przed człowiekiem, a także o konsekwencjach, jakie musi on ponieść za swoje czyny. Poniósł te konsekwencje obojętny na Łazarza bogacz, ponieśli je nieuczciwi pracownicy, a także syn marnotrawny i jego starszy brat, który pozostał w domu, ale nie był szczęśliwy.

2. Bóg nieustannie napomina nas, abyśmy nie wkraczali na złą drogę, a jeśli popełniliśmy grzech, to wzywa nas do nawrócenia. Daje nam szansę powrotu i naprawy tego, co przez grzech zostało zniszczone lub zranione. Wsłuchujemy się w to wezwanie również w kontekście pierwszej soboty miesiąca i objawień fatimskich. W pierwszym objawieniu, 13 maja 1917 roku, Matka Boża pyta dzieci: „Czy chcecie ofiarować się Bogu, aby znosić wszystkie cierpienia, które On wam ześle jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany i jako prośba o nawrócenie grzeszników?” Dzieci odpowiedziały, że będą to czynić. Dwa miesiące później, w lipcu, słyszą: „Ofiarujcie się za grzeszników i mówcie często, zwłaszcza gdy będziecie ponosić ofiary: «O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie, za nawrócenie grzeszników i za zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi»”.

3. Wyróżnioną formą pokuty jest cierpliwe znoszenie cierpień, trudności i niepowodzeń, jakie nas w życiu spotykają. Dziś chcemy także przypomnieć znaczenie postu. Pan Jezus pościł na pustyni czterdzieści dni i swoim przykładem umacnia nas na tej trudnej drodze. Chcemy pościć, aby naśladować Jezusa i z Nim się jednoczyć. Pościmy, by wynagradzać za grzechy, a także by wypraszać potrzebne łaski. Post, obok modlitwy i jałmużny, to drogowskazy, które Chrystus postawił na naszej drodze życia.

Medytacja o tajemnicy różańca

 W kolejną pierwszą sobotę miesiąca dziękujemy Bogu za możliwość nieustannego nawracania. Medytując nad tajemnicami różańca, prosimy przez wstawiennictwo Niepokalanej, o pomoc w dobrym przeżyciu czasu Wielkiego Postu i podjęciu wynagrodzenia za grzechy, przez które obrażamy Boga.

(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).

W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

P: Uwielbiamy Cię Panie Jezu Chryste obecny w Najświętszym Sakramencie. Gromadzimy się przed Tobą w pierwszą sobotę miesiąca marca, aby przez modlitwę i pokutę wynagradzać Twojemu i Jej Sercu za zniewagi wyrządzane przez ludzi. Na prośbę Niepokalanej Dziewicy rozważamy tajemnice różańcowe, w których poznajemy Twój plan odkupienia świata. Ogarnia nas zdumienie jak wielką miłością obdarzyłeś człowieka. Za autorem natchnionym, pełni wdzięczności, powtarzamy słowa: „Któryż bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie.”

Przez przyczynę Maryi, prosimy Cię, Panie, pozwól nam w dzisiejszej modlitwie doświadczyć Twojej miłości, uznać swój grzech i z ufnością przybliżyć się do tronu łaski, abyśmy mogli wynagradzać za popełnione zło.

L1: W tajemnicach radosnych różańca medytujemy nad tajemnicą Wcielenia Syna Bożego, które jest szczególnym obdarowaniem każdego człowieka. O hojności darów Boga przypomina również dzisiejsza Ewangelia, ukazująca dwóch synów miłosiernego Ojca. Każdy z nas otrzymał od Boga życie i ogromną ilość dóbr, w postaci zasobów materialnych czy talentów do wykorzystania i dalszego rozwijania. Możemy je przyjąć jako coś co nam się „z góry” należy albo z pokorną wdzięcznością i miłością wobec Dawcy.

L2: W tajemnicach światła rozważamy okres publicznej działalność Jezusa. Zbawiciel przemierza ziemie Palestyny dzieląc się miłością i mocą, ukazując ludziom miłosierne oblicze Ojca, poświęcając czas na spotkania z najbardziej potrzebującymi. Nie wszyscy jednak potrafią odpowiednio wykorzystać otrzymane od Boga dary, czego przykładem są synowie z dzisiejszej perykopy ewangelicznej. Jeden opuszcza ojca i trwoni powierzone mu dobra, drugi nie potrafi docenić miłości rodziciela i tego co mu ofiarowuje.

L1: Tajemnice bolesne odsłaniają rąbek z cierpienia jakiego doświadczył Chrystus, cierpienia będącego przebłaganiem za grzechy nasze i całego świata. To dzięki Jego zbawczej ofierze może poznać tęsknotę Ojca i ufnie powrócić do Niego człowiek, który opuścił Go poprzez grzech i roztrwonił otrzymane od Niego talenty. Może poznać miłosierną miłość Ojca również ten, który swoją wartość i znacznie upatrywał w samym sobie a nie w Bogu.

L2: W tajemnicach chwalebnych różańca wpatrujemy się w zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią. Rozważamy także powtórne obdarowanie człowieka – życiem wiecznym i udziałem w królowaniu Boga. Zostając przemienionymi przez Ducha Świętego, dzieci Boże otrzymują szatę zbawienia, pierścień godności i sandały oznaczające odzyskaną wolność. Stają się godne uczestniczyć w wiecznej uczcie godowej Baranka.

L1: Rozważając dobroć i hojność Ojca Niebieskiego wobec nas, wyrażoną w sposób najwyższy w ofiarowaniu Syna, zastanówmy się w cichej modlitwie nad otrzymanymi darami i naszą wdzięcznością za nie. Dziękujmy Bogu, gdyż otrzymaliśmy wiele. Dziękujmy Maryi, gdyż nieustannie wyprasza nam łaski. Dziękujmy za wszystkie dary, a dziś szczególnie za sakrament pokuty, za łaskę przebaczenia grzechów, za postanowienie poprawy i gotowość wynagradzania za popełnione zło.

Adoracja i medytacja w ciszy.

Śpiew: Hymn o miłości lub inny.

Cząstka Różańca

Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić cząstkę różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.

P: Matka Boża pytała dzieci w Fatimie czy chcą ofiarować się Bogu i znosić cierpliwie cierpienia jako zadośćuczynienie za grzechy i jako prośbę o nawrócenie grzeszników. Spełniając Jej wolę, rozważajmy tajemnie bolesne różańca, łącząc się wraz z Nią w modlitwie i wynagrodzeniu.

Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.

Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

P: Maryjo, Twój Syn doświadcza opuszczenia przez uczniów. Przyjmuje nieobecność najbliższych ludzi, ale nigdy nas nie opuszcza w cierpieniu. Z miłości do Ciebie, najlepsza Matko, ofiaruję Ci moją samotność. Przyjmij ją za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Twojemu Niepokalanemu Sercu.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa

     P: Maryjo, Chrystus doznaje okrutnej męki biczowania. Przyjmuje ten ból, aby oddać go Ojcu jako wynagrodzenie za nas. Z miłości do Ciebie, współcierpiąca Matko, ofiaruję Ci moje fizyczne cierpienie. Przyjmij je za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Twojemu Niepokalanemu Sercu.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica trzecia: Ukoronowanie cierniem

P: Maryjo, najświętszą Głowę Pana zdobi wieniec z cierni. Przyjmuje Go kochając, a nie złorzecząc. Z miłości do Ciebie ofiaruję Ci moje duchowe i psychiczne cierpienia. Przyjmij je za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Twojemu Niepokalanemu Sercu.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica czwarta: Droga krzyżowa

P: Maryjo, Jezus – wszechmocny Bóg kilkukrotnie upada pod ciężarem. Przyjmuje krzyż ponownie, cierpliwie podnosząc się z ziemi. Z miłości do Ciebie ofiaruję Ci moje upadki. Przyjmij je za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Twojemu Niepokalanemu Sercu.

L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

Tajemnica piąta: Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

P: Maryjo, będąc Życiem umiera na krzyżu Twoje Dziecko. Przyjmuje najbardziej haniebną ze śmierci. Z miłości do Ciebie ofiaruję Ci samego siebie, teraz i w godzinę mojej śmierci, za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Twojemu Niepokalanemu Sercu.

L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.

P: Wierzę w Boga.