 |
MODLITWA
|
Myśli do homilii
1. Z uwagą wsłuchujemy się w słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”. Pokusa wywyższania siebie pojawiła się już w raju. Szatan namawia pierwszych rodziców, aby sami decydowali o tym, co jest dobre, a co złe. W ten sposób, według kusiciela, staną się wielcy. Będą jak Bóg, gdyż będą podejmować najważniejsze decyzje, dotyczące losów świata. Historia Adama i Ewy pokazuje, do czego prowadzi tak wielka pycha. Oni wysoko mierzyli i nisko upadli. Chrystus przestrzegał przed pójściem tą drogą: „A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz” (Mt 11,23).
2. W pierwszą sobotę miesiąca wpatrujemy się w Maryję, która nigdy nie dała się zwieść i nie weszła na drogę pychy. Taka postawa była jej całkowicie obca. W swoim Magnificat śpiewa, że „Bóg wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy”. Jej uniżenie było całkowitym poddaniem się woli Ojca, przyjęciem w pełnym posłuszeństwie każdego Jego słowa. Ona, jak nikt inny, widziała wielkość Boga i Jego potęgę. Podziwiała Jego miłość i miłosierdzie. Zdumiewała się nad tym, że On, wszechmocny, zwraca się do Niej, swego stworzenia i wybiera Ją na Matkę swego Syna. Jej postawa znalazła u Boga upodobanie. W Niej też spełniły się słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Kto się uniża, będzie wywyższony”. Bóg uczynił Ją Królową nieba i ziemi.
3. Wywyższanie się człowieka, jego pycha i chora ambicja, najpełniej wyrażają się wtedy, gdy odrzuca on Boże słowo lub zachowuje się, jakby Boga nie było. Powtarza w ten sposób grzech Adama i Ewy. Szuka swojej wielkości i szczęścia poza Bogiem, idąc za pokusą szatana. Bez skrupułów łamie Boże przykazania i sobie przypisuje osiągnięcia, które stały się jego udziałem dzięki łaskawości Boga. Pycha człowieka jest wielka i jest korzeniem innych grzechów. Bóg daje mu lekarstwo na tę chorobę. Jest nim najpierw sakrament pokuty. Tam człowieka bije się w piersi i mówi: „Moja wina”. Tam staje w pokorze przed Bogiem. Sam się uniża, a wtedy Bóg go wywyższa. Dlatego spowiedź jest pierwszym warunkiem nabożeństwa pierwszych piątków, pierwszych sobót i wszelkich innych nabożeństw.
Medytacja o tajemnicy różańca
Kolejna pierwsza sobota miesiąca. Rozważając tajemnice różańca chcemy pogłębić w sobie postawę pokory i dobrze przygotować się do przeżycia sakramentu pokuty. To pierwszy warunek nabożeństwa pierwszej soboty.
(Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu).
W: (Modlitwa Anioła z Fatimy): O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
P: Uwielbiamy Cię, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Przyjęliśmy Cię do naszych serc w Komunii Świętej, a teraz chcemy wraz z Twoją Najświętszą Matką Ciebie adorować. Ona uczy nas rozważać w różańcu Twoje słowa i Twoje czyny. W tajemnicach radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych, możemy kontemplować całe Twoje dzieło zbawcze. Wszystko, co mówiłeś i czyniłeś, zmierzało do wyzwolenia człowieka z grzechu i obdarzenia go pełnią życia. Tego pragniesz Ty i tego pragnie również Maryja, Twoja i nasza Matka. Ona modli się do Ciebie, abyś pomógł nam odrzucić grzech i trwać w zjednoczeniu z Tobą. Dziś chcemy lepiej zrozumieć, dlaczego spowiedź jest pierwszym warunkiem nabożeństwa do Jej Niepokalanego Serca. Chcemy się też uczyć takiego przeżywania tajemnice różańca, by każda z nich pobudzała nas do żalu za grzechy i prawdziwego nawrócenia.
L1: Zły duch zawsze próbuje zatrzeć prawdę o grzechu. Stara się przekonać ludzi, że coś takiego jak grzech w ogóle nie istnieje, że jest tylko niemodnym pojęciem, które jak najszybciej należy wymazać z naszych słowników. Takiemu myśleniu nie ulega człowiek, który rozważa w różańcu tajemnice życia Jezusa i Maryi. W tych tajemnicach poznaje naukę Jezusa o grzechu i rozważa Jego cierpienia, spowodowane grzechem.
L2: Jezus wędrując po ziemiach Palestyny odpuszczał grzechy i wzywał swoich uczniów, aby przebaczali sobie nawzajem. W modlitwie którą nam zostawił mówimy: „Przebacz nam nasze grzechy jako i my przebaczamy”. Powtarzamy tę modlitwę często. Od niej też rozpoczynamy każdy dziesiątek różańca.
L1: Maryja, która wielką miłością obdarzyła swego Jedynego Syna, widzi jak wielki ból Jego Sercu sprawiają nasze grzechy. Widzi również, jakim nieszczęściem są one dla nas – Jej dzieci. Jako kochająca Matka cierpi więc podwójnie. Cierpi, bo obrażany jest Jej Syn, i cierpi widząc naszą ślepotę i nieszczęście, które grzesząc na siebie sprowadzamy. Pierwszym pragnieniem Jej Niepokalanego Serca jest więc przyprowadzić wszystkich grzeszników do trybunału Bożego Miłosierdzia, czyli spowiedzi świętej. Ona, pomagając nam przeżywać w różańcu tajemnicę Wcielenia Syna Bożego, a także Jego nauczanie oraz śmierć, zmartwychwstanie i wstąpienia do nieba, przygotowuje nas również do dobrego przeżywania sakramentu pokuty.
L2: Bez stanu łaski uświęcającej niemożliwe jest podobanie się Bogu i Niepokalanej Dziewicy. Dlatego chcąc wynagradzać zadane Jej Sercu rany, rozpoczynamy od dobrze przeżytej spowiedzi świętej, a jeśli niedawno przyjęliśmy ten sakrament, wzbudzamy codziennie w sercu szczery akt skruchy za nasze upadki oraz ożywiamy w sobie pragnienie głębszego zjednoczenia z Bogiem. Taką postawę kształtuje w nas rozważanie tajemnic różańca. Pomyślmy o nich teraz z cichej modlitwie. Postawmy sobie pytania: Jak przeżywam kolejne tajemnice różańca? Czy widząc miłość Jezusa i Maryi mam więcej siły do walki z grzechem i do postępowania według Ewangelii?
Adoracja i medytacja w ciszy.
Śpiew: Hymn o miłości lub inny
Cząstka Różańca
Matka Najświętsza prosiła, aby w pierwszą sobotę miesiąca odmówić cząstkę różańca. Wynagradzajmy Jej w tej modlitwie za zniewagi, jakich Ona doznaje od ludzi.
P: Rozważamy chwalebne tajemnice różańca. Modlimy się o łaskę pokory dla nas, a także o wieczne zbawienie dla naszych bliskich zmarłych. Niech Bóg oczyści ich dusze z wszelkich braków i wprowadzi do nieba.
Witaj Królowo. Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (3x). Chwała Ojcu.
Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie
P: Nasz Zbawicielu, Ty stałeś się posłuszny aż do śmierci krzyżowej, dlatego Ojciec powołuje Cię do „innego” życia. Przez Twoje zmartwychwstanie czyni nowym całe stworzenie i pozwala nam cieszyć się wewnętrznym życiem Boga. Prosimy Cię o łaskę pokory, dzięki której lepiej będziemy mogli naśladować Twoje uniżenie i wyznajemy: Jezu, Ty jesteś naszym Panem!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica druga: Wniebowstąpienie
P: Nasz Zbawicielu, dzień wniebowstąpienia jest dniem Twojej królewskiej intronizacji, tryumfem, jaki przygotował Ci Ojciec. Ty zgodnie z Bożą obietnicą przyszedłeś z nieba, aby odwrócić nasze nieprawości. Wstępując do nieba wynosisz ludzką naturę ponad to, czym była w chwili stworzenia. Prosimy Cię o łaskę pokory, abyśmy mogli współkrólować z Tobą i wyznajemy: Jezu, Ty jesteś naszym Panem!
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego
P: Nasz Zbawicielu, Ty powiedziałeś: „Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.”. Duch Święty przekonuje świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. Prosimy Cię o łaskę pokory, która otwiera nas na przyjęcie prawdy o Bogu i człowieku i wyznajemy: Jezu, Ty jesteś naszym Panem!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie NMP
P: Nasz Zbawicielu, Ty bierzesz swoją Matkę z duszą i ciałem do nieba. Ona jest wzorem Kościoła, doświadcza więc jako pierwsza cielesnego zbawienia, które czeka wszystkich Jego członków na końcu czasów. Prosimy Cię o łaskę pokory, która pozwala nam z wdzięcznością przyjąć Twoje obdarowanie i z radością wyznajemy: Jezu, Ty jesteś naszym Panem!
L4: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
Tajemnica piąta: Ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi
P: Nasz Zbawicielu, Ty wraz z Ojcem i Duchem Świętym koronujesz Maryję na Królową nieba i ziemi. Ta która nazwała siebie służebnicą, a tłumacząc dosłownie niewolnicą Pańską, została wywyższona przez Ciebie ponad każde stworzenie. Prosimy Cię o łaskę pokory, którą posiadała Twoja Rodzicielka i wyznajemy: Jezu, Ty jesteś naszym Panem!
L3: Ojcze nasz. Zdrowaś Mario (10x). Chwała Ojcu. O mój Jezu.
P: Wierzę w Boga.
Błogosławieństwo.